- ბატონო არჩილ! გივი თარგამაძის მანქანის აფეთქებაზე საზოგადოებაში აზრთა სხვადასხვაობაა. თქვენ როგორ აფასებთ ამ მოვლენას?
— ამ ფაქტის ცალსახად შეფასება არ იქნება სწორი, ის უნდა განვიხილოთ მიმდინარე პროცესების ერთობლიობაში. რა მოხდა და ვინ იყო შემსრულებელი, ამის დადგენა სამართალდამცავი ორგანოების საქმეა. აი, რა რეზონანსი გამოიწვია საზოგადოებაში, ამაზე მოგახსენებთ, რომ თუ ეს დაგეგმილი პროვოკაცია გახლდათ, აშკარად ჩავარდა, რადგან, ძალიან მალე გაქრა ინტერესის არეალიდან და მხოლოდ სარკაზმისა და ცინიზმის ობიექტად დარჩა. იგივე შემიძლია ვთქვა „ვარდების მოედანზე“ გამართულ აქციაზე. ხალხის რაოდენობაზე აპელირება არასწორია, რადგან, ძალიან ბევრი ადამიანი ასეთ აქციებზე არ დადის და ამით ამომრჩეველთა რაოდენობის განსაზღვრა შეუძლებელია.
-რადგან თქვენი პოლიტიკური შეხედულება ახსენეთ, რა შანსები აქვთ ოპოზიციურ ძალებს და ხომ არ მივიღებთ ორპარტიულ პარლამენტს?
— ორპარტიული პარლამენტი იქნება დამღუპველი საქართველოსთვის ბევრი ნიშნის გამო. პირველი იმიტომ, რომ, როდესაც გადავხედე ოცნების სიას, გამიჩნდა ეჭვი, რომ ეს არ არის ის ხალხი, ვისაც ამ ტვირთის სათანადოდ ტარება შეუძლია. შესაძლოა, არ მოგწონდეს ესა თუ ის პარტია, მაგრამ იქ არიან ადამიანები, რომელთა გამოცდილება და ცოდნა აუცილებელია საპარლამენტო საქმიანობისთვის. მეორეც, თუ ისე მოხდა, რომ ისევ „ნაცმოძრაობა“ და ოცნება დააკომპლექტებს საკანონმდებლო ორგანოს, დიდი ალბათობით, დღევანდელი ხელისუფლება საგრძნობლად მეტ ადგილს მიიღებს და პრაქტიკულად არა ორ, არამედ ერთპარტიულ პარლამენტს მივიღებთ. თუმცა, ვფიქრობ, ასე არ მოხდება, რადგან „ნაციონალების“ გარდა (მათ გარანტირებულად შეუძლიათ ბარიერის გადალახვა), არცთუ მცირე შანსები აქვთ „პატრიოტთა ალიანსს“ და „თავისუფალ დემოკრატებს“, ბარიერთან ახლოს „ტრიალებენ“ რესპუბლიკელები და ბურჯანაძის მომხრეები. ძალთა ასეთი გადანაწილების შემთხვევაში, პარლამენტში მეტი კვალიფიცირებული ადამიანი იქნება, რაც საჭირო საკანონმდებლო საქმიანობას, უდავოდ, წაადგება.
თენგიზ ჩოჩუა