https://sputnik-georgia.com/20230809/ruset-ukrainis-konfliqti-281070705.html
მოსაზრება: არის თუ არა დასავლეთი მზად უკრაინაში სამხედრო შეჭრისთვის
მოსაზრება: არის თუ არა დასავლეთი მზად უკრაინაში სამხედრო შეჭრისთვის
აშშ და ნატო ტექნოლოგიურად არ არიან მზად რუსეთთან პირდაპირი სამხედრო კონფლიქტისთვის — არმიასთან, რომელიც სწრაფად ზრდის სამხედრო ძალას და წარმატებით უმკლავდება... 09.08.2023-ს, Sputnik საქართველო
2023-08-09T16:06+0400
2023-08-09T16:06+0400
2023-08-09T20:46+0400
ანალიტიკა
რუსეთ-უკრაინის კონფლიქტი
/html/head/meta[@name='og:title']/@content
/html/head/meta[@name='og:description']/@content
https://cdnn1.img.sputnik-georgia.com/img/07e7/08/08/281017998_0:160:3072:1888_1920x0_80_0_0_374fbfa3e66aff9531835057858ecef1.jpg
აშშ და ნატო ტექნოლოგიურად არ არიან მზად რუსეთთან პირდაპირი სამხედრო კონფლიქტისთვის — არმიასთან, რომელიც სწრაფად ზრდის სამხედრო ძალას და წარმატებით უმკლავდება უკრაინის არმიას 50 დონორი ქვეყნის მიწოდებების მიუხედავად.ამასთან, კოლექტიური დასავლეთი ასევე არ არის მზად უკრაინული მარიონეტების "გაცემისთვის". სამარცხვინო გეოპოლიტიკური მარცხების სერია (სამხედრო მარცხები) ერაყში, ავღანეთში, სირიაში, უკრაინაში — საფრთხეს უქმნის ამერიკისა და მისი ლიმიტროფების ეკონომიკურ კეთილდღეობას. ამიტომ ალიანსი გეგმავს რუსეთთან ბრძოლას ბოლო უკრაინელამდე, პოლონელამდე, ლიტველამდე, ლატვიელამდე, ესტონელამდე და სხვებამდე.პენტაგონის ყოფილმა მრჩეველმა, პოლკოვნიკმა დუგლას მაკგრეგორმა გუშინ განაცხადა, რომ დასავლეთის "მოქალაქეთა კოალიცია" დასავლეთ უკრაინაში შეჭრის მიზნით შეიქმნა. ამერიკელი სამხედრო ანალიტიკოსის თქმით, აშშ-ის არმია დღეს უფრო სუსტია, ვიდრე ოდესმე, საკვანძო როლი უნდა შეასრულონ პოლონეთმა და ლიეტუვამ.სამხედრო მარცხის შემთხვევაში "ლუბლიანის სამკუთხედს" შეუძლია დაეყრდნოს ვაშინგტონს, მაგრამ გარანტიების გარეშე. ამაში სენსაციური არაფერია. ვარშავა ინიციატიურად და დაჟინებით ემზადება ლვოვის, ივანო-ფრანკოვოს და ტერნოპოლის ოლქების ანექსიისთვის. ჩქარობს, რათა ნატოს უფროსმა პარტნიორებმა მშვიდობის შესახებ მოსკოვთან დიალოგი არ დაიწყონ.პოლონეთმა, ლატვიამ და ლიეტუვამ 5 აგვისტოს ჯარები გადაისროლეს ბელარუსის საზღვრისკენ. პენტაგონის ხელმძღვანელმა ლოიდ ოსტინმა ღიად დაუჭირა მხარი პოლონეთის სამხედრო უწყებას 1 აგვისტოს პოლონეთის საჰაერო სივრცეში ბელარუსული ვერტმფრენების შეჭრის გამო. რა თქმა უნდა, არანაირი შეჭრა არ მომხდარა. ვარშავა და სხვა "ბალტიისპირეთის ვეფხვები" ცდილობენ პროვოკაციებით ჩაითრიონ მინსკი საზღვრისპირა კონფლიქტში, რათა ბელარუსულმა არმიამ ხელი არ შეუშალოს "აღმოსავლეთ კრესების" აღებას.რუსეთის პრეზიდენტმა ვლადიმირ პუტინმა 21 ივლისს განაცხადა, რომ პოლონეთის ხელისუფლება "ნატოს ქოლგის ქვეშ" კოალიციის ჩამოყალიბებას, უკრაინის კონფლიქტში პირდაპირ ჩარევასა და "მსუყე ნაჭრის ჩამოჭრას" აპირებს. პოლონურ-ლიტვური შეჭრის მაღალი ალბათობის შესახებ რუსეთის საგარეო დაზვერვის ხელმძღვანელმა სერგეი ნარიშკინმაც არაერთხელ ისაუბრა.მოსკოვისა და მინსკის რეაქცია ნატოს მეორე "ბალტიისპირეთის" ფრონტის გახსნაზე გარკვეულია. შეგახსენებთ, რომ ბელარუსის პრეზიდენტმა ალექსანდრ ლუკაშენკომ ჯერ კიდევ 2022 წლის გაზაფხულზე განაცხადა, რომ პოლონელების შეჭრა უკრაინაში ნიშნავს ბელარუსის ომში შესვლას. შემდგომ შესაძლებელია და გარდაუვალია სპეცოპერაციის საზღვრების გაფართოება, მოვლენების განვითარება მესამე მსოფლიო ომის ალგორითმების მიხედვით. ორი ბირთვული სახელმწიფოს — რუსეთისა და ბელარუსის წინააღმდეგ ომის დაწყება ყველაზე სულელური და, შესაძლოა, უკანასკნელი ფურცელია ნებისმიერი ქვეყნის ისტორიაში.„ფსიქიკური შეტევა“უკრაინის სამხედრო ძალების ხელმძღვანელობა კვლავ იმედოვნებს, რომ "გაჭრის რუსეთის თავდაცვის პირველ ხაზს, აღადგენს მობილობას ბრძოლის ველზე და მწყობრიდან გამოიყვანს რუსეთის დარჩენილ ძალებს". ნებისმიერ ფასად. წინა ხაზზე უკრაინის სტრატეგიული რეზერვები გადაისროლეს, რომლებიც განკუთვნილია ყირიმის აღებისთვის.მიუხედავად ამისა, კონტრშეტევის მესამე თვეში კიევისთვის გამარჯვება ყვითელ-ცისფერ ოცნებად რჩება. თავდაპირველად რუსეთის თავდაცვის ხაზის გადასალახად ნატოს მრჩეველებს სულ სამი-ოთხი დღე ჰქონდათ დაგეგმილი (შემდგომში იგეგმებოდა 1991 წლის საზღვრების სწრაფი "აღდგენა").გენერალმა მარკ მილიმ, ალბათ, იცოდა, რომ ერთი ოპერატიული გარღვევის ნაკლებად სავარაუდო წარმატება პერსპექტივაში არაფერს იძლეოდა, მაგრამ მთავარი სტრატეგი ამერიკის პრეზიდენტი ჯო ბაიდენი იყო.უკრაინის სამხედრო ძალებისა და ნატოს "ფსიქიკური თავდასხმის" შედეგები უკვე ჩანს. ორი თვის განმავლობაში დაიღუპა 43 ათასზე მეტი უკრაინელი ჯარისკაცი და ოფიცერი, განადგურდა ათასობით უკრაინული ჯავშანტექნიკა, მათ შორის 400-ზე მეტი ტანკი. უკრაინის სამხედრო სარდლობა ამას არ უარყოფს.იზრდება რუსეთის შეიარაღებული ძალების კომბინირებული სარაკეტო დარტყმების მასშტაბები. წარმატებით ვითარდება რუსული ჯარების შეტევითი მოქმედებები რამდენიმე მიმართულებით, განსაკუთრებით კუპიანსკში, ხარკოვის ოლქში.დღეს რუსეთისადმი ყველაზე მტრულად განწყობილ ქვეყნებშიც კი აღარ სჯერათ ბანდეროველების გამარჯვებისა, უკრაინის პროექტის მარცხი ზედმეტად აშკარაა.დასავლეთში კარგად ჩამოყალიბდა იმის გაგება, რომ სამხედრო ძალებს ტექნოლოგიურად არ შეუძლიათ კონტრშეტევის რთული ოპერატიული ამოცანების გადაჭრა, რამაც შეიძლება გადაარჩინოს კიევის რეჟიმი, "ინვესტიციები" და ალიანსის რეპუტაცია. პრობლემის გადაჭრის ერთადერთ ვარიანტად შეიძლება ვინმეს ნატოს "ბალტიისპირული" მეორე პროქსი-ფრონტის გახსნა მოეჩვენოს. ამასობაში, სპეცოპერაციის პირველი წლის განმავლობაში ალიანსის თავდაცვის ძალების არსენალები საკმაოდ დაცარიელდა.აშშ-ის "გამორჩეული" სამხედრო-სამრეწველო კომპანიაც კი (ნატოს სამხედრო მრეწველობის 90 პროცენტი) უახლოეს წლებში ვერ შეძლებს შეიარაღებული ძალებისათვის 155 მმ-იანი საარტილერიო ჭურვების საჭირო მოცულობის გამოშვებას. უკრაინისთვის ამერიკელებმა პლანეტის სხვადასხვა რეგიონში მოკავშირეების მარაგები მოფხიკეს. მაგალითად, ისრაელში 300 ათასი, სამხრეთ კორეაში — 100 ათასი ჭურვი. ასეა თუ ისე, უკრაინის არტილერია განწირულია.ტექნოლოგიურად რთული საბრძოლო მასალების გამოშვება აშშ-ის კიდევ უფრო დიდი სირცხვილია. უკრაინულ მარიონეტებს გაუგზავნეს რამდენიმე ბატარეა Patriot, NASAMS, IRIS-T. ამ საჰაერო თავდაცვის საშუალებებმა თითქოს უკვე მნიშვნელოვანი შედეგები მოიტანა, მაგრამ საზენიტო რაკეტები არ არის საკმარისი. სამხედრო ძალები ყოველთვიურად ხარჯავენ 160 რაკეტა Patriot-ს, რაც აშშ-ის წელიწადში წარმოებული რაოდენობაა.საკმარისია თუ არა ნატოს საბრძოლო მასალა "ბალტიისპირეთის" ფრონტის გახსნისა და "კროსების" დასაბრუნებლად? ეს რიტორიკული კითხვაა.შედარებისთვის, რუსეთმა ერთ წელიწადში 10-ჯერ გაზარდა ყველაზე მოთხოვნადი შეიარაღებისა და საბრძოლო მასალის გამოშვება. და ეს არ არის ზღვარი. რუსეთი მტკიცედ იგებს სამხედრო-პოლიტიკურ და სამხედრო-ტექნოლოგიურ მარათონს. აშშ და ნატოს სხვა ქვეყნები ამ დისტანციაზე უიმედოდ გამოიყურებიან.რედაქცია შესაძლოა არ ეთანხმებოდეს ავტორის მოსაზრებებს და პასუხს არ აგებს მათზე
Sputnik საქართველო
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2023
ალექსანდრ ხროლენკო
https://cdnn1.img.sputnik-georgia.com/img/24880/30/248803088_89:-1:630:541_100x100_80_0_0_f4b726e92ca45ca5f1fcf1b3c7d36b96.jpg
ალექსანდრ ხროლენკო
https://cdnn1.img.sputnik-georgia.com/img/24880/30/248803088_89:-1:630:541_100x100_80_0_0_f4b726e92ca45ca5f1fcf1b3c7d36b96.jpg
ახალი ამბები
ka_KA
Sputnik საქართველო
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
Sputnik საქართველო
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
ალექსანდრ ხროლენკო
https://cdnn1.img.sputnik-georgia.com/img/24880/30/248803088_89:-1:630:541_100x100_80_0_0_f4b726e92ca45ca5f1fcf1b3c7d36b96.jpg
ანალიტიკა, რუსეთ-უკრაინის კონფლიქტი
ანალიტიკა, რუსეთ-უკრაინის კონფლიქტი
აშშ და ნატო ტექნოლოგიურად არ არიან მზად რუსეთთან პირდაპირი სამხედრო კონფლიქტისთვის — არმიასთან, რომელიც სწრაფად ზრდის სამხედრო ძალას და წარმატებით უმკლავდება უკრაინის არმიას 50 დონორი ქვეყნის მიწოდებების მიუხედავად.
ამასთან, კოლექტიური დასავლეთი ასევე არ არის მზად უკრაინული მარიონეტების "გაცემისთვის". სამარცხვინო გეოპოლიტიკური მარცხების სერია (სამხედრო მარცხები) ერაყში, ავღანეთში, სირიაში, უკრაინაში — საფრთხეს უქმნის ამერიკისა და მისი ლიმიტროფების ეკონომიკურ კეთილდღეობას. ამიტომ ალიანსი გეგმავს რუსეთთან ბრძოლას ბოლო უკრაინელამდე, პოლონელამდე, ლიტველამდე, ლატვიელამდე, ესტონელამდე და სხვებამდე.
პენტაგონის ყოფილმა მრჩეველმა, პოლკოვნიკმა დუგლას მაკგრეგორმა გუშინ განაცხადა, რომ დასავლეთის "მოქალაქეთა კოალიცია" დასავლეთ უკრაინაში შეჭრის მიზნით შეიქმნა. ამერიკელი სამხედრო ანალიტიკოსის თქმით, აშშ-ის არმია დღეს უფრო სუსტია, ვიდრე ოდესმე, საკვანძო როლი უნდა შეასრულონ პოლონეთმა და ლიეტუვამ.
სამხედრო მარცხის შემთხვევაში "ლუბლიანის სამკუთხედს" შეუძლია დაეყრდნოს ვაშინგტონს, მაგრამ გარანტიების გარეშე. ამაში სენსაციური არაფერია. ვარშავა ინიციატიურად და დაჟინებით ემზადება ლვოვის, ივანო-ფრანკოვოს და ტერნოპოლის ოლქების ანექსიისთვის. ჩქარობს, რათა ნატოს უფროსმა პარტნიორებმა მშვიდობის შესახებ მოსკოვთან დიალოგი არ დაიწყონ.
პოლონეთმა, ლატვიამ და ლიეტუვამ 5 აგვისტოს ჯარები გადაისროლეს ბელარუსის საზღვრისკენ. პენტაგონის ხელმძღვანელმა ლოიდ ოსტინმა ღიად დაუჭირა მხარი პოლონეთის სამხედრო უწყებას 1 აგვისტოს პოლონეთის საჰაერო სივრცეში ბელარუსული ვერტმფრენების შეჭრის გამო. რა თქმა უნდა, არანაირი შეჭრა არ მომხდარა. ვარშავა და სხვა "ბალტიისპირეთის ვეფხვები" ცდილობენ პროვოკაციებით ჩაითრიონ მინსკი საზღვრისპირა კონფლიქტში, რათა ბელარუსულმა არმიამ ხელი არ შეუშალოს "აღმოსავლეთ კრესების" აღებას.
რუსეთის პრეზიდენტმა ვლადიმირ პუტინმა 21 ივლისს განაცხადა, რომ პოლონეთის ხელისუფლება "ნატოს ქოლგის ქვეშ" კოალიციის ჩამოყალიბებას, უკრაინის კონფლიქტში პირდაპირ ჩარევასა და "მსუყე ნაჭრის ჩამოჭრას" აპირებს. პოლონურ-ლიტვური შეჭრის მაღალი ალბათობის შესახებ რუსეთის საგარეო დაზვერვის ხელმძღვანელმა სერგეი ნარიშკინმაც არაერთხელ ისაუბრა.
მოსკოვისა და მინსკის რეაქცია ნატოს მეორე "ბალტიისპირეთის" ფრონტის გახსნაზე გარკვეულია. შეგახსენებთ, რომ ბელარუსის პრეზიდენტმა ალექსანდრ ლუკაშენკომ ჯერ კიდევ 2022 წლის გაზაფხულზე განაცხადა, რომ პოლონელების შეჭრა უკრაინაში ნიშნავს ბელარუსის ომში შესვლას. შემდგომ შესაძლებელია და გარდაუვალია სპეცოპერაციის საზღვრების გაფართოება, მოვლენების განვითარება მესამე მსოფლიო ომის ალგორითმების მიხედვით. ორი ბირთვული სახელმწიფოს — რუსეთისა და ბელარუსის წინააღმდეგ ომის დაწყება ყველაზე სულელური და, შესაძლოა, უკანასკნელი ფურცელია ნებისმიერი ქვეყნის ისტორიაში.
„ფსიქიკური შეტევა“
უკრაინის სამხედრო ძალების ხელმძღვანელობა კვლავ იმედოვნებს, რომ "გაჭრის რუსეთის თავდაცვის პირველ ხაზს, აღადგენს მობილობას ბრძოლის ველზე და მწყობრიდან გამოიყვანს რუსეთის დარჩენილ ძალებს". ნებისმიერ ფასად. წინა ხაზზე უკრაინის სტრატეგიული რეზერვები გადაისროლეს, რომლებიც განკუთვნილია ყირიმის აღებისთვის.
მიუხედავად ამისა, კონტრშეტევის მესამე თვეში კიევისთვის გამარჯვება ყვითელ-ცისფერ ოცნებად რჩება. თავდაპირველად რუსეთის თავდაცვის ხაზის გადასალახად ნატოს მრჩეველებს სულ სამი-ოთხი დღე ჰქონდათ დაგეგმილი (შემდგომში იგეგმებოდა 1991 წლის საზღვრების სწრაფი "აღდგენა").
გენერალმა მარკ მილიმ, ალბათ, იცოდა, რომ ერთი ოპერატიული გარღვევის ნაკლებად სავარაუდო წარმატება პერსპექტივაში არაფერს იძლეოდა, მაგრამ მთავარი სტრატეგი ამერიკის პრეზიდენტი ჯო ბაიდენი იყო.
უკრაინის სამხედრო ძალებისა და ნატოს "ფსიქიკური თავდასხმის" შედეგები უკვე ჩანს. ორი თვის განმავლობაში დაიღუპა 43 ათასზე მეტი უკრაინელი ჯარისკაცი და ოფიცერი, განადგურდა ათასობით უკრაინული ჯავშანტექნიკა, მათ შორის 400-ზე მეტი ტანკი. უკრაინის სამხედრო სარდლობა ამას არ უარყოფს.
იზრდება რუსეთის შეიარაღებული ძალების კომბინირებული სარაკეტო დარტყმების მასშტაბები. წარმატებით ვითარდება რუსული ჯარების შეტევითი მოქმედებები რამდენიმე მიმართულებით, განსაკუთრებით კუპიანსკში, ხარკოვის ოლქში.
დღეს რუსეთისადმი ყველაზე მტრულად განწყობილ ქვეყნებშიც კი აღარ სჯერათ ბანდეროველების გამარჯვებისა, უკრაინის პროექტის მარცხი ზედმეტად აშკარაა.
დასავლეთში კარგად ჩამოყალიბდა იმის გაგება, რომ სამხედრო ძალებს ტექნოლოგიურად არ შეუძლიათ კონტრშეტევის რთული ოპერატიული ამოცანების გადაჭრა, რამაც შეიძლება გადაარჩინოს კიევის რეჟიმი, "ინვესტიციები" და ალიანსის რეპუტაცია. პრობლემის გადაჭრის ერთადერთ ვარიანტად შეიძლება ვინმეს ნატოს "ბალტიისპირული" მეორე პროქსი-ფრონტის გახსნა მოეჩვენოს. ამასობაში, სპეცოპერაციის პირველი წლის განმავლობაში ალიანსის თავდაცვის ძალების არსენალები საკმაოდ დაცარიელდა.
აშშ-ის "გამორჩეული" სამხედრო-სამრეწველო კომპანიაც კი (ნატოს სამხედრო მრეწველობის 90 პროცენტი) უახლოეს წლებში ვერ შეძლებს შეიარაღებული ძალებისათვის 155 მმ-იანი საარტილერიო ჭურვების საჭირო მოცულობის გამოშვებას. უკრაინისთვის ამერიკელებმა პლანეტის სხვადასხვა რეგიონში მოკავშირეების მარაგები მოფხიკეს. მაგალითად, ისრაელში 300 ათასი, სამხრეთ კორეაში — 100 ათასი ჭურვი. ასეა თუ ისე, უკრაინის არტილერია განწირულია.
ტექნოლოგიურად რთული საბრძოლო მასალების გამოშვება აშშ-ის კიდევ უფრო დიდი სირცხვილია. უკრაინულ მარიონეტებს გაუგზავნეს რამდენიმე ბატარეა Patriot, NASAMS, IRIS-T. ამ საჰაერო თავდაცვის საშუალებებმა თითქოს უკვე მნიშვნელოვანი შედეგები მოიტანა, მაგრამ საზენიტო რაკეტები არ არის საკმარისი. სამხედრო ძალები ყოველთვიურად ხარჯავენ 160 რაკეტა Patriot-ს, რაც აშშ-ის წელიწადში წარმოებული რაოდენობაა.
საკმარისია თუ არა ნატოს საბრძოლო მასალა "ბალტიისპირეთის" ფრონტის გახსნისა და "კროსების" დასაბრუნებლად? ეს რიტორიკული კითხვაა.
შედარებისთვის, რუსეთმა ერთ წელიწადში 10-ჯერ გაზარდა ყველაზე მოთხოვნადი შეიარაღებისა და საბრძოლო მასალის გამოშვება. და ეს არ არის ზღვარი. რუსეთი მტკიცედ იგებს სამხედრო-პოლიტიკურ და სამხედრო-ტექნოლოგიურ მარათონს. აშშ და ნატოს სხვა ქვეყნები ამ დისტანციაზე უიმედოდ გამოიყურებიან.
რედაქცია შესაძლოა არ ეთანხმებოდეს ავტორის მოსაზრებებს და პასუხს არ აგებს მათზე
