„აზრების ფოიერვერკი“ წარმოგიდგენთ ჰენრი მილერის გამონათქვამებს.
ჰენრი მილერი (Henry Valentine Miller, 1891-1980) – ამერიკელი მწერალი და მხატვარი. ის ცნობილი იყო, როგორც ინტელექტუალურ-ეროტიკული მწერალი და ამის გამო ერთი პერიოდი მისი წიგნები აკრძალულიც კი იყო აშშ-ში. მილერის ყველაზე გახმაურებული რომანებია: „კირჩხიბის ტროპიკი“, „თხის რქის ტროპიკი“, „შავი გაზაფხული“, „სექსუსი“, „პლექსუსი“ და სხვ.
ყველაზე დიდი ტყუილია – პირობა დადო, რომ ერთი ადამიანი გეყვარება სამუდამოდ.
მინდა, რომ სამყაროში დაბრუნდეს კლასიკური სისუფთავე, რომლის დროსაც ნეხვს ნეხვი ეწოდებოდა და ანგელოზს - ანგელოზი.
სიყვარული – მოგზაურობა რუკისა და კომპასის გარეშე>>
ჯობს სისულელე გააკეთო, ვიდრე საერთოდ არაფერი აკეთო.
ყველაზე საწყენი ისაა, რომ ადამიანები, როგორც წესი, მიღებდნენ როგორც კარგ, პატიოსან, კეთილ, სანიმუშო და საიმედო ადამიანს, შეიძლება მქონდა კიდეც ეს თვისებები, მაგრამ ეს თუ ასეა, მხოლოდ იმიტომ, რომ ყველაფრის მიმართ გულგრილი ვიყავი: შემეძლო საკუთარი თავისთვის მიმეცა უფლება, ვყოფილიყავი კარგი, პატიოსანი, კეთილი, საიმედო და ა.შ., რადგან არ ვიცოდი რა იყო შური. არასდროს ვყოფილვარ შურის მსხვერპლი. არასდროს არავისი შემშურებია. პირიქით, ყოველთვის მეცოდებოდა ყველა და ყველაფერი.
ქაოსს ვუწოდებთ წესრიგს, რომელიც ჩვენთვის გაუგებარია.
ჩვენი მოგზაურობის დანიშნულების ჭეშმარიტი ადგილი არა რუკაზე მონიშნული ადგილი, არამედ ცხოვრებაზე ახალი შეხედულებაა.
ათეულობით მოსაწყენ ფურცელს ვწერთ, როცა რაიმე აზრს გადმოვცემთ. აღმოსავლეთი ამას ერთ მოკლე, ზუსტ იგავში ატევს, და ის შენს გონებაში ალმასივით ბრწყინავს.
შეგიძლია მითხრა, რატომ ლაპარაკობენ ქალები ამდენს სიყვარულზე? კარგი მჟიმ...ი თუ ხარ, ეს მათთვის საკმარისი არაა. მათ აუცილებლად შენი სულიც სურთ...
თავისუფლება, რომელიც გვაქვს, მაგრამ არ ვსარგებლობთ, და თავისუფლება, რომელსაც ვითხოვთ>>
შუახნის მამაკაცებს უფლება აქვთ, ჰქონდეთ მელოტი თავი, ღიპი, უფორმო ფიგურები... იტანჯებოდნენ რევმატიზმით, ასთმითა და ართრიტით... მაგრამ ქალები ვალდებული არიან, გაახალგაზრდავდნენ.
ჭაობი, ჭანჭრობი, ნაპრალები, ორმოები და ხაფანგები – ყველაფერი წინაა. გახსოვდეს ისინი, ისინი ელოდებიან, როდის გადაგყლაპავენ სწორედ იმ მომენტში, როდესაც შეჩერდები.
თუ დაჟინებით დათრგუნავთ თქვენში ყველანაირ ემოციას, დაასრულებთ იმით, რომ გადაიქცევით ერთ მთლიან ფლეგმად... და ნებისმიერ წუთს შეგიძლიათ სრული გულწრფელობით თქვათ: „არ ვიცი, რა უნდა მინდოდეს ამ ცხოვრებისგან!“
არ მაქვს არც სამუშაო, არც დანაზოგი, არც იმედი. მსოფლიოში უბედნიერესი ადამიანი ვარ.
ადამიანის ცხოვრების აზრი თავის გადარჩენა გახდა. გადარჩენა და უსაფრთხოება, რათა შესაძლებელი იყოს – კომფორტულად გაიხრწნა.
ბოროტებასთან ბრძოლა შესაძლებელია, მაგრამ სისულელის წინაშე უძლური ხარ.
იმედი – ეს საგანგაშო ნიშანია, ის უძლურებას ნიშნავს.
რაიმეთი რომ დატკბე, ტკბობის მიღებისთვის მზად უნდა იყო, ეს მოითხოვს ცნობილ კონტროლს, დისციპლინას, სისუფთავესაც კი, თუ გნებავთ. მაგრამ ეს ყველაფერი მოითხოვს სურვილის უნარს, ხოლო სურვილი ჩვენში მხოლოდ ნამდვილი ცხოვრებით შეიძლება ჩაისახოს.
მონა ხარ იმის, ვინც გიყვარს, მონა ხარ იმის, ვისაც უყვარხარ...>>
ჩვენი განათლების თეორია მთლიანად ეყრდნობა აბსურდულ იდეას, რომ სანამ წყალში შევალთ, ჯერ ხმელეთზე ცურვა უნდა ვისწავლოთ.
ერთ მშვენიერ დღეს აღმოაჩენ, რომ მხოლოდ ერთი პრობლემა დაგრჩა – შენ თვითონ.
მათთვის, ვინც საკუთარ გონებას ავითარებს, შეუძლებელი არაფერია. დანარჩენებისთვის ყველაფერი შეუძლებელია, ან უაზრო, ან ამაო.
არსებობს მხოლოდ ერთი დიდი მოგზაურობა – მოგზაურობა საკუთარ თავში. და აქ მნიშვნელობა არა აქვს არც დროს, არც სივრცეს, არც საქციელს.
რომ მიგიღონ და გაღიარონ, ფარაში შეუმჩნეველი უნდა იყო. თუ ფარაში ხარ, ყველაფერი კარგადაა. ოცნებაც შეიძლება, ოღონდ თუ ისე ოცნებობ, როგორც ყველა.
ბიბლიაში ჰომოსექსუალების მიმართ ექვსი გაფრთხილებაა, და ჰეტეროსექსუალების მიმართ – 362. ეს არ ნიშნავს, რომ ღმერთს არ უყვარს ჰეტეროსექსუალები. უბრალოდ, ამ ადამიანებს მეტი ყურადღება და ზრუნვა სჭირდებათ.
ადამიანმა დაამტკიცა, რომ ყველაფერზე მბრძანებლობს, გარდა საკუთარი ბუნებისა.
მთავარია, დარჩე ის, ვინც ხარ. ეს დიდი ხელოვნებაა. ეს ყველაზე რთულია, რადგან შენგან არანაირ ძალისხმევას არ მოითხოვს. არ არის აუცილებლობა, ვინმეს ან რაიმეს შეედარო. არ არის საჭირო, თავი ბრძენად წარმოაჩინო ან სულელად მოაჩვენო... უბრალოდ, საჭიროა ილაპარაკო შენი ხმით და გააკეთო... საყვარელი საქმე.
წესები ასეთია: ხვალ და გუშინ უქმდება, მაგრამ დღეს – სამარადისოდ გრძელდება.
ვკარგავდი, რათა მომეძებნა.
სამყარო – ესაა კიბო, რომელიც თავის თავს ჭამს...
იყო გონიერი – წყალობაა, მაგრამ იყო უკანმოუხედავად მიმნდობი, იდიოტიზმამდე გულუბრყვილო, რომელიც ყველაფერს იღებს შეუზღუდავად – ცხოვრების ერთ-ერთი ყველაზე დიდი სიხარულია.
ერთადერთი, რასაც მთლიანად ვერ მიიღებ, სიყვარულია. და ერთადერთი, რისი გაცემაც მთლიანად არ შეიძლება, სიყვარულია.