ყოფიერების მიღმა დანახული სილამაზე

- ბავშვობიდან წლების მერე, ერთ მშვენიერ დღეს ხატვა მომინდა. მაღაზიაში წავედი და ზეთის საღებავები ვიყიდე. ნელ-ნელა დავიწყე. ხატვის მომენტში თავად ვსწავლობდი საღებავებით და ფუნჯით მუშაობას. ხატვისთვის აუცილებელია, რომ ემოციები და შთაბეჭდილებები დამიგროვდეს. ჩემს ახლობლებს თავიდან ძალიან გაუკვირდათ ეს ამბავი, მაგრამ შემდეგ მიეჩვივნენ. ბავშვებს ჩემი ახალი ინტერესი ძალიან ახარებთ.

- სოციალურ ქსელებში პირადი გვერდი არასოდეს მქონია და მისი გახსნის სურვილი არ მქონდა. შესაბამისად, ინტერნეტში ჩემი ნამუშევრები არ არის. მაგრამ ასოციალური პიროვნება არ ვარ, არც არავისთვის მითხოვია, რომ ჩემი ნახატები აეტვირთა. თუმცა, შესაძლოა, რომელიმე მეგობარს ადრე ედო კიდეც კედელზე.

- პირველად ჩემი შუათანა გოგოს პორტრეტი დავხატე. მისი ბავშვობის ფოტო ავიღე და მის მიხედვით დავხატე. ფერების შერჩევის დროს თვითონ მივხვდი, რა ფერები უნდა გამეზავებინა, რომ კონკრეტული ფერი მიმეღო. ფერების გაზავების პროცესი ჩემთვის ძალიან საინტერესო და სასიამოვნოა: ვიღებ ძირითად ფერებს და მათგან სხვადასხვა ფერი გამომყავს. ამ რუხი ყოფიერების მიღმა შემიძლია მარადიული სილამაზე დავინახო და შევიგრძნო...

- შარშან ერთმა მხატვარმა ნახა ჩემი ნამუშევრები. მერე კავშირიდან მოვიდნენ სახლში და ჩემი ნახატები ნახეს, რის მერეც საქართველოს მხატვართა კავშირში გამაწევრიანეს. თანაც, როცა მხატვრების იმ დიდი ოჯახის წევრი ხარ, გამოფენის მოწყობა გაცილებით ადვილია.

- დიახ, ნახატები სახლის კედლებზე მაქვს და მათ ჩემი სტუმრები სიამოვნებით ათვალიერებენ. თავიდან ჩემი არცერთი ნახატი არ გამიყიდია. ამის სურვილი არც მქონია. ერთი შემთხვევა მახსოვს, როცა მეგობარს დავუხატე ნახატი და სამსახურში მივუტანე. როცა მისმა თანამშრომელმა ჩემი ნახატი დაინახა, ძალიან მოეწონა. მან შემომთავაზა, რომ ის ნახატი გალერეაში დაგვეკიდა და გაგვეყიდა. მე უარი ვუთხარი, რატომღაც დამენანა ნახატი და ვერ მივეცი.

ნინი მამულაშვილი