თუ ვინმე ამ ნაამბობის მცირედმა უხამსობამ შეაწუხა, გთხოვთ მომიტევოთ, მეც, როგორც მთხრობელს, და ქუთაისის იმდროინდელ ახალგაზრდებსაც, ვისთვისაც სამაგიერო პატივისცემა ღირსების საქმე იყო.

როდესაც მიხვდა, რომ რთული ნახაზების კეთება მისი საქმე არ იყო, გამზადებულ ნამუშევარს, რომელზეც არაერთი ღამე გაათენა, ყავა გადაასხა და გამოაცხადა: „მორჩა, მსახიობი უნდა გავხდე!“

დღის განმავლობაში ფარდა არაფრით გამოირჩეოდა, უბრალოდ ეკიდა, მაგრამ საღამოს 8 საათის წკიპზე ისეთი გრძნობა გრჩებოდა, თითქოს იღვიძებდა...

წითელი არმიის მიერ ოსვენციმის გათავისუფლების 75-ე წლისთავისადმი მიძღვნილ ღონისძიებებზე ამერიკელი სტუმრის — აშშ-ის ვიცე-პრეზიდენტ მაიკ პენსის გამოსვლა, რასაკვირველია, არ ყოფილა ყველაზე შთამბეჭდავი, თუმცა აღმოჩნდა ყველაზე რეზონანსული

ლადო გუდიაშვილი იყო პირველი ქართველი შემოქმედი, რომლის ნახატებიც 1925 წელს მადრიდის მუზეუმმა „პრადომ“ შეიძინა...

ის იმდენად მიზანდასახულად მიდიოდა მიზნისკენ, რომ როდესაც პედაგოგმა უთხრა, სოლისტი ვერ გახდები, რადგან ამაში ხელს სიმაღლე არ გიწყობსო, მიხეილმა 4 სანტიმეტრი მოიმატა...