"სიბრძნის სიმფონია" მიხაილ ჟვანეცკის — მწერლისა და სატირიკოსის ფრთიან გამონათქვამებს გთავაზობთ.
• არასდროს გააზვიადოთ მტრების სიბრიყვე და მეგობრების ერთგულება.
• თუ გეუბნებიან, რომ მრავალმხრივი პიროვნება ბრძანდებით, ნუ შეიფერებთ. შესაძლოა, მხედველობაში აქვთ, რომ ერთდროულად არამზადა, ყალთაბანდი და პარაზიტი ბრძანდებით.
• თუ იდიოტს ეკამათები, დიდი ალბათობით, ისიც იმავეს აკეთებს.
• იღბალი მამაცებს უღიმის.. შემდეგ დიდხანს იცინის მათზე.
• ალკოჰოლი მცირე დოზებით უვნებელია ნებისმიერი რაოდენობით.
• აზროვნება ისე ძნელია, ამიტომ ადამიანთა უმეტესობა სხვას განსჯის.
• ოპტიმისტს სწამს, რომ საუკეთესო სამყაროში ვცხოვრობთ. პესიმისტს ეშინია, რომ ეს მართლა ასეა.
• ადამიანს არაფერი ისე არ ტკენს, როგორც საკუთარი ბედნიერების ნამსხვრევები.
• არაფერია, თუ დაგცინიან. უფრო ცუდია, როცა დაგტირიან.
• სიბრძნე ყოველთვის ასაკთან ერთად არ მოდის. ხანდახან ასაკი მარტო მოდის.
• ჩვენი თავისუფლება იმ შუქნიშანს ჰგავს, რომელზეც ერთდროულად სამი ფერი ანთია.
• თუ დიდხანს არ დაგირეკეს ნათესავებმა და მეგობრებმა, ეს ნიშნავს, რომ მათ ყველაფერი წესრიგში აქვთ.
• თუ გამოჩნდა ვინმე, რომელიც მზადაა, მთები გადადგას, მას აუცილებლად მიჰყვებიან სხვები, რომლებიც მზად არიან, მას კისერი მოუგრიხონ.
• ნამდვილი მარტოობა — როდესაც მთელი ღამე საკუთარ თავს ელაპარაკებით და თქვენი არ ესმით.
• ფიზკულტურა სიცოცხლეს ხუთი წლით ახანგრძლივებს, მაგრამ ეს ხუთი წელი სპორტდარბაზში უნდა გაატაროთ.
• რა არის ჩვენი ცხოვრება: არ მიეჩვევი — ჩაძაღლდები, არ ჩაძაღლდები — მიეჩვევი.
• სჯობს, გაჩუმდე და სულელად მოაჩვენო თავი, ვიდრე ალაპარაკდე და ამასთან დაკავშირებით ყველა ეჭვი გააქარწყლო.
• ცხოვრება როიალს ჰგავს: თეთრი კლავიში, შავი კლავიში… შემდეგ — თავს ახურავენ.
• ბედნიერი თუ ვარ? სხვადასხვა დროს ამ კითხვას სხვადასხვანაირად ვპასუხობდი, მაგრამ ყოველთვის — უარყოფითად.
