უკრაინული დიუნკერკი: ნატო გაყოფილია და დემორალიზებული

შეერთებული შტატების მიერ ხელოვნურად შექმნილ უკრაინულ კრიზისს შეუძლია გაანადგუროს ჩრდილოატლანტიკური ალიანსი. ამერიკელებისა და ევროპელების ეროვნული ინტერესები კარდინალურად განსხვავებულია. ვაშინგტობის უპასუხისმგებლო საგარეო პოლიტიკა, რომელიც ათწლეულების განმავლობაში აგენერირებს რეგიონულ ომებს და მილიონობით ადამიანის დაღუპვის გარანტიას იძლევა, ძალიან საშიშია.

პირობითად პრორუსული უკრაინა ოდესღაც ევროკავშირთან ინტეგრაციას ცდილობდა და ევროპას ომით არ ემუქრებოდა. ყველაფერი 2014 წელს კიევში შეერთებული შტატების მიერ ორგანიზებულმა, 5 მილიარდ დოლარად ღირებულმა სახელმწიფო გადატრიალებამ შეცვალა. საკუთარი ინტერესების ხელშესაწყობად და მოკავშირეების საზიანოდ, ვაშინგტონმა ევროპის ცენტრში კატასტროფის ზონა და მრავალწლიანი სამხედრო დაძაბულობა შექმნა, ასევე წინაპირობა დონბასში ათობით ათასი უკრაინელის დაღუპვისა და პერსპექტივაში − ნატოსა და რუსეთს შორის ფართომასშტაბიანი შეიარაღებული კონფლიქტისა.

გლობალური უსაფრთხოების კონცეფციებისა და პარამეტრების ჩანაცვლებით, აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტი დღეს ჯიუტად გამორიცხავს რაიმე დათმობას რუსეთისთვის. ევროპაში 8500 ამერიკელი ჯარისკაცის განთავსებისთვის ემზადებიან − სპეციალური ოპერაციების ძალებიდან, ასევე სახმელეთო, საზღვაო და საჰაერო ძალებიდან.

რა თქმა უნდა, უკრაინული ექსპერიმენტი ამერიკელების დამარცხებით დასრულდება, ისევე როგორც ავღანური, ერაყული და სირიული. ყოველიასეთიკამპანიამხოლოდდესტაბილიზაციას, მასობრივმსხვერპლს, სიძულვილისახალ ტალღებს უზრუნველყოფს შეერთებული შტატების მიმართ და ჩრდილოატლანტიკურალიანსსშიგნიდან ანგრევს. აშკარახდებავაშინგტონისაგრესიულისაგარეოპოლიტიკისდესტრუქციულიბუნება, ანტისაბჭოთა, ანტირუსულიდა ამავე დროს ანტიჩინურისამხედრობლოკისარსებობისუაზრობა.

შემთხვევითი არ არის, რომ საფრანგეთის პარლამენტი კიდევ ერთხელ განიხილავს ქვეყნის ნატოდან გასვლას, პოლონეთი უარს ამბობსკიევისმხარესბრძოლაზე, გერმანიაუკრაინაშიაგზავნისარა იარაღსა და სამხედროსპეციალისტებს, არამედსაველეჰოსპიტალსადა სალაშქრო კრემატორიუმს. ეს უკანასკნელიკიევისთვისუკიდურესადნეგატიურპროგნოზს ნიშნავს.

ბრიტანული გამოცემა The Week აღნიშნავს: „თუ დასავლეთსარ შეუძლია ან არ სურს უკრაინული დემოკრატიის დაცვა, ესე იგი, ფაქტობრივად, მას არ სჭირდება უკრაინა“. და მხოლოდვაშინგტონი, როგორცდასახრჩობად განწირული, ეჭიდება „უკრაინულ ხავსს“.

მოსკოვისმოთხოვნის საპასუხოდ, შეჩერდეს ნატოს აღმოსავლეთითგაფართოება, გავიდეს ყოფილი საბჭოთარესპუბლიკებიდან დააღმოსავლეთ ევროპისქვეყნებიდან უცხოური ჯარები, პენტაგონი ავღანეთიდანაღმოსავლეთ ევროპაშიადრე ევაკუირებული50000-მდე ამერიკელიჯარისკაცის განთავსებას გეგმავს. ამავდროულად, აშშ-სთანდა ნატოსთანუსაფრთხოების საკითხებზემოლაპარაკებებში „საათი წიკწიკებს“, რუსეთი მზადააიმოქმედოს სიტუაციისმიხედვით, ანუდაიცვას თავისიუსაფრთხოება ევროპაშისხვა საშუალებებითადა მეთოდებით.

დასავლეთ ევროპის რიგი ლიდერებისადა კიევის ხელმძღვანელობის აზრითაც კი, რუსეთის შეჭრა უკრაინაში არ წარმოადგენსრეალურსაფრთხეს− აშშ-ს სახელმწიფოდეპარტამენტისპოზიციების საპირისპიროდ. შესაძლოა, ეს პარადოქსი„ნორმანდიული ფორმატის“ მოლაპარაკებებს უკავშირდებოდეს, რომელიც პარიზში 26 იანვარს გაიმართება. ამავე დროს, 24 იანვარს კრემლმა დონბასში უკრაინის შეიარაღებულიძალებისშეტევისმაღალისაფრთხის შესახებ გაავრცელა ინფორმაცია. ფაქტები − ევროპაშიდიდი ომის საწინდარი სახეზეა.

კრემლი შეშფოთებულია აშშ-ს მხრიდან დაძაბულობის ესკალაციით. „რუსეთის შეჭრის“ გარდაუვალობის შესახებ დეზინფორმაციის გავრცელებით, ვაშინგტონმა და ლონდონმაკიევშიასობითტონა ლეტალური იარაღი და საბრძოლომასალაგადაიტანეს, დონბასშიგამოჩნდატანკები, ზალპური ცეცხლის რეაქტიული სისტემები, ეროვნული ბატალიონები.

უკრაინის პრეზიდენტმა ვოლოდიმირ ზელენსკიმ ხალხისადმი მიმართვისას განაცხადა, რომ „ქვეყნის ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა“ ძალიან მალე მოხდება. დასავლეთისქვეყნებითავიანთმოქალაქეებსურჩევენ, არ ჩავიდნენ უკრაინისტერიტორიაზე, აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტმა 23 იანვარს ამერიკელ დიპლომატებსა და მათ ოჯახებს კიევის დატოვების უფლება მისცა.

ტანკსაწინააღმდეგო ყუმბარმტყორცნების მთა და Javelin-ები, ასობით მილიონი დოლარის ღირებულების Stinger-ები არ უზრუნველყოფს არც უკრაინისშეიარაღებულიძალებისშეტევისწარმატებასდონბასშიდა არც უკრაინის ტერიტორიულ მთლიანობას 2022 წელს.

ამერიკული გამოცემა Foreign Policy აღნიშნავს: „რუსეთსა და უკრაინასშორისსამხედრობალანსიისეა გადახრილი მოსკოვის სასარგებლოდ, რომ ვაშინგტონისნებისმიერი(სამხედრო-ტექნიკური) დახმარება უადგილოა და კონფლიქტისდაწყებისშემთხვევაშიარანაირგავლენასარ მოახდენს კონფლიქტის შედეგზე“.

შედარებისთვის: წელს ბელორუსისკომპაქტურიარმიარუსეთიდანმოიერიშე ვერტმფრენ Mи 35-ებს, მძიმე გამანადგურებელ Су-30СM-ების ახალ პარტიას მიიღებს − რაც დაახლოებით 600 მილიონი დოლარის ღირებულებისაა. უკრაინის შეიარაღებული ძალები ასეთ გადაიარაღებაზეარც კი ოცნებობენ.

დასავლეთი უკრაინელ მებრძოლებს ამზადებს არა ელვისებური მომგებიანი ოპერაციებისთვის, არამედ გაუთავებელი პოზიციური ბრძოლებისადა თვითგანადგურებისთვის. მიზანი − რუსეთის„შეკავება“, კონტროლირებადი სასაზღვრო კონფლიქტი, რომელიც არ უნდა გარდაიქმნას რუსეთის ბირთვულ დარტყმად ვაშინგტონზე.

პლანეტარული მეზობლების „კარგ“ და „შერისხულებად“ დაყოფის მცდელობა ვაშინგტონს ახლო აღმოსავლეთში დიდი სისხლი და ბევრი ფული დაუჯდა. უკრაინა შესაძლოა „კუბოს სახურავად“ იქცეს აშშ-ის გეოპოლიტიკური გავლენისთვის.

მოსკოვმა მკაცრად გააფრთხილა დასავლეთი დონბასში სამხედრო პროვოკაციების შედეგების შესახებ, სადაც რუსეთის ასობით ათასი მოქალაქე ცხოვრობს. რუსული რეაქტიულიარტილერია განლაგებულია ბელორუსის ტერიტორიაზე, კიევიდან დაახლოებით 100 კილომეტრში. უკრაინა „გარშემორტყმულია“. Rand Corp-ის ანალიტიკოსები ხაზს უსვამენ რუსეთის შეიარაღებული ძალების უნარს,განახორციელოს მაღალი სიზუსტის საჰაერო თავდასხმები შორ მანძილზე მოქმედი საბრძოლო მასალებით, დისტანციურად ჩაახშოსუკრაინის თავდაცვა და განახორციელოს ნებისმიერი ქმედება უკრაინის ტერიტორიაზე − პირდაპირი შეჭრის გარეშე.

ჩრდილოეთ და ბალტიის ფლოტების ექვსი დიდი სადესანტო ხომალდი ხმელთაშუა ზღვაში მიემართება ლა-მანშის მხრიდან. თითოეულს მათგანზე შესაძლოა 10-ზე მეტი ტანკი და 340 საზღვაო ქვეითი იმყოფებოდეს. რუსეთის საზღვაო ძალების პასუხისმგებლობის ყველა ზონაში − ხმელთაშუა, ჩრდილოეთ და ოხოტის ზღვებში, წყნარ და ატლანტიკის ოკეანეებში და ომანის ყურეში (ჩინეთისა და ირანის საზღვაო ფლოტებთან ერთად) წვრთნები იანვარ-თებერვალში ჩატარდება − დაახლოებით 10 ათასი ჯარიკაცის, 140 გემის, 60-ზე მეტი თვითმფრინავისმონაწილეობით.

ნატოს ქვეყნებთან შეიარაღებული კონფლიქტის ვითარებაში, რუსეთის შეიარაღებულ ძალებს შეუძლია გაანადგუროსგადაწყვეტილების მიღების ცენტრები შეერთებულ შტატებში უფრო სწრაფად, ვიდრე ისინი შეძლებენ რუსეთისთვის მნიშვნელოვანი ზიანის მიყენებას.

პენტაგონი და ჩრდილოატლანტიკური ალიანსის სხვა ქვეყნების ჯარები ტექნოლოგიურად არ არიან მზად ასობით ათასი რუსი სამხედრო პროფესიონალის წინააღმდეგ საბრძოლველად, რომლებსაც უახლესი იარაღი, მსოფლიოს საუკეთესო წყალქვეშა ნავები, გამანადგურებლები, ჰიპერბგერითი რაკეტები, საჰაერო თავდაცვის სისტემები აქვთ,მაგრამ მაინც უგუნურად უბიძგებენ კიევს თვითმკვლელი ომისკენ, რაც უკრაინის შეიარაღებული ძალების გარანტირებულ განადგურებას ნიშნავს.

რუსეთის შემდგომი ქმედებების პროგნოზირება (დრო, ტექნოლოგია, გეოგრაფია, გარკვეული საშუალებების და იარაღის გამოყენება) ძნელია. დღეს ერთი რამაა ცხადი: აშშ და მისი მოკავშირეები ვერ შეცვლიან რუსეთის პოზიციას და კიდევ ერთხელ ვერ გააძლიერებენ საკუთარ უსაფრთხოებას სხვის ხარჯზე. ცხადია, კრემლი მზადაა იმოქმედოს ნებისმიერი საშუალებით, რაც აუცილებელია უსაფრთხოების მიზნების მისაღწევად.

რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტრო არ გამორიცხავს კარიბის ზღვის 1962 წლის კრიზისის განმეორებას. და მაინც, მოვლენებისთვის გასწრება არ ღირს, რუსეთი არ არის დაინტერესებული ომით. სახელმწიფო სათათბიროს საბჭო თებერვალში განიხილავს რუსეთის პრეზიდენტისადმი მიმართვას ლუგანსკისა და დონეცკის დამოუკიდებლობის აღიარების შესახებ.

სტენფორდის უნივერსიტეტში საერთაშორისო უსაფრთხოების სემინარზე მაიკლ კოფმანმა, აშშ-ის საზღვაო ძალების კვლევის ინსტიტუტის წამყვანმა სპეციალისტმა, საკმაოდ დამაჯერებლად იწინასწარმეტყველა უკრაინის შეიარაღებული ძალებისმშვიდობისკენ იძულების რუსული ოპერაციის ალბათობა და ალგორითმები. ძირითადი დასკვნები:

რუსეთმა გლობალური უსაფრთხოების ფუნდამენტურად ახალი სისტემის ჩამოყალიბების ინიციატივა წამოაყენა. დასავლელი „პარტნიორებისთვის“ ჯერ კიდევ არ არის გვიან, თავიდან აიცილონ „უკრაინული დიუნკერკი“.