https://sputnik-georgia.com/20211222/maia-gubeladze-263062684.html
„სამშობლოში დაბრუნების გზა“ – ესპანეთში მცხოვრები ქართველი პედაგოგის ნატვრა
„სამშობლოში დაბრუნების გზა“ – ესპანეთში მცხოვრები ქართველი პედაგოგის ნატვრა
Sputnik საქართველო
რუბრიკაში „ქართველები უცხოეთში“ ეპანეთში მცხოვრებ მუსიკოსს მაია გუბელაძეს გაგაცნობთ. 22.12.2021-ს, Sputnik საქართველო
2021-12-22T16:00+0400
2021-12-22T16:00+0400
2021-12-22T22:40+0400
ინტერვიუ
საინტერესო ადამიანები
ქართველები უცხოეთში
https://cdnn1.img.sputnik-georgia.com/img/07e5/0c/16/263054867_0:0:1200:676_1920x0_80_0_0_71d430a1728df3e5ebc8f840cdc9b596.jpg
საგუნდო-სადირიჟორო სპეციალობას საქართველოში დაეუფლა. 11 წელია, რაც ბარსელონაში ცხოვრობს და საკვირაო სკოლაში ემიგრანტ ბავშვებს მუსიკას ასწავლის, ქართულ ხელოვნებას აყვარებს. დღეს ამ სფეროში მუშაობის უკვე 30-წლიანი პედაგოგიური გამოცდილება აქვს.ისევე, როგორც ამ ქალაქში მყოფი ყველა ქართველისთვის, მისთვისაც „აქ არსებული ქართული მართლმადიდებლური ტაძარი ის ადგილია, სადაც პატარა საქართველოა“ და სადაც ბევრი ეროვნული საქმე კეთდება.- ქალბატონო მაია, თავის დროზე მუსიკის სიყვარულის გამო საგუნდო-სადირიჟორო სპეციალობა აირჩიეთ...- საქართველოში საგუნდო-სადირიჟოროზე ყოველთვის დიდი კონკურსი იყო. თანაც, ერთდროულად ფორტეპიანოს, ვოკალს, მუსიკალურ ლიტერატურასა და სოლფეჯიოს გავდიოდით. შეიძლება ითქვას, რომ მუსიკა ჩემს ცხოვრებაში ბავშვობიდან იყო. სახლში ყველა მღეროდა, დედა, მამა და ძმა გიტარას კარგად ფლობდნენ. ჩემთვის კი პიანინო და მიკროფონი ყველაფერი იყო. სულ ვმღეროდი და თხოვნაც არ მჭირდებოდა, რომ მემღერა. სკოლის პერიოდში მუსიკალური შვიდწლედი დავამთავრე, შემდეგ – სამუსიკო სასწავლებელი, მოგვიანებით – უნივერსიტეტი. თუმცა საბოლოოდ ყველაფერს მაინც მუსიკამ სძლია. ამიტომ ჩემი ძირითადი პროფესიაც მას დავუკავშირე.- ესპანეთში როგორ აღმოჩნდით და როგორ მიგიღოთ ამ ქვეყანამ?- ბარსელონაში 11 წლის წინ ჩამოვედი. ემიგრანტობა რთულმა სოციალურმა პირობებმა განაპირობა. ჩემი სამშობლო ძალიან მიყვარს და სულ მენატრება. თუმცა უკვე არანაკლებ მიყვარს ესპანეთიც, ქვეყანა თავისი საინტერესო კულტურით და ისტორიით. ქვეყანა, რომელმაც მიმიღო და გულში ჩამიკრა სწორედ მაშინ, როცა ძალიან მიჭირდა. არ მიყვარს უმადური ადამიანები, ამიტომ სულ ვამბობ: მადლობა ესპანეთს და ესპანელ ხალხს.- ამბობენ, რომ ბარსელონაში მცხოვრებ ქართველებს გარკვეულად გაუმართლათ...- დიახ, ვთვლი, რომ ძალიან გამიმართლა, რომ აღმოვჩნდი ბარსელონაში, იქ, სადაც ემიგრაციაში მყოფი ყველა ქართველი პოულობს სულიერ შვებას. აქ არსებული ქართული მართლმადიდებლური ტაძარი კი ის ადგილია, სადაც პატარა საქართველოა. ეს ტაძარი, არქიმანდრიტ ლუკა ფალავანდიშვილის წყალობით, 15 წელია, რაც ბარსელონაში მცხოვრები ყველა ქართველის სულის ნავსაყუდელია.- ვინ დააარსა საკვირაო სკოლა, სადაც ქართველ ბავშვებს მუსიკას ასწავლით?- ეს ქართული საკვირაო სკოლაც არქიმანდრიტ ლუკა ფალავანდიშვილის წყალობით დაარსდა. აქ ყველაფერი ქართული ისწავლება, რათა ესპანეთში დაბადებულ და გაზრდილ ბავშვებს იდენტობა არ დავუკარგოთ. ამ ბავშვებს საკვირაო სკოლაში პროფესიონალი პედაგოგები, მათ შორის მეც ვასწავლი. ამით თითოეული ჩვენგანი სამშობლოს წინაშე ვალს ვიხდით.- თქვენი მოსწავლეების მონაწილეობით კონცერტებით თუ გამოდიხართ ადგილობრივი პუბლიკის წინაშე?- სხვადასხვა თემებზე ხშირად ვაწყობთ საინტერესო ღონისძიებებს. მონაწილეობას ვიღებთ საქალაქო ღონისძიებებში და უცხოელებს ქართულ კულტურას ვაცნობთ. ქართული სიმღერა, ცეკვა, რელიგია, ჩვენი ქვეყნის ისტორია, დამწერლობა, მხატვრობა – ვამაყობ, რომ ჩვენი სკოლის საგანმანათლებლო პროექტები და ღონისძიებები ამ ყველაფერს მოიცავს.- ესპანეთში ოჯახთან ერთად ცხოვრობთ და ალბათ უცხოეთში ყოფნას ესეც გიადვილებთ...- თავის დროზეც, ვერ გეტყვით, რომ დიდი სირთულეები გამოვიარე, რადგან ესპანეთში უკვე დაფუძნებული იყო ჩემი ძმა თავისი ოჯახით. დღეს ჩემი მეუღლეც აქ არის. მყავს ორი შვილი, ერთი თავისი ცოლ-შვილით ამერიკაში ცხოვრობს და 12 წელია არ მინახავს. არ ვიცნობ რძალს და არ მინახავს შვილიშვილი, რომელიც უკვე ექვსი წლის ხდება...- საქართველოში მუსიკალურ წრეებში გიცნობენ როგორც მანანიკო ცენტერაძის დედას, ალბათ მისი წარმატება თქვენი დამსახურებაა...- ჯერ კიდევ პატარა იყო ჩემი გოგო, როდესაც სიმღერის დროს სულ მყვებოდა ხოლმე. ამით ვხვდებოდი, რომ მუსიკას და სცენას დაუმეგობრდებოდა. არც შევმცდარვარ, ჯერ კიდევ ორწლინახევრის იყო, როცა ფოთის თეატრის სცენაზე დადგა. მაშინ ფესტივალში მიიღო მონაწილეობა და ფესტივალის დედოფალი გახდა. როცა მანანიკო დიდ სცენაზე დავინახე, უდიდესი ბედნიერების გრძნობა დამეუფლა. უკვე ბევრ პროექტში გამოვიდა წარმატებით და მიხარია, რომ იმ საქმეს აკეთებს, რაც ძალიან უყვარს.- დღეს რას ნატრობს ემიგრანტი პედაგოგი?- როცა ქართულ საკვირაო სკოლაში ამდენ თვალებგაბრწყინებულ და ქართული სიყვარულით გულანთებულ პატარას ვუყურებ, გული სიამაყით მევსება და ვფიქრობ: ,,არ გადავშენდებით!" რაც შეეხება ნატვრას, ვნატრობ, რომ ამ ნიჭიერმა პატარებმა, როცა გაიზრდებიან, სამშობლოში დაბრუნების გზა იპოვონ. თუ მე, როგორც ერთ-ერთი რიგითი ემიგრანტი პედაგოგი მათ კარგ ქართველებად ჩამოყალიბებაში სულ პატარა წვლილს მაინც შევიტან, ჩავთვლი, რომ ეს წლები ტყუილად არ დამიკარგავს...
Sputnik საქართველო
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2021
თეონა გოგნიაშვილი
https://cdnn1.img.sputnik-georgia.com/img/22975/95/229759509_20:0:2126:2106_100x100_80_0_0_c3f6aac9ef9e6c4affc8488a71ff51f1.jpg
თეონა გოგნიაშვილი
https://cdnn1.img.sputnik-georgia.com/img/22975/95/229759509_20:0:2126:2106_100x100_80_0_0_c3f6aac9ef9e6c4affc8488a71ff51f1.jpg
ახალი ამბები
ka_KA
Sputnik საქართველო
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
Sputnik საქართველო
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
თეონა გოგნიაშვილი
https://cdnn1.img.sputnik-georgia.com/img/22975/95/229759509_20:0:2126:2106_100x100_80_0_0_c3f6aac9ef9e6c4affc8488a71ff51f1.jpg
ინტერვიუ, საინტერესო ადამიანები , ქართველები უცხოეთში
ინტერვიუ, საინტერესო ადამიანები , ქართველები უცხოეთში
„სამშობლოში დაბრუნების გზა“ – ესპანეთში მცხოვრები ქართველი პედაგოგის ნატვრა
16:00 22.12.2021 (განახლებულია: 22:40 22.12.2021) რუბრიკაში „ქართველები უცხოეთში“ ეპანეთში მცხოვრებ მუსიკოსს მაია გუბელაძეს გაგაცნობთ.
საგუნდო-სადირიჟორო სპეციალობას საქართველოში დაეუფლა. 11 წელია, რაც ბარსელონაში ცხოვრობს და საკვირაო სკოლაში ემიგრანტ ბავშვებს მუსიკას ასწავლის, ქართულ ხელოვნებას აყვარებს. დღეს ამ სფეროში მუშაობის უკვე 30-წლიანი პედაგოგიური გამოცდილება აქვს.
ისევე, როგორც ამ ქალაქში მყოფი ყველა ქართველისთვის, მისთვისაც „აქ არსებული ქართული მართლმადიდებლური ტაძარი ის ადგილია, სადაც პატარა საქართველოა“ და სადაც ბევრი ეროვნული საქმე კეთდება.
- ქალბატონო მაია, თავის დროზე მუსიკის სიყვარულის გამო საგუნდო-სადირიჟორო სპეციალობა აირჩიეთ...
- საქართველოში საგუნდო-სადირიჟოროზე ყოველთვის დიდი კონკურსი იყო. თანაც, ერთდროულად ფორტეპიანოს, ვოკალს, მუსიკალურ ლიტერატურასა და სოლფეჯიოს გავდიოდით. შეიძლება ითქვას, რომ მუსიკა ჩემს ცხოვრებაში ბავშვობიდან იყო. სახლში ყველა მღეროდა, დედა, მამა და ძმა გიტარას კარგად ფლობდნენ. ჩემთვის კი პიანინო და მიკროფონი ყველაფერი იყო. სულ ვმღეროდი და თხოვნაც არ მჭირდებოდა, რომ მემღერა. სკოლის პერიოდში მუსიკალური შვიდწლედი დავამთავრე, შემდეგ – სამუსიკო სასწავლებელი, მოგვიანებით – უნივერსიტეტი. თუმცა საბოლოოდ ყველაფერს მაინც მუსიკამ სძლია. ამიტომ ჩემი ძირითადი პროფესიაც მას დავუკავშირე.
- ესპანეთში როგორ აღმოჩნდით და როგორ მიგიღოთ ამ ქვეყანამ?
- ბარსელონაში 11 წლის წინ ჩამოვედი. ემიგრანტობა რთულმა სოციალურმა პირობებმა განაპირობა. ჩემი სამშობლო ძალიან მიყვარს და სულ მენატრება. თუმცა უკვე არანაკლებ მიყვარს ესპანეთიც, ქვეყანა თავისი საინტერესო კულტურით და ისტორიით. ქვეყანა, რომელმაც მიმიღო და გულში ჩამიკრა სწორედ მაშინ, როცა ძალიან მიჭირდა. არ მიყვარს უმადური ადამიანები, ამიტომ სულ ვამბობ: მადლობა ესპანეთს და ესპანელ ხალხს.
- ამბობენ, რომ ბარსელონაში მცხოვრებ ქართველებს გარკვეულად გაუმართლათ...
- დიახ, ვთვლი, რომ ძალიან გამიმართლა, რომ აღმოვჩნდი ბარსელონაში, იქ, სადაც ემიგრაციაში მყოფი ყველა ქართველი პოულობს სულიერ შვებას. აქ არსებული ქართული მართლმადიდებლური ტაძარი კი ის ადგილია, სადაც პატარა საქართველოა. ეს ტაძარი, არქიმანდრიტ ლუკა ფალავანდიშვილის წყალობით, 15 წელია, რაც ბარსელონაში მცხოვრები ყველა ქართველის სულის ნავსაყუდელია.
- ვინ დააარსა საკვირაო სკოლა, სადაც ქართველ ბავშვებს მუსიკას ასწავლით?
- ეს ქართული საკვირაო სკოლაც არქიმანდრიტ ლუკა ფალავანდიშვილის წყალობით დაარსდა. აქ ყველაფერი ქართული ისწავლება, რათა ესპანეთში დაბადებულ და გაზრდილ ბავშვებს იდენტობა არ დავუკარგოთ. ამ ბავშვებს საკვირაო სკოლაში პროფესიონალი პედაგოგები, მათ შორის მეც ვასწავლი. ამით თითოეული ჩვენგანი სამშობლოს წინაშე ვალს ვიხდით.
- თქვენი მოსწავლეების მონაწილეობით კონცერტებით თუ გამოდიხართ ადგილობრივი პუბლიკის წინაშე?
- სხვადასხვა თემებზე ხშირად ვაწყობთ საინტერესო ღონისძიებებს. მონაწილეობას ვიღებთ საქალაქო ღონისძიებებში და უცხოელებს ქართულ კულტურას ვაცნობთ. ქართული სიმღერა, ცეკვა, რელიგია, ჩვენი ქვეყნის ისტორია, დამწერლობა, მხატვრობა – ვამაყობ, რომ ჩვენი სკოლის საგანმანათლებლო პროექტები და ღონისძიებები ამ ყველაფერს მოიცავს.
- ესპანეთში ოჯახთან ერთად ცხოვრობთ და ალბათ უცხოეთში ყოფნას ესეც გიადვილებთ...
- თავის დროზეც, ვერ გეტყვით, რომ დიდი სირთულეები გამოვიარე, რადგან ესპანეთში უკვე დაფუძნებული იყო ჩემი ძმა თავისი ოჯახით. დღეს ჩემი მეუღლეც აქ არის. მყავს ორი შვილი, ერთი თავისი ცოლ-შვილით ამერიკაში ცხოვრობს და 12 წელია არ მინახავს. არ ვიცნობ რძალს და არ მინახავს შვილიშვილი, რომელიც უკვე ექვსი წლის ხდება...
- საქართველოში მუსიკალურ წრეებში გიცნობენ როგორც მანანიკო ცენტერაძის დედას, ალბათ მისი წარმატება თქვენი დამსახურებაა...
- ჯერ კიდევ პატარა იყო ჩემი გოგო, როდესაც სიმღერის დროს სულ მყვებოდა ხოლმე. ამით ვხვდებოდი, რომ მუსიკას და სცენას დაუმეგობრდებოდა. არც შევმცდარვარ, ჯერ კიდევ ორწლინახევრის იყო, როცა ფოთის თეატრის სცენაზე დადგა. მაშინ ფესტივალში მიიღო მონაწილეობა და ფესტივალის დედოფალი გახდა. როცა მანანიკო დიდ სცენაზე დავინახე, უდიდესი ბედნიერების გრძნობა დამეუფლა. უკვე ბევრ პროექტში გამოვიდა წარმატებით და მიხარია, რომ იმ საქმეს აკეთებს, რაც ძალიან უყვარს.
- დღეს რას ნატრობს ემიგრანტი პედაგოგი?
- როცა ქართულ საკვირაო სკოლაში ამდენ თვალებგაბრწყინებულ და ქართული სიყვარულით გულანთებულ პატარას ვუყურებ, გული სიამაყით მევსება და ვფიქრობ: ,,არ გადავშენდებით!" რაც შეეხება ნატვრას, ვნატრობ, რომ ამ ნიჭიერმა პატარებმა, როცა გაიზრდებიან, სამშობლოში დაბრუნების გზა იპოვონ. თუ მე, როგორც ერთ-ერთი რიგითი ემიგრანტი პედაგოგი მათ კარგ ქართველებად ჩამოყალიბებაში სულ პატარა წვლილს მაინც შევიტან, ჩავთვლი, რომ ეს წლები ტყუილად არ დამიკარგავს...
