„აზრების ფოიერვერკი“ გთავაზობთ მიხაილ ლაბკოვსკის მოსაზრებებს.
ლაბკოვსკი ცნობილი ფსიქოლოგია, რომლის მოსაზრებები ყოველთვის ინტერესს იწვევს – ზოგი აკრიტიკებს, ზოგი მთლიანად ეთანხმება, მაგრამ გულგრილს თავისი მკვეთრი გამონათქვამებით ცნობილი სპეციალისტი არავის ტოვებს.
ჯანმრთელ ქალს გათხოვება არ უნდა. პირველი, რაც უნდა გააკეთოთ – აღარ უნდა გინდოდეთ გათხოვება. სხვაგვარად, თუ გათხოვება გინდათ, ამაზე ფიქრი უნდა შეწყვიტოთ, თავად იდეა უნდა გააუფასუროთ.
ბედნიერი ოჯახური ცხოვრების, ქორწინებისა და ერთ პარტნიორთან სექსის გარანტია მხოლოდ ერთი რამაა – სტაბილური ფსიქიკა. არა დათმობა, არა კომპრომისები – ეს ყველაფერი პირდაპირი გზაა კარდიოლოგთან ან ონკოლოგთან. როდესაც ადამიანს სტაბილური ფსიქიკა აქვს, მას მთელი ცხოვრება შეუძლია ერთ პარტნიორთან გაატაროს. და ის ერთი უყვარდეს.
ადამიანები არ უყვართ იმის გამო, რომ ისინი თავს ხრიან. მამაკაცისთვის ქალი უბრალოდ ცარიელი ადგილი იქნება, თუ მასზე ვერ იტყვი – ვინ არის, რა არის, რა უყვარს, მაგალითად, საუზმეზე. პარადოქსის არსი ისაა, რომ მამაკაცები აღმერთებენ ჭირვეულ, კაპრიზულ ქალებს.
პათოლოგიური ჯაჭვი: ნაცემი მშობლები, ნაცემი შვილები...>>
ქალების პრობლემა ის კი არაა, რომ მამაკაცები ხეპრულად იქცევიან. მიზეზი ისაა, რომ ქალს აქვს ნევროზი, რომელიც გამოსავალს ეძებს. ამ გამოსავლისთვის საჭიროა გარკვეული ადამიანი და ურთიერთობები, რომელშიც ის ტანჯვას შეძლებს. სწორედ ამიტომ ქალი სპეციალურად იწყებს ასეთ ურთიერთობებს, რადგან ამის ფსიქიკური მოთხოვნილება ბავშვობიდან აქვს.
სიყვარულს ტანჯვის დონით ვსაზღვრავთ. ხოლო ჯანმრთელი სიყვარული ისაა, თუ რამდენად ხარ ბედნიერი.
როდესაც სტიუარდესა გიჩვენებთ მაშველ საშუალებებს, რას ამბობს ის ჟანგბადის ნიღაბზე? რომ თუ ბავშვთან ერთად მგზავრობთ, ნიღბით ჯერ საკუთარი თავი უზრუნველყავით და შემდეგ – ბავშვი. ესაა მთავარი კოზირი. ყველა ცდილობს ბავშვის დახმარებას და ამ დროს აბსოლუტური შეშლილი, შეურაცხადი რჩება. მაგრამ ეს ასე არ მუშაობს. თუ გინდათ ბავშვი კარგად იყოს, ჯერ საკუთარ თაზე იმუშავეთ.
მამაკაცი ისეა მოწყობილი, რომ ჯერ კიდევ მაშინ, როდესაც „დედიკოს კალთაში ზის“, მხოლოდ იმასთან მიდის, ვისი თვალებიც მას მოწონების სიგნალს უგზავნის. ჯანმრთელი მამაკაცი ბავშვივითაა. ის მიდის ქალთან, რომელიც მას უღიმის, თვალებში უყურებს.
ჯანმრთელი ადამიანი ყოველთვის საკუთარ თავს ირჩევს, „ნევროტიკი“ კი – ურთიერთობებს საკუთარი თავის საზიანოდ. და ესაა მთავარი განსხვავება.
კარგი მამა, მამის ინსტინქტი და სოციალური სიყვარული...>>
ქალმა ურთიერთობებში არასდროს უნდა მოითმინოს ის, რაც არ მოსწონს. ამის შესახებ მაშინვე უნდა თქვას და თუ მამაკაცი არ იცვლება, მას უნდა დაშორდეს.
მამაკაცებს, როგორც ბავშვებს, მოსწონთ, როცა ქალს თავისი ხასიათი აქვს.
თუ ერთი ადამიანი მეორეს მთელ სამყაროს უცვლის, ეს ნიშნავს, რომ თავისი სამყარო მას, უბრალოდ, არ გააჩნია.
მარტოობა – ეს ირგვლივ სიყვარულის არარსებობა არაა. ესაა ინტერესის არარსებობა საკუთარი თავის მიმართ, თან ბავშვობიდან.
პარტნიორის ძებნასთან დაკავშირებით გეტყვით: და ვინ უნდა მოძებნოთ? ერთადერთი, რაც თქვენს პარტნიორს უნდა ჰქონდეს, ისაა, რომ ის გიზიდავთ. დანარჩენი არანაირ როლს არ ასრულებს საერთოდ. თუ გიყვართ, ღელავთ – მაშინ სხვა არაფერი აღარ არსებობს.
რა უნდა გააკეთო იმისთვის, რომ გათხოვდე? – მხოლოდ ერთი რამ – იყო ის, ვინც ხარ. ეს საკმარისია. პრინციპში, სწორედ ამიტომ უყვარდებათ.
იჩხუბეთ, მაგრამ... ანუ როგორ ავირიდოთ თავიდან სერიოზული კონფლიქტი ოჯახში>>
იცით, რა არის პრინციპული განსხვავება ჯანმრთელ ადამიანსა და „ნევროტიკს“ შორის? ჯანმრთელი ადამიანიც იტანჯება, მაგრამ რეალური ისტორიების გამო, „ნევროტიკი“ კი – მოგონილი ისტორიების გამო. და თუ ტანჯვა არ ჰყოფნის, კაფკას, დოსტოევსკისა და ალკოჰოლს იშველიებს.
თუ არ მოგწონთ მამაკაცის საქციელი, მისი ქცევის გამართლების ძებნა არ ღირს. ვითარება, როდესაც მან „არ დაგირეკათ“, ჯანსაღი გოგონასთვის ურთიერთობების დასასრულს ნიშნავს, ხოლო არაჯანსაღისთვის – სიყვარულის დასაწყისს.
მოკრძალება და თავმდაბლობა არავის ამშვენებს. სწორედ დაკომპლექსების, საკუთარ თავში ეჭვებისა და დაბალი თვითშეფასების გამო გოგონა ცხოვრობს სექსისა და ურთიერთობების გარეშე არა იმიტომ, რომ ის შეუხედავია, არამედ იმიტომ, რომ საკუთარ თავს ცუდად ექცევა. ფსიქოლოგის ამოცანაა – გოგონა ამისგან გაათავისუფლოს.
ოჯახური თერპია – ეს განქორწინებაა. ნამდვილად სასარგებლოდ ოჯახური თერაპიის მხოლოდ ერთ სახეობას მივიჩნევ – ფსიქოლოგის შუამდგომლობას გაყრის დროს.
ერთადერთი პერიოდი ადამიანის ცხოვრებაში, როდესაც ის ობიექტურად არის დამოკიდებული და როდესაც ის მძევლად შეიძლება ჩაითვალოს – ეს ბავშვობა და მშობლებზე დამოკიდებულებაა. ეს შედარებით ცოტა ხანს გრძელდება. დანარჩენ შემთხვევებში ნებისმიერ ურთიერთობებში ყოფნა – ეს ზრდასრული ადამიანის არჩევანია.