ვანო სულორი

ინდოეთის მთავრობის მიერ გამოვლენილი კეთილი ნების შედეგად ინდოეთიდან საქართველოში ქეთევან წამებულის წმინდა ნაწილი ჩამოაბრძანეს. ეს უდიდესი მადლია ჩვენი ქვეყნისთვის, თუმცა საქართველო ამ მხრივ ნამდვილად განებივრებულია

საქართველოს ისტორიის განმავლობაში სამღვდელოება არაერთხელ ჩარეულა „საერო საქმეებში“, მათ შორის, მეფეთა პირად ცხოვრებაშიც კი...

როდესაც სპარტელი ოლიმპიური ჩემპიონისთვის უკითხავთ, სამშობლოში რით დაგაჯილდოვებენო, ამაყად მიუგია, ბრძოლაში მეფის გვერდით დამაყენებენო...

არა გვგონია ბევრმა უწყოდეს, რომ ბავშვებისთვის საყვარელი ზღაპრების — „კონკიასა“ და „ფიფქია და შვიდი ჯუჯის“ გმირები რეალურად არსებობდნენ და ეს ამბავიც მართლა მოხდა, ოღონდ ტრაგიკული დასასრულით

თბილისი ძალიან, ძალიან მდიდარია ერთმანეთზე საინტერესო ადამიანური ისტორიებითა და უცნაური ამბებით, თავგადასავლებითა და სახალისო შემთხვევებით...

ალექსანდრე საკანდელიძე, იგივე ალი, სინამდვილეშიც უფლისწულივით მდიდარი იყო, რადგან ბაქოს ნავთობსაბადოებს ფლობდა...

ჩვენ მეტყველებაში არის ფრაზები, სიტყვები, რომლებსაც უკვე დიდი ხანია გამუდმებით ვიყენებთ. თუმცა ზოგი მათგანის მნიშვნელობა და წარმოშობის ისტორია, შესაძლოა, ბევრმა არც იცოდეს

ედიშა ვაჩნაძის მოქნეული ხმლით დაჭრილ გიორგი სააკაძეს უთქვამს, მეხი ჰქონია იმ ჭაბუკს მკლავშიო. მანამდე არავის შემოეკრა ესოდენ მძლავრად ომებში დაბერებული დიდი მოურავისთვის

ბედისწერამ მსოფლიოს ბევრ ძლიერ და სახელგანთქმულ ადამიანს მეტად უცნაურ ვითარებაში აქცია ზურგი, რასაც სავალალო შედეგები მოჰყვა

ამბავი, რომელსაც ქვემოთ გიამბობთ, ფართო საზოგადოებისთვის ნაკლებადაა ცნობილი. თუმცა ის იმდენად კარგად წარმოაჩენს ქართულ ხასიათს, რომ ვფიქრობთ, ნამდვილად ღირს, მკითხველსაც გავაცნოთ

საქართველოს უმდიდრეს და უძველეს ისტორიაში მრავლადაა საინტერესო ფაქტები, რომელთა შესახებ შესაძლოა ბევრს არც სმენია. ქვემოთ რამდენიმე მათგანს გაგაცნობთ.

მავანთ არაერთხელ წამოუძახებიათ ქართველებისთვის, თითქოს მეორე მსოფლიო ომის დროს ბერია და სტალინი „გვიფრთხილდებოდნენ“ და ფროტზე არ გავყავდით...

დრომ და ჟამმა წარხოცა აბულ ყასიმის ლაშქრის ნაკვალევი, მხოლოდ თორმეტი მზეთუნახავის გმირობის ამბავი შემოგვრჩა ლეგენდად...

სვანეთის უკანასკნელი მთავრის დახვრეტიდან მეოთხე დღეს იმპერატორის ბრძანება მოვიდა ქუთაისს, არ დაესაჯათ კონსტანტინე დადეშქელიანი, მაგრამ უკვე გვიან იყო...

რუსთაველების შეუპოვარ წინააღმდეგობას ბერქას ლაშქარი საგრძნობლად შეეთხელებინა, მომხდურთა უზარმაზარ ლაშქარს მძიმე ფასი გადაეხადა გამარჯვებისთვის...