ძილის ტრენინგი: როგორ მოვიქცეთ, თუ პატარას ღამე არ სძინავს?

შიმშილი. ჩვილმა შეიძლება გაიღვიძოს თუ მას შია;

ჯანმრთელობის პრობლემა. თუ ბავშვი ღამე იღვიძებს მკვეთრი ტირილით და მისი დაწყნარება შეუძლებელია, მას შეიძლება ქონდეს სტანდარტული კოლიკა, პირველი კბილების ამოჭრა, გაციება, ტემპერატურა, ალერგიული ქავილი;

მშრალი, თბილი ჰაერი. თუ ოთახში ჩახუთულობაა, ძილიც ირღვევა. რეკომენდებულია ოთახის ხშირი განიავება, ან დამატენიანებლების გამოყენება;

სველი საფენები. ბავშვების ნაწილი მკვეთრად რეაგირებს სველ საფენზე, დეფეკაციაზე, თუმცა ზოგიერთისთვის ამას არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს;

ფიზიკური კონტაქტის საჭიროება. ბავშვი ცხრა თვე იყო დედის სხეულში და უცბად ის აღმოჩნდა უჩვეულო გარემოში. რეკომენდებულია ბავშვის ხელში აყვანა და მისი დაჭერა მარცხენა მხარეს, სადაც ის იგრძნობს დედის გულისცემას;

სტრესი. ბავშვი რეაგირებს ოჯახში დაძაბულ ფსიქოლოგიურ გარემოზე, მისთვის არაკომფორტულია ოთახში ავეჯის ხშირი გადაადგილებაც კი;

არის ასევე სხვა ფაქტორები, რამაც შეიძლება ღამე გააღვიძოს პატარა. მაგალითად, არაკომფორტული ტანსაცმელი, მოუხერხებელი საფენი, მუდმივი ხმაური და ასე შემდეგ.

თავად მოვემზადოთ მორალურად, რომ ეს ყველაფერი ერთი საღამოს განმავლობაში შეიძლება გამეორდეს ხუთჯერ და უფრო მეტჯერაც; გამეორდეს მომდევნო საღამოების განმავლობაშიც — რამდენიმე დღე ან რამდენიმე კვირაც კი. როდესაც ბავშვს დაძინებას ვასწავლით, არ უნდა დავგეგმოთ სხვა სერიოზული საქმე;

ვიყოთ მშვიდად, არ გავბრაზდეთ ბავშვზე, არ ვუყვიროთ და არ ვეჩხუბოთ; ბავშვს ეს ამახსოვრდება, ღამე მოუსვენრად სძინავს და მეორე დილითაც უხასიათოდაა;

ვაცადოთ ცოტა ხანი და ბევრი ლაპარაკის გარეშე დავაბრუნოთ უკან, საწოლში (არა მაშინვე, რადგან ეს დაემსგავსება მხიარულ თამაშს „აბა, დამაძინე“;

დავაცადოთ ცოტა ხანი და ხელახლა დავაფაროთ საბანი. არ ვაიძულოთ, რომ იწვეს სწორად და არ გაინძრეს. შეიძლება წამოჯდეს, იწრიალოს, მაგრამ ჩვენი მთავარი ამოცანაა, არ გადმოვიდეს საწოლიდან;

თუ ბავშვი გვარწმუნებს, რომ არ ეძინება, ვუთხრათ, რომ შეუძლია არ დაიძინოს, ოღონდ არ გადმოძვრეს საწოლიდან, უბრალოდ „დაისვენოს“. თუ მაინც ადგა, რამდენჯერაც დატოვებს საწოლს, იმდენჯერ მშვიდად დავაბრუნოთ უკან (შეიძლება მოვეფეროთ, დავალევინოთ წყალი, მივუწვინოთ საყვარელი სათამაშო ან დამატებით საწოლშივე მოვუყვეთ პატარა, მშვიდი ზღაპარი);

თუ დავნებდებით და ბავშვს გვერდით მოვისვამთ ტელევიზორთან, ან ჩვენს საწოლში წავიყვანთ, იცოდეთ, რომ მომდევნო დღესაც იგივე გამეორდება;

თუ თავად გვჯერა, რომ წესი „ძილის დრო“ მნიშვნელოვანია, მას ასევე მნიშვნელოვნად აღიქვამს ბავშვიც. ხოლო თუ „ძილის დრო“ ჩვენთვის უსარგებლო კონცეფციაა, ასე იქნება ბავშვისთვისაც.