2013 წელს ქვევრის ღვინის დამზადების ქართულ ტრადიციულ მეთოდს UNESCO-ს არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის სტატუსი მიენიჭა, რაც ამ მეთოდის უნიკალურობაზე მიუთითებს და მთელი მსოფლიოსთვის გზავნილს წარმოადგენს, რომ ღვინო – უძველესი ქართული კულტურის შემადგენელი ნაწილია.
ქვევრს, უსახელურო კონუსის ფორმის ჭურჭელს, მიწაში ყელამდე ფლავენ. მასში ღვინის დუღილისა და დაძველების პროცესები მიმდინარეობს.
საქართველოს მეღვინეობისა და ვაზის გაშენების 8 ათასი წლის უწყვეტი ისტორია გააჩნია, რასაც მრავალრიცხოვანი არქეოლოგიური გათხრები ადასტურებს. ქართველმა ადამიანმა უხსოვარი დროიდან შეიყვარა ვაზი და დღემდე მისი ერთგულია.
საქართველოში IV საუკუნის დასაწყისში ქრისტიანობის მიღების შემდეგ ღვინო რელიგიურ რიტუალებში ფართოდ გამოიყენებოდა.
