კერძების სწორად შენელების წესი, ანუ რას როდის უნდა მოეყაროს მარილი

არცერთი დიასახლისი არ აკეთებს კერძს უმარილოდ, ვინაიდან მის გარეშე ყველაფერი უგემურად გვეჩვენება. უბრალოდ საჭიროა ვიცოდეთ, როგორ და როდის უნდა მოვაყაროთ ამა თუ იმ პროდუქტს მომზადებისას მარილი, რათა ის გემრიელიც იყოს და ჯანსაღ საკვებადაც დარჩეს.

რაღა თქმა უნდა, მარილის რაოდენობა კერძში ყველასთვის პირადი საქმეა, ანუ ინდივიდუალური გემოვნების საკითხია. მაგრამ მარილის ჭარბად გამოყენება არ ღირს, დროთა განმავლობაში ამან შეიძლება უარყოფითად იმოქმედოს ჯანმრთელობაზე.

ზოგ დიასახლისს მიაჩნია, რომ მარილი კერძს დასაწყისშივე უნდა მოეყაროს, ზოგს კი, პირიქით — ყველაზე ბოლოს.

პრინციპში ამ კითხვაზე ზუსტი პასუხი არ არსებობს, ვინაიდან ეს ყველაფერი თავად კერძზეა დამოკიდებული.

მაგალითად, თუ აპირებთ მოამზადოთ:

შემწვარი თევზი — მარილი შეწვამდე 15-20 წუთით ადრე უნდა მოაყაროთ. თანაც ეს მსხვილი მარილი უნდა იყოს, რათა ის ზედაპირზე ნელ-ნელა გადნეს და თევზი თანაბრად დაამარილოს. რა თქმა უნდა, შეგიძლიათ წმინდად დაფქული მარილიც გამოიყენოთ, მაგრამ ამ შემთხვევაში პროდუქტის ტექსტურა სხვანაირი იქნება, იმიტომ რომ მარილი მალე შეიწოვება და „შეჭამს“ თევზს;

ხორცი გრილზე — მარილი სულ ბოლოს უნდა მოაყაროთ, როცა ხორცი უკვე თითქმის მომზადებულია. საქმე ისაა, რომ მარილი ცილას კრავს და თუ მას წინასწარ დააყრით ხორცს, ის უხილავ ქერქს გაიკეთებს, რაც ხელს შეუშლის გემოს სრულად „გახსნას“. თუმცა თუ ხორცის დიდი ნაჭრის შეწვას აპირებთ ღუმელში, მაშინ, რაღა თქმა უნდა, ის წინასწარ უნდა შეაზავოთ მარილით. მაგალითად, დაახლოებით სამკილოგრამიანი ნაჭერი ჯობს ორი დღით ადრე დაამარილოთ.

მოხარშული ბოსტნეული — მარილი მხოლოდ მას შემდეგ უნდა მოაყაროთ, რაც წამოდუღდება და ქაფს მოხდით;

ჩაშუშული ბოსტნეული — მომზადების დაწყებისთანავე დაამარილეთ, რათა პროდუქტიდან მთელი სითხე გამოდევნოს, გემოებს შეერიოს და უფრო საინტერესო გახადოს;

შემწვარი კარტოფილი — მოაყარეთ მარილი მხოლოდ მას შემდეგ, რაც ქერქს გაიკეთებს. თუ კარტოფილს წინასწარ დაამარილებთ, ის წვენს გაუშვებს და კარგად არ შეიწვება;

სალათები — მოაყარეთ მარილი უშუალოდ სუფრაზე მიტანის წინ;

ბოსტნეული გარნირისთვის — მოხარშეთ კარგად მარილიან წყალში, რათა ფერი და ვიტამინები არ დაკარგოს;

ბადრიჯანი — მოხარშული, შემწვარი თუ სხვა სახისა წინასწარ უნდა დამარილდეს, რათა სახასიათო სიმწარე მოშორდეს;

ბურღულეული — ნებისმიერი ფაფა წინასწარ უნდა დაამარილოთ. საქმე ისაა, რომ ბურღულეული ნელა იხარშება, ამიტომ საშუალება უნდა მივცეთ, რომ წყალში გახსნილი მარილი თანაბრად შეიწოვოს. თუ მარილს შუა მზადებაში ან ბოლოს დავაყრით, წყალი დამარილდება, თავად ბურღული — არა. ეს ფაფის ხარშვის ყველანაირ წესს ეხება.