„იესიელთა დიდებულ თავადთა სიამაყევ, მესიელთა ხალხებში წარჩინებულთა წარჩინებულო, ქრისტეს მიმდევარ გვარტომთა საქმეების კეთილად წარმმართველო, ქართლის ქვეყნის მფლობელო სვიმონ... შენი სურვილი და საწადელი კეთილად აღესრულა... შენს უფლებაში მყოფი ქვეყანა უწინდებურად შენს ხელში იყოს, იყავ მისი მფლობელი შთამომავლობიდან შთამომავლობამდე და ვინმეს მასში ხელი არ ჰქონდეს და ვერც ვერავინ ჩაერიოს“.
„სიმონს, ქართველთა ღირსეულ მეფეს… დიდად გამახარა შენმა წერილმა, რომელიც გამოხატავს შენს მტკიცე შეუდრეკელობას… ამაში ნამდვილად დაგეხმარება ყოვლისშემძლე უფლის ნება-სურვილი… მე მინდა, უფლის შეწევნით, ნამდვილად მიაღწიო აღებულ მიზანს, ხოლო თუ საჭიროება მოითხოვს, ჩემი მხრივ გამოვხატო ისეთივე სურვილი, ხელი შევუწყო ამ წამოწყებას, საამისოდ არ დავიშურებ არაფერს… უკვე დავიწყე მოლაპარაკება რომის პაპთან. უვნებლად გამყოფოს ყოვლის შემძლე უფალმა“.
„მაღალი ალაჰი ხანგრძლივს ჰყოფს ბრწყინვალებას მისი მეფური უდიდებულესობისას, დიდებულისა, გულადისა, მამაცისა, ლომისა, მეთაურისა, მრავალგზის თავდამსხმელისა, ლომგულისა, ტახტის მპყრობელისა, გვირგვინოსნისა, თავის სარწმუნოებაში განსწავლულისა, თავის სამწყსოს მიმართ სამართლიანისა, საბერძნეთის მეფეთა შორის რჩეულისა, ქართველთა სულთნისა, ზღვებისა და სრუტეების სამეფოს განძისა, რაინდთა სამეფოს დამცველისა, ტახტ-გვირგვინოსანთა შთამომავლისა, რუმისა და ირანის ქვეყნების ზღუდისა, ქრისტიანობის განმამტკიცებლისა, ქრისტიანობის შემწისა, საქრისტიანოს გმირთ მესიისა, თავისი განზრახვით იერუსალიმის განმადიდებლისა, ნათლისღებულთა ბურჯისა, რომის პაპის შემწისა, მუსლიმთა ერთგული მეგობრისა, ახლობელ-მეგობართაგან ყველაზე გულწრფელისა, მეფეთა და სულთანთა მეგობრისა...“