დიანა კურმანოვა
ამ კითხვებზე პასუხების გაცემას „როსსოტრუდნიჩესტვოს“ ფორუმზე შეეცადნენ.
კორონავირუსი, რა თქმა უნდა, ნეგატიური მოვლენაა. თუმცა განათლების სფეროსთვის აქაც შეიძლება მოიძებნოს ახალი შესაძლებლობები. ამგვარ დასკვნამდე მივიდნენ „როსსოტრუდნიჩესტვოს“ ფორუმის სპიკერები 2019-2020 წლების პროგრამებზე მსჯელობისას, რომელიც ფედერალური პროექტის „კადრები ციფრული ეკონომიკისთვის“ ფარგლებში გაიმართა 26 ნოემბერს Россия сегодня-ს მულტიმედიურ პრეს-ცენტრში.
„როსსოტრუდნიჩესტვომ“ 40 საგანმანათლებლო პროექტი გამოუშვა სარეალიზაციოდ, რომლებითაც 92 ქვეყნის 100 ათასზე მეტმა მცხოვრებმა ისარგებლა“, — აღნიშნა სააგენტოს ხელმძღვანელის მოადგილემ პაველ შევცოვმა.
ყველა ამ პროექტს აერთიანებდა საერთო მიზანი: დახმარებოდნენ მოსწავლეებს, სტუდენტებსა და პედაგოგებს ახალ ტექნოლოგიებში გარკვევაში, ვინაიდან თანამედროვე ცხოვრება „ციფრულში“ გადადის: ონლაინ სულ უფრო მეტი საკითხის გადაჭრა ხდება შესაძლებელი. 2019 წლისგან განსხვავებით, „როსსოტრუდნიჩესტვო“ 2020 წელს, პანდემიის გამო, თითქმის ყველა პროექტს ონლაინ რეჟიმში ახორციელებდა. ერთი მხრივ, პროგრამას ეს წაადგა, მეორე მხრივ კი პანდემიამ გამოავლინა პრობლემები, რომლებსაც ინტერნეტში მოსწავლეებიც აწყდებიან და პედაგოგებიც.
ციფრული უთანასწორობა სოციალურ ნაპრალს ნიშნავს
რუსეთის საზოგადოება „ზნანიეს“ თავმჯდომარის ლიუბოვ დუხანინას თქმით, პანდემია აღრმავებს ნაპრალს ტექნიკურად მომზადებულ ადამიანებსა და იმ მოქალაქეებს შორის, რომლებსაც ან შესაბამისი აღჭურვილობა არ აქვთ ონლაინზე გადასასვლელად, ან ცოდნა მედიაგანათლების სფეროში.
„ამიტომაც მნიშვნელოვანია არა მარტო IT–სპეციალისტებზე ორიენტირებული პროექტები, არამედ მასობრივი პროექტები“, — განაცხადა მან.
მარტო 2019 წელს „როსსოტრუდნიჩესტვომ“ 250 მასობრივი ღონისძიება გამართა: ვირტუალური რეალობის დღეები, VR-მუზეუმები, სასწავლო კურსები და ბიზნეს–ჰაკატონები — გუნდური შეჯიბრები ინოვაციური პროექტების შემქმნელებისთვის. რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, ონლაინ–პლატფორმები ხელმისაწვდომი იყო ყველასთვის — მაგალითად, შეიძლებოდა მუზეუმის ექსპოზიციების ნახვა ვირტუალური რეალობის სათვალის გარეშე, ამასთან შეიძლებოდა პროგრამების უმეტესობაში ტელეფონით შესვლა.
თაობათა პრობლემა
„გაკვეთილების ონლაინ–ფორმატთან ადაპტირება ყველაზე მეტად „ძველი სკოლის“ პედაგოგებს გაუჭირდათ — ყოველდღიურ ცხოვრებაში ისინი იშვიათად სარგებლობენ ინტერნეტით. ამ ნაკლის აღმოფხვრაში მათ პროექტი „ციფრული კურატორი“ ეხმარება, რომელიც ბელარუსზეც ვრცელდება“, — ამბობს ლიუბოვ დუხანინა.
ციფრული განათლების კურსები 1800-მა ადმიანმა გაიარა ბელარუსში, მათ შორის იყვნენ როგორც მინსკელი, ისე სხვა ქალაქების მასწავლებლები.
კვალიფიკაციის ასამაღლებელი კურსები პედაგოგებს ახალგაზრდების გაგებაშიც ეხმარება. მაგალითად, იყენებენ რა აქტიურად ონლაინ–ინსტრუმენტებს, მასწავლებლებს ესმით, რომ ბავშვებს აქვთ უნარი, აღიქვან დიდი ტექსტები ინტერნეტში, თუ ისინი სწორად იქნება გაფორმებული.
ახლა პედაგოგებისთვის განკუთვნილი ამ პროექტებით ყაზახეთი და უზბეკეთიც დაინტერესდნენ.
ბავშვებს განსაკუთრებული მიდგომა სჭირდებათ
„ონლაინ–პროგრამებს ყველაზე უკეთ ბავშვები ითვისებენ“, — მიაჩნია პაველ შევცოვს. მის მოსაზრებას ადასტურებენ პროექტ „ინჟინირიუმის“ ავტორები, რომელიც „როსსოტრუდნიჩესტვოს“ დახმარებით შექმნეს ბაუმანის სახელმწიფო ტექნიკური უნივერსიტეტის სპეციალისტებმა.
„ინჟინირიუმი — ეს საგანმანათლებლო ცენტრების ქსელია, რომლებშიც უკვე მიიღო მონაწილეობა 40 ქვეყნის შვიდი ათასმა ბავშვმა, — ამბობს ცენტრ „რუსეთის კომპოზიტების“ ხელმძღვანელი მარგარიტა სტოიანოვა. — ჩვენ წერტილი გვაქვს ყაზახეთში, ალმათში, სადაც პროგრამირების, 3D მოდელირებისა და რობოტოტექნიკის გაკვეთილები მიმდინარეობს. ჩვენს ონლაინ–კურსებზე მოთხოვნაა არა მარტო დსთ-ში. ჩვენ უკვე შემოგვიერთდა ავსტრალია, ვინაიდან პროგრამებს ინგლისური სუბტიტრები ახლავს. და ეს ეფექტური პოპულარიზაციაა არა მარტო ინჟინერიისა, არამედ რუსული ენისაც. ენის სწავლა ყოველთვის უფრო მარტივია საინტერესო თემებით“.
სტოიანოვას აზრით, ონლაინ–გარემოს განვითარება ვერ შეცვლის ტრადიციულ განათლებას, ვინაიდან თანამშრომლობისთვის ურთიერთობაა მნიშვნელოვანი, და იმედი აქვს, რომ 2021 წელს ყველანი ისევ ჩვეულ ფორმატში შეხვდებიან ერთმანეთს.
