„ქართული ენის სიყვარულმა მე მაქცია სულ სხვა ადამიანად, რომელსაც სახელს ვერ ვარქმევ. რომელიმე დღე რომ არ მქონდეს ქართულთან შეხება, ცუდად გავხდები“- ეს სიტყვები თურქ ქართველოლოგს, მეცნიერს, ჩვენი ენის უბადლო მცოდნესა და მის მოყვარულ ადამიანს, ჰარუნ ჩიმქეს ეკუთვნის...

დღეს საქართველოში ძველით ახალ წელს ზეიმობენ საქართველოში ბევრი ადამიანისთვის სწორედ ეს არის ნამდვილი ახალი წელი და ამიტომ ისინი მასთან დაკავშირებულ ტრადიციებს ერთგულად იცავენ

რუბრიკა „ქართველები უცხოეთში“ ამერიკაში მცხოვრებ ლეილა ქურციკიძე–ბახტაძეს და მის მიერ შექმნილ სამყაროს გაგაცნობთ

შესაძლებელია, რომ ქალის მკლავებში აღმოჩნდე ისე, რომ მის ხელში არ აღმოჩნდე? და რატომ აახლოებს ასე ღრმად სიტყვა „ბელადონა“ იტალიურ და ინგლისურ ენებს?

ამ რუბრიკაში ვცდილობთ, გამოცდილ პედაგოგებთან ერთად გაგაცნოთ ახალბედა მასწავლებლები, ვინც თავისი პროფესიული არჩევანი ჩვენს დროში დაუკავშირა სკოლას

ვასილ ბესელია – პროფესიით ინჟინერი, დაამთავრა პოლიტექნიკური ინსტიტუტი, ერთი პერიოდი ქარხნის დირექტორი იყო. ცხოვრების დიდი ნაწილი საკმაოდ პროზაულ, პრაგმატულ გარემოში მუშაობდა და მისი თქმით საკუთარი თავი ყველაფერ იმას მიუძღვნა, რაც ლუკმაპურის შოვნისთვის სჭირდებოდა.

რუბრიკაში განსაკუთრებული სტუმარი გვყავს – მასწავლებელი, რომელიც არასოდეს იტყუება და რომელსაც სიტყვა „არა“ არ უყვარს

რუბრიკა „ქართველები უცხოეთში“ გაგაცნობთ გერმანიაში მცხოვრებ ანა გორგაძეს, რომელიც უმაღლესი მუსიკალური სასწავლებლის სტუდენტი და ვაიმარის კამერული გუნდის სოლისტია

მასში გურული გენებია, რაც იმას ნიშნავს, რომ აპრიორი, ოპტიმისტია, სიცოცხლე უყვარს და მიზანს ხშირად აღწევს.

გილოცავთ ახალ წელს!- ასე ვეუბნებით ერთმანეთს და ამით ჩვენი ცხოვრების კიდევ ერთ მიმატებულ წელსაც ვგულისხმობთ. ამიტომაა ახალი წლის ზეიმი ისეთივე მნიშვნელოვანი თარიღი, როგორიც დაბადების დღე, მაგრამ საინტერესოა როგორ ხვდება ამ დღეს ის, ვინც სწორედ 31 დეკემბერსაა დაბადებული?

რუბრიკის „ქართველები უცხოეთში“ წლის ბოლო მასალაში გვინდა გაგაცნოთ წარმატებული მეცნიერი, რომელიც მსოფლიოს წამყვან კვლევით ცენტრში მუშაობს.

ნამდვილი ხელოვანისთვის მნიშვნელოვანია ტრადიციულზე დაყრდნობით მუდმივად ახალი, საინტერესო გზების ძიება

მისი ოჯახის ისტორია ჭიათურაში დაიწყო. ოჯახის მამა, მიხეილ ჩახუნაშვილი მრავალმხრივი ნიჭის ადამიანი იყო. ეს ნიჭი მის ექვს შვილზე თანაბრად გადანაწილდა. შვილები ხუმრობით დანომრილი ჰყავდა და ამიტომაც დები ერთმანეთს ახლაც, მამის მსგავსად, ასე ახსენებენ ხოლმე...

„ცხოვრება მარათონია და არა სპრინტი, მე არასოდეს ვფიქრობ მომავალზე, ის თავისთავად და სწრაფად მოდის“ – ეს სიტყვები ფარდობითობის თეორიის ავტორს, გერმანელ ალბერტ აინშტაინს ეკუთვნის

ემიგრანტი ქალები – ჩვენი დროის ჩვეულებრივი გმირები, საკუთარ მხრებზე რომ გადაიტანეს ქვეყნის ყველაზე რთული პერიოდი. ასეა დღესაც...

დღეს ნიჭიერ ქართველ მხატვარს თამარ მოდებაძეს, რომელიც ემიგრაციაში ტრაგიკულად დაიღუპა, 52 წელი შეუსრულდებოდა. რუბრიკა „ქართველები უცხოეთში“ მას გარდაცვალებამდე ცოტა ხნით ადრე ესაუბრა. გადავწყვიტეთ ეს ინტერვიუ ხელახლა შემოგთავაზოთ...

ზოგადად, ხელოვანი ადამიანი კარგად უნდა გრძნობდეს დროს, რომელშიც ცხოვრობს, ნიჭიერი მხატვარი კი ამ რეალობისგან საკუთარი შთაგონების მეშვეობით ხელოვნებას ქმნიდეს...

ადამიანის ნამდვილი ბუნება ალბათ ყველაზე კარგად ვლინდება რთულ სიტუაციებში, როცა სხვების დახმარების სურვილი შინაგან მოთხოვნილებად იქცევა ხოლმე

ქვეყანაში შეზღუდვებია და დროის უმეტეს ნაწილს შინ ვატარებთ, რაც ძალიან არასასიამოვნოა. თუმცა, შეგვიძლია შიდაიზოლაციის მოსაწყენი დღეები თავად გავიხალისოთ, გავილამაზოთ და ნაყოფიერად გამოვიყენოთ. ამის მაგალითს კი ახალგაზრდა დედა ციცი ჩეჩელაშვილი მოგვცემს

დღეს გარშემო ბევრს საუბრობენ, უფრო სწორედ, დაუსრულებლად წუწუნებენ იმაზე, რომ ეკონომიკურად რთულ პირობებში გვიწევს ცხოვრება და გამოსავალი არ არსებობს