მოცულობითი აფეთქების რაკეტები განადგურების ხარისხით მეორე ადგილზეა ტაქტიკური ბირთვული იარაღის შემდეგ. მტრის გამაგრებული ტერიტორიები ფიზიკურად და ფსიქოლოგიურად ნადგურდება ერთი ზალპით — ჯოჯოხეთურ წნევასა და ტემპერატურაზე. მძიმე ცეცხლმსროლი სისტემის ანალოგი მსოფლიოში არ არსებობს. არ არსებობს არც მისგან თავდაცვის საშუალებები.
დასავლეთში ძრწოლვით განიხილავენ დონბასში„სოლნცეპიოკის“ ბოლოდროინდელ გამოყენებას.
ნატოს სტრატეგები ხვდებიან, რა ელის მათ ჯარებს რუსეთთან პირდაპირი სამხედრო კონფლიქტის ჰიპოთეტურ სიტუაციაში უკრაინის ტერიტორიაზე — დნეპრის დასავლეთით.
„სოლნცეპიოკის“ სიმძლავრე 10 კმ-მდე მანძილზე მნიშვნელოვნად აღემატება კლასიკურიარტილერიის სიმძლავრეს: ერთი დანადგარის (24 ჭურვი) ზალპი„ფარავს“ოთხი კვადრატული კილომეტრის ფართობს. 220 მმ-იანი რეაქტიული თერმობარული საბრძოლო მასალის თავი (217 კგ) შეიცავს ნაერთს, რომელიც მიზნის მიღწევისას ფეთქდება და აეროზოლურღრუბელსწარმოქმნის. შემდეგმთავარიმუხტიიწყებსმოცულობითაფეთქებას. ეპიცენტრში3000 გრადუსი ტემპერატურა და წნევის უზარმაზარი ვარდნა აპოკალიფსურია, რაც გარანტირებულას ანადგურებს თავშესაფრებშიმტრისჯავშანტექნიკსს, ფორტიფიკაციასა და ცოცხალ ძალას.
უნიკალური საბრძოლო მახასიათებლები „სოლნცეპიოკს“ შეუცვლელს ხდის, მას შემდეგაც კი, რაც რუსეთის არმიაში 2020 წელს ახალი TOS-2 „ტოსოჩკა“ გამოჩნდა.
განკითხვის დღის მანქანა
„სოლნცეპიოკის“ ავტონომიური სისტემა შედგება ერთი საბრძოლო და ორი სატრანსპორტო-დამტენი მანქანისგან (T-72 პლატფორმაზე), საბრძოლო მარაგი — 72 რაკეტა. დამიზნება ხორციელდება ლაზერული მზომისა და ბალისტიკური კომპიუტერის გამოყენებით. სროლისთვის მომზადების დრო 90 წამია. სრული ზალპის ხანგრძლივობა(24 ჭურვი) მხოლოდ 6–12 წამია (შესაძლებელია ერთჯერადი და დაწყვილებული გაშვება).
დაჯავშნულ „სოლნცეპიოკს“ შეუძლია იფუნქციონიროს ღია და დახურული პოზიციებიდან, აღჭურვილია ბულდოზერული დანადგარით თხრილის გასაკეთებლად. კვამლის ყუმბარმტყორცნები და თერმული კვამლის აღჭურვილობა შესაძლებელს ხდის 400 მეტრამდე სიგრძის მკვრივი ფარდის შექმნას.
მასობრივი განადგურების იარაღისგან დაცვის სისტემა უზრუნველყოფს ეკიპაჟის (სამი ადამიანის) საიმედო დაცვას ჰერმეტული სალონით. ამ ნაკვეთურში ჰაერი მტვრისა და რადიოაქტიური ნივთიერებებისგან იწმინდება, ანუ „სოლნცეპიოკს“ შეუძლიაგადალახოსბირთვულიდარტყმისეპიცენტრიდა შეასრულოს საბრძოლო მისია ეკიპაჟის ჯანმრთელობისთვის ზიანის მიყენების გარეშე.
საბრძოლომანქანის მასა 44 ტონაა. მაქსიმალური სიჩქარე — 65 კმ/სთ, სვლის დიაპაზონიგზატკეცილზე — 550 კმ.
პოსტსაბჭოთასივრცეში „სოლნცეპიოკი“ შეიარაღებაში მიიღეს სომხეთმა, აზერბაიჯანმა და ყაზახეთმა. შორეულ საზღვარგარეთში ესსისტემები აქვთ ალჟირს, საუდის არაბეთსადა ერაყს.
ამერიკულმა საექსპერტო პორტალმა 19FortyFive-მა უკვე აღნიშნა „სოლნცეპიოკის“ საბრძოლო გამოყენების ეფექტურობისა და სიზუსტის ზრდა სადაზვერვო თვითმფრინავებთან ინტეგრაციაში. „National Interest“ ადრეც მიუთითებდა რუსული სისტემის ხელოვნურ ინტელექტზე: „პუტინის ეშმაკურ სარაკეტო გამშვებსსამიზნეების განადგურება დამოუკიდებლად შეუძლია“.
„სოლნცეპიოკის“ კოპირება რამდენჯერმე სცადეს გერმანიაში, აშშ-ში, სამხრეთ აფრიკასა და სამხრეთ კორეაში. შედეგად კი უპირატესობა საავიაციო რაკეტებს მიენიჭა მოცულობითიაფეთქების ქობინით.
საინტერესოა, რომ უკრაინისმცდელობები, შეექმნათ საკუთარიცეცხლსასროლი სისტემა თერმობარული ქობინით, ასევე წარუმატებლად დამთავრდა.
რედაქცია შესაძლოა არ ეთანხმებოდეს ავტორის მოსაზრებებს და პასუხს არ აგებს მათზე