ლია მელიქიშვილი იხსენებს, რომ 74 წლის ასაკში დაიწყო ხატვა, რის ნიჭიც ადრე არასოდეს გაუმჟღავნებია. რადგან დეპრესია ჰქონდა ხატვის სწავლაც ამიტომ გადაწყვიტა. ამბობს, რომ ბევრი მცდელობა არ დასჭირდა, ხატვა საკმაოდ ადვილად აითვისა.
ნიკოლოზ დროზდოვი, შინაურებისთვის-კოლია, ჩემზე რამდენიმე წლით უფროსია,მაგრამ იმ დროის უნივერსიტეტი ერთ დიდ ოჯახად ცხოვრობდა, ამასთან საერთო ინტერესებიც აღმოგვაჩნდა და ასე დაიწყო ურთიერთობა, რომელსაც დღემდე ვინარჩუნებთ.
ხელმოწერის პროცედურის დასაწყისში, პრეზიდენტების თანდასწრებით ახალგაზრდა ქალმა მკერდი მოიშიშვლა და დაიწყო ყვირილი: Жыве Беларусь! („გაუმარჯოს ბელარუსს!“)
იმის გამო, რომ დაფინანსება არ არსებობს, ჩვენი ანიმატორები ფილმების შექმნასა და უცხოეთის ბაზარზე მათ გატანას ძნელად ახერხებენ. მხატვარ-ანიმატორის ნინო გიუნაშვილის საქმიანობა ნამდვილად აღნიშვნის ღირსია. სოციალურ ქსელებში განთავსებულმა მისმა ფერწერულმა ნახატებმა უცხოეთში დიდი ინტერესი გამოიწვია, მალე ამერიკაში მისი ნახატების გამოფენაც მოეწყობა
