პირველი ვერსიით, ეს ტრადიცია შუა საუკუნეებიდან იღებს სათავეს.
შუა საუკუნეებში ღილი სრულფასოვან სამკაულად ითვლებოდა, რადგან მას ძვირფასი მასალისგან ამზადებდნენ. ოქროსა და ვერცხლის ღილები საზოგადოებაში განსაკუთრებულ სტატუსსა და მდგომარეობაზე მეტყველებდა. როგორც მოგეხსენებათ, არისტოკრატიული ოჯახის ქალები დამოუკიდებლად არასდროს იცვამდნენ — ამისთვის მოახლეები არსებობდნენ. მოახლისთვის რომ მოსახერხებელი ყოფილიყო, ღილებს მისი მხრიდან მარჯვნივ აკერებდნენ, ანუ ტანსაცმელზე — მარცხენა მხარეს.
რაც შეეხება მამაკაცებს, არისტოკრატებიც კი სხვისი დახმარების გარეშე იცვამდნენ, ამიტომ ღილები, მათთვის რომ მოსახერხებელი ყოფილიყო, მარჯვენა მხარეს იყო მიკერებული. გარდა ამისა, ევროპელები ხშირად მონაწილეობდნენ სამხედრო ლაშქრობებში და შეიარაღებულ ჯარისკაცს თავისუფლად უნდა შეძლებოდა მარჯვენა ხელის გათბობა კოსტიუმის მარცხენა მხარეს ხელის შეყოფით.
მეორე ვერსიის მიხედვით, ღილებს ქალისა და მამაკაცის ტანსაცმელზე სხვადასხვა მხარეს პრაქტიკულობიდან გამომდინარე აკერებენ — ქალისა და მამაკაცის ტანსაცმლის ერთმანეთისგან გარჩევის მიზნით.
მესამე ვერსიით, ქალის ტანსაცმელზე ღილების მარცხენა მხარეს დაკერების ტრადიცია იქიდან დამკვიდრდა, რომ დედას, რომელიც ჩვილს ძუძუს აწოვებდა, ადვილად დაეჭირა პატარა მარცხენა ხელში და თან მარჯვენა ხელით სხვა საქმის კეთება შეძლებოდა, გარდა ამისა, მარცხენა ხელში ბავშვისთვის ტანსაცმლის მარჯვენა კალთის მიფარება უფრო ადვილია და ა.შ.
