საოცარი სანახავია პირველ თოვლზე, მოთეთრო ღერებზე, იასამნისფრად მოყელყელავე უფოთლო, ექვსფურცლიანი ყვავილები. საქართველოს სხვადასხვა კუთხეში სხვადასხვა სახელით იცნობენ: თუშეთში — უცანა, ზემო რაჭაში — უცუნი, ლეჩხუმში — შანშველა, გურიაში — თავნიორა, აჭარაში – სათოვლია, სამეგრელოში კი სულაც სამი სახელი ჰქონია — დგრჩე, ჯირჩე დალაჰა…
აღსანიშნავია, რომ შუა საუკუნეებში მცენარეს ლათინურად Filius ante patrem-ს ეძახდნენ, რაც თარგმანში ნიშნავს „შვილი მამაზე ადრე“. ეს, ისევე, როგორც რუსული დასახელება Безвременник, ამ ტუბერბოლქვოვანი მცენარის განვითარების თავისებურებასთან არის დაკავშირებული — სხვა ბოლქვოვანებისგან განსხვავებით, იგი გვიან შემოდგომაზე იწყებს ყვავილობას, ხოლო ფოთლებს გაზაფხულზე ივითარებს, მაშინ, როცა ყვავილი კვდება.
ახლა კი ყველაზე მთავარი: ამ მცენარის თაიგულები საქტემბრიდან ნოემბრის ბოლომდე აქტიურად იყიდება დედაქალაქის ქუჩებში, ძალიან ლამაზია და ხალხიც ეტანება. ასევე ხშირად კრეფენ ქალაქგარეთ სეირნობისას და ამ ადამიანებს ვერც კი წარმოუდგენიათ, რომ სერიოზულ საფრთხეში იგდებენ თავს.
საქმე ისაა, რომ მცენარის ყველა ნაწილი ძლიერ შხამიანია - დაზიანებული ტუბერბოლქვები გამოყოფენ ალკოლოიდ კოლხიცინს, რომელსაც შეუძლია კანის დამწვრობა გამოიწვიოს. გარდა ამისა სხვადასხვა ალკოლოიდს შეიცავენ მცენარის ღერო და ყვავილიც, რამაც შესაძლოა სერიოზული მოწამვლა გამოიწვიოს. კანზე მცენარის წვენის მოხვედრისას რამდენიმე საათში იწყება ყელის წვა, თავბრუსხვევა და ღებინება, რაც შემდგომში შესაძლოა დამბლასა და კოლაფსში გადაიზარდოს. ამიტომ, ვინაიდან არა მხოლოდ მცენარის ნაწილები, არამედ ის წყალიც კი, რომელშიც თაიგულს ჩადებთ, შხამიანია, გირჩევთ, მცენარესთან მხოლოდ ხელთათმანებით იმუშაოთ.
აქვე აღსანიშნავია, რომ მცენარე აქტიურად გამოიყენება ფარმაკოლოგიაში. ალკოლოიდ კოლხიცინზე დამზადებული წამლებით მკურნალობენ პოდაგრას, ართრიტს, რევმატიზმს, რადიკულიტსა და ცისტიტს.
