წარწერები ქართველ მეფე-დიდებულთა საჭურველზე: სახასიათო შტრიხები

დიდი მეფის ბეჭედს ჰქონდა წარწერა: „ჯვრითა მტერთა მძლეველი დავით ვბეჭდავ უძლეველი“;

სალაშქრო წინამძღვარ ჯვარზე ეწერა: „ღმერთო ყოვლისა დამბადებელო ადიდე შენ მიერ გვირგვინოსანი დავით აფხაზთა და ქართველთა, ჰერთა და კახთა მეფე, მზე ქრისტიანობისა, ამენ“;

დავითის ბრინჯაოს ჭურჭლის ძირს კი სპარსული წარწერა ამშვენებდა: „მესიის მახვილი არის დავითი, ღმერთმა ინება მფლობელად ხმელეთისა“.

თამარის გულსაკიდ ჯვარს ასეთი წარწერა ამშვენებდა: „ძელო ჭეშმარიტო, ჰალო ჯვარისაო, შენითა წინადგომითა ყოვლადვე შემწე და მფარველ ჰქმენ მეფესა და დედოფალსა თამარ“;

თამარის ვერცხლის მონეტას, რომელიც 1200 წლით თარიღდება, აქვს წარწერა: „დედოფალი დედოფალთა, მშვენება ქვეყნისა და სარწმუნოებისა თამარ ასული გიორგისა, მესიის თაყვანისმცემელი“.

დიდი მოურავის ფარს ამშვენებდა წარწერა: „ბედნიერია ის, ვისაც სამშობლოსთვის უძგერს გული“;

ხოლო ხმალზე, გადმოცემით, სპარსული ფრაზა იყო ამოტვიფრული: „ბატონი ტფილისისა გიორგი“.

პატარა კახის ხმალზე ეწერა: „მე ვარ ავი მუსაიფი კახთ ბატონის ირაკლისა“;

ბეჭედზე კი იკითხებოდა: „მე ფეხთ განბანილთა მიერ ეკლესია ვადიდე“.