https://sputnik-georgia.com/20230803/ruset-ukrainis-konfliqti-280833239.html
მოსაზრება: შეერთებული შტატები მზადაა დახუროს უკრაინული პროექტი
მოსაზრება: შეერთებული შტატები მზადაა დახუროს უკრაინული პროექტი
Sputnik საქართველო
ირინა ალქსნისი 03.08.2023-ს, Sputnik საქართველო
2023-08-03T13:56+0400
2023-08-03T13:56+0400
2023-09-14T13:48+0400
ანალიტიკა
რუსეთ-უკრაინის კონფლიქტი
https://cdnn1.img.sputnik-georgia.com/img/07e6/02/0e/264416086_182:0:2653:1390_1920x0_80_0_0_464d7f605285d62e97dd0c975ea89944.jpg
ირინა ალქსნისიგუშინ დაძაბული დღე იყო კიევის პროპაგანდისთვის, რომელსაც სასწრაფოდ მოუწია აუდიტორიისთვის აეხსნა, რომ დასავლეთი უკრაინის მიტოვებას არ აპირებს, წერს რია ნოვოსტის მიმომხილველი. ავტორის თქმით, ნერვული რეაქცია იქ Financial Times-ის ინსაიდერმა გამოიწვია, რომლის თანახმად, ჯო ბაიდენი აპირებს კონგრესში გაიტანოს ტაივანის შეიარაღების დაფინანსების საკითხი უკრაინისთვის დამატებითი ბიუჯეტის ფარგლებში.უკრაინული შიშები სავსებით გასაგებია: შტატები საერთო ბიუჯეტის ფარგლებში კიევისთვის განკუთვნილი თანხების ტაიბეიში გადატანას დაიწყებს და საბოლოოდ უკრაინას მთლიანად ბედისა და მოსკოვის ანაბარად მიატოვებს.უნდა აღინიშნოს, რომ CIPSO-ს მტკიცება, რომ დასავლეთის და კონკრეტულად ამერიკის მხარდაჭერა უკრაინისადმი ურყევია, არაერთი საკმაოდ გონივრული არგუმენტით იყო გამყარებული. ისინი ემყარება იმ აზრს, რომ თეთრი სახლის ეს კომბინაცია — უკრაინისა და ტაივანის ფინანსური პროექტების (ნაწილობრივ) გაერთიანება, ფაქტობრივად, ტაქტიკურია და ძირითადად საშინაო ხასიათისაა.საქმე ისაა, რომ წარმომადგენელთა პალატას რესპუბლიკელები აკონტროლებენ, რომელთათვისაც აშშ-ის პოლიტიკა უკრაინის მიმართ (უფრო სწორად, მისი მზარდი მარცხი, გეოპოლიტიკურ კატასტროფაში გადაქცევის მუქარა) დღევანდელი ადმინისტრაციის კრიტიკის ერთ-ერთი მთავარი ობიექტია.თანაც რაც უფრო ახლოვდება არჩევნები, მით უფრო მრისხანე და შეურიგებელი ხდება ბაიდენთან და მის უკრაინულ კურსთან მიმართებაში ოპონენტების პოზიცია. კონგრესში შესაბამისი გადაწყვეტილებების ტორპედირება, რა თქმა უნდა, შედის პაკეტში, ხოლო ყველაზე მნიშვნელოვანი არგუმენტი არის ჩინეთის, როგორც ამერიკის მთავარი საფრთხის მოხსენიება, რომლისთვისაც ეფექტური წინააღმდეგობის გაწევის ნაცვლად, აშშ რუსეთთან უპერსპექტივო ბრძოლაში ჩაეფლო.ტაივანის თემის უკრაინულთან შეერთება ნამდვილად გონივრულია აპარატურ-ბიუროკრატიული თამაშების თვალსაზრისით: თქვენ, რესპუბლიკელ კონგრესმენებს გინდოდათ ტაივანის უფრო აქტიური მხარდაჭერა და, აი, ინებეთ, მაგრამ უკრაინასთან ერთ პაკეტში. ასეთ კონფიგურაციაში ბაიდენის ყველაზე მკაცრი ოპონენტებისთვისაც კი რთულია, უარი თქვას ინიციატივის მხარდაჭერაზე.ასე რომ, კიევის დამამშვიდებელი მანტრები ერთი შეხედვით საკმაოდ დამაჯერებლად გამოიყურება. მეორე შეხედვით კი სიტუაცია გაცილებით რთულია. ბოლოს და ბოლოს, თუ ჟურნალისტების მიერ გახმოვანებული ბაიდენის გეგმები ტაქტიკურ ნაბიჯად განიხილება, მაშინ რა სტრატეგიის ფარგლებში მოხდა ეს?აი სტრატეგიული თვალსაზრისით უკრაინას სასიხარულო აბსოლუტურად არაფერი აქვს.ჩინეთი მართლაც ნომერი პირველი მტერია ამერიკელებისთვის. ის, რომ შეერთებული შტატები უკრაინის კრიზისში დაგეგმილზე ბევრად ღრმად ჩაეფლო, მათთვის მხოლოდ ართულებს სიტუაციას, მაგრამ არანაირად არ ცვლის საკითხის არსს. და მათ მოუწევთ სრულად გადაერთონ აზიურ მიმართულებაზე, რადგან მათ უბრალოდ ფიზიკურად არ აქვთ ძალა და რესურსები ორ მასშტაბურ კონფლიქტში მონაწილეობის მისაღებად.ამასთან ვაშინგტონი საკუთარი პოლიტიკის ხაფანგში აღმოჩნდა. სახელმწიფო სისტემებს, განსაკუთრებით ასეთ გიგანტურ სისტემებს, კოლოსალური ინერცია აქვთ. ისინი ძალიან ნელი და მოუხერხებლები არიან, როდესაც ჩნდება კითხვა სტრატეგიისა და მიმართულების რადიკალური ცვლილების შესახებ.მათი თავდაპირველი გეგმები რუსეთთან დაკავშირებით მოითხოვდა ჩვენი ქვეყნის სწრაფ დაშლას, თანაც შედარებით მცირე ძალისხმევითა და ხარჯებით. ამის ნაცვლად, წელიწად-ნახევრის განმავლობაში ისინი თანდათან ჩაებნენ კონფლიქტში ბევრად უფრო ღრმად, ვიდრე დაგეგმეს და სურდათ.გარდა ამისა, არ უნდა დავივიწყოთ დიდი ამერიკული კორუფცია. ბოლო დროს ვაშინგტონში ბიუროკრატიული და ბიზნეს-სტრუქტურების მთელი კონგლომერატი ჩამოყალიბდა, რომელიც უკრაინაში ასტრონომიულ თანხებს იყოფდა.ისინი წარმატებით მიეწებნენ შესაბამის ფინანსურ ნაკადებს და, რა თქმა უნდა, საერთოდ არ არიან დაინტერესებული სახელმწიფო პოლიტიკის შეცვლით, მაშინაც კი, თუ ეს ეროვნულ ინტერესებსა და გეგმებს ეწინააღმდეგება.უკრაინისა და ტაივანის ბიუჯეტის გაერთიანების გეგმა საშუალებას იძლევა, სხვა საკითხებთან ერთად, მოხდენილად გადაიჭრას წარმოშობილი კოლიზია: „საჭირო“ ადამიანები თავიანთი საქმიანობის აზიური მიმართულებით გადართვას შეძლებენ ფინანსური ინტერესის შენარჩუნებით, რაც მათ კიევის ავანტიურის ლობირების ინტერესს დააკარგინებს.შედეგად, თეთრი სახლის ინიციატივას აქვს სერიოზული შანსი, მოკლას ორ კურდღელზე მეტი და იმ მყარ ბორცვად იქცეს, რომელიც შეერთებულ შტატებს უკრაინული ჭაობიდან ამოსვლის საშუალებას მისცემს. აღსანიშნავია, რომ ეს პირველი ბორცვი არ არის: მედიაკამპანია უკრაინის მისატოვებლად უკვე გაჩაღდა.რედაქცია შესაძლოა არ ეთანხმებოდეს ავტორის მოსაზრებებს და პასუხს არ აგებს მათზე
Sputnik საქართველო
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2023
Sputnik საქართველო
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
ახალი ამბები
ka_KA
Sputnik საქართველო
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Sputnik საქართველო
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
ანალიტიკა, რუსეთ-უკრაინის კონფლიქტი
ანალიტიკა, რუსეთ-უკრაინის კონფლიქტი
გუშინ დაძაბული დღე იყო კიევის პროპაგანდისთვის, რომელსაც სასწრაფოდ მოუწია აუდიტორიისთვის აეხსნა, რომ დასავლეთი უკრაინის მიტოვებას არ აპირებს, წერს რია ნოვოსტის მიმომხილველი. ავტორის თქმით, ნერვული რეაქცია იქ Financial Times-ის ინსაიდერმა გამოიწვია, რომლის თანახმად, ჯო ბაიდენი აპირებს კონგრესში გაიტანოს ტაივანის შეიარაღების დაფინანსების საკითხი უკრაინისთვის დამატებითი ბიუჯეტის ფარგლებში.
უკრაინული შიშები სავსებით გასაგებია: შტატები საერთო ბიუჯეტის ფარგლებში კიევისთვის განკუთვნილი თანხების ტაიბეიში გადატანას დაიწყებს და საბოლოოდ უკრაინას მთლიანად ბედისა და მოსკოვის ანაბარად მიატოვებს.
უნდა აღინიშნოს, რომ CIPSO-ს მტკიცება, რომ დასავლეთის და კონკრეტულად ამერიკის მხარდაჭერა უკრაინისადმი ურყევია, არაერთი საკმაოდ გონივრული არგუმენტით იყო გამყარებული. ისინი ემყარება იმ აზრს, რომ თეთრი სახლის ეს კომბინაცია — უკრაინისა და ტაივანის ფინანსური პროექტების (ნაწილობრივ) გაერთიანება, ფაქტობრივად, ტაქტიკურია და ძირითადად საშინაო ხასიათისაა.
საქმე ისაა, რომ წარმომადგენელთა პალატას რესპუბლიკელები აკონტროლებენ, რომელთათვისაც აშშ-ის პოლიტიკა უკრაინის მიმართ (უფრო სწორად, მისი მზარდი მარცხი, გეოპოლიტიკურ კატასტროფაში გადაქცევის მუქარა) დღევანდელი ადმინისტრაციის კრიტიკის ერთ-ერთი მთავარი ობიექტია.
თანაც რაც უფრო ახლოვდება არჩევნები, მით უფრო მრისხანე და შეურიგებელი ხდება ბაიდენთან და მის უკრაინულ კურსთან მიმართებაში ოპონენტების პოზიცია. კონგრესში შესაბამისი გადაწყვეტილებების ტორპედირება, რა თქმა უნდა, შედის პაკეტში, ხოლო ყველაზე მნიშვნელოვანი არგუმენტი არის ჩინეთის, როგორც ამერიკის მთავარი საფრთხის მოხსენიება, რომლისთვისაც ეფექტური წინააღმდეგობის გაწევის ნაცვლად, აშშ რუსეთთან უპერსპექტივო ბრძოლაში ჩაეფლო.
ტაივანის თემის უკრაინულთან შეერთება ნამდვილად გონივრულია აპარატურ-ბიუროკრატიული თამაშების თვალსაზრისით: თქვენ, რესპუბლიკელ კონგრესმენებს გინდოდათ ტაივანის უფრო აქტიური მხარდაჭერა და, აი, ინებეთ, მაგრამ უკრაინასთან ერთ პაკეტში. ასეთ კონფიგურაციაში ბაიდენის ყველაზე მკაცრი ოპონენტებისთვისაც კი რთულია, უარი თქვას ინიციატივის მხარდაჭერაზე.
ასე რომ, კიევის დამამშვიდებელი მანტრები ერთი შეხედვით საკმაოდ დამაჯერებლად გამოიყურება. მეორე შეხედვით კი სიტუაცია გაცილებით რთულია. ბოლოს და ბოლოს, თუ ჟურნალისტების მიერ გახმოვანებული ბაიდენის გეგმები ტაქტიკურ ნაბიჯად განიხილება, მაშინ რა სტრატეგიის ფარგლებში მოხდა ეს?
აი სტრატეგიული თვალსაზრისით უკრაინას სასიხარულო აბსოლუტურად არაფერი აქვს.
ჩინეთი მართლაც ნომერი პირველი მტერია ამერიკელებისთვის. ის, რომ შეერთებული შტატები უკრაინის კრიზისში დაგეგმილზე ბევრად ღრმად ჩაეფლო, მათთვის მხოლოდ ართულებს სიტუაციას, მაგრამ არანაირად არ ცვლის საკითხის არსს. და მათ მოუწევთ სრულად გადაერთონ აზიურ მიმართულებაზე, რადგან მათ უბრალოდ ფიზიკურად არ აქვთ ძალა და რესურსები ორ მასშტაბურ კონფლიქტში მონაწილეობის მისაღებად.
ამასთან ვაშინგტონი საკუთარი პოლიტიკის ხაფანგში აღმოჩნდა. სახელმწიფო სისტემებს, განსაკუთრებით ასეთ გიგანტურ სისტემებს, კოლოსალური ინერცია აქვთ. ისინი ძალიან ნელი და მოუხერხებლები არიან, როდესაც ჩნდება კითხვა სტრატეგიისა და მიმართულების რადიკალური ცვლილების შესახებ.
მათი თავდაპირველი გეგმები რუსეთთან დაკავშირებით მოითხოვდა ჩვენი ქვეყნის სწრაფ დაშლას, თანაც შედარებით მცირე ძალისხმევითა და ხარჯებით. ამის ნაცვლად, წელიწად-ნახევრის განმავლობაში ისინი თანდათან ჩაებნენ კონფლიქტში ბევრად უფრო ღრმად, ვიდრე დაგეგმეს და სურდათ.
გარდა ამისა, არ უნდა დავივიწყოთ დიდი ამერიკული კორუფცია. ბოლო დროს ვაშინგტონში ბიუროკრატიული და ბიზნეს-სტრუქტურების მთელი კონგლომერატი ჩამოყალიბდა, რომელიც უკრაინაში ასტრონომიულ თანხებს იყოფდა.
ისინი წარმატებით მიეწებნენ შესაბამის ფინანსურ ნაკადებს და, რა თქმა უნდა, საერთოდ არ არიან დაინტერესებული სახელმწიფო პოლიტიკის შეცვლით, მაშინაც კი, თუ ეს ეროვნულ ინტერესებსა და გეგმებს ეწინააღმდეგება.
უკრაინისა და ტაივანის ბიუჯეტის გაერთიანების გეგმა საშუალებას იძლევა, სხვა საკითხებთან ერთად, მოხდენილად გადაიჭრას წარმოშობილი კოლიზია: „საჭირო“ ადამიანები თავიანთი საქმიანობის აზიური მიმართულებით გადართვას შეძლებენ ფინანსური ინტერესის შენარჩუნებით, რაც მათ კიევის ავანტიურის ლობირების ინტერესს დააკარგინებს.
შედეგად, თეთრი სახლის ინიციატივას აქვს სერიოზული შანსი, მოკლას ორ კურდღელზე მეტი და იმ მყარ ბორცვად იქცეს, რომელიც შეერთებულ შტატებს უკრაინული ჭაობიდან ამოსვლის საშუალებას მისცემს. აღსანიშნავია, რომ ეს პირველი ბორცვი არ არის: მედიაკამპანია უკრაინის მისატოვებლად უკვე გაჩაღდა.
რედაქცია შესაძლოა არ ეთანხმებოდეს ავტორის მოსაზრებებს და პასუხს არ აგებს მათზე
