მისი პირველი ნამუშევარი ქაღალდის ყვავილი იყო. შემდეგ „ამოცანა გაართულა“ და ანიმაციური გმირების კეთებაც სცადა.
- ალესია, ბავშვობიდანვე ავლენდით ინტერესს ხელოვნებისადმი?
- მე დავამთავრე თბილისის 66-ე სკოლა, რომელიც ბოტანიკური ბაღის უკან მდებარეობს. ისე მოხდა, რომ ამ სკოლასთან ტრადიციულად ჩვენი ოჯახის წევრების საქმიანობაა დაკავშირებული. იქ ბებია ჯერ პიონერხელმძღვანელი იყო, მერე დირექტორის მოადგილე და ბოლოს – დაწყებითი კლასების მასწავლებელი. დედაც იმ სკოლაში სწავლობდა. ასე რომ, ეს სკოლა ჩემი ბავშვობის ნაწილია და ჩემთვის ძალიან მშობლიურია. ხშირად დავდიოდით ბოტანიკურ ბაღში, სადაც ყვავილების ლამაზ სამყაროში ყოფნა სიამოვნებას მანიჭებდა. სწორედ იქიდან ჩამესახა ხელოვნებისადმი სიყვარული. ნიჭი კი მამისგან გადმომეცა გენეტიკურად.
- როდის გაჩნდა სურვილი, რომ თქვენი ნამუშევრები ჩვეულებრივი ქაღალდისგან შეგექმნათ?
- უმუშევარი რომ ვიყავი, ძვირიანი მასალის შეძენის საშუალება არ მქონდა, ამიტომ ნივთების გაკეთება ქაღალდისგან დავიწყე. ეს ყველაზე იაფი მასალაა. ძალიან მიყვარს ხელნაკეთ ნივთებზე მუშაობა და რასაც ვაკეთებ, არასოდეს ვმეორდები. ამიტომ ყველა მათგანი თითო ცალია, ექსკლუზიური.
- რა გახდა ინსპირაცია და პირველი ნამუშევარი რომელი იყო?
- პირველი ნივთი დედას გავუკეთე დაბადების დღეზე და ეს იყო ყვავილი, რომელიც ყველას ძალიან მოეწონა. სწორედ ეს გახდა ჩემთვის სტიმული. სხვათა შორის, როცა დედას ვაჩუქე, მერე ისეთივე ყვავილი ჩემმა ახლობელმაც შემიკვეთა თავისი შეყვარებულისთვის. ისიც ლამაზი გამოვიდა.
- ქაღალდისგან ასეთი გედების გაკეთება ალბათ რთულია...
- საერთოდ რთულია, მაგრამ მიყვარს გედების გაკეთება. ყველა მათგანი სხვადასხვანაირი გამოდის. ერთხელ ქაღალდებისგან აწყობილი გედი კლუბ „ზაზანოვაში“ მივიტანე და იქ გარკვეული ხანი იყო. მერე ლარნაკებზე გადავედი, ანიმაციურ გმირებსაც ვაკეთებ. როცა მიკვეთავენ ხოლმე, ზომას და ფერებს თავად ირჩევენ, მაგრამ როცა ზუსტად არ იციან როგორი უნდათ, ჩემს გემოვნებას ენდობიან. გამოფენა არ მქონია, რადგან მოკრძალებული ადამიანი ვარ და მერიდება.
- ორიგამიში ყველაზე საინტერესო რა არის?
- ყველაზე საინტერესო ის არის, რომ წებოს გარეშე ხდება ყველაფრის აწყობა. ისევე, როგორც ბავშვები აწყობენ რაიმეს ლეგოთი, აქაც დაახლოებით იგივე პრინციპია. თუმცა თუ ვინმეს უნდა, რომ ნივთი სათუთი არ იყოს, ამ შემთხვევაში მას წებოზე ვსვამ, რათა გამაგრდეს და სათუთი არ გამოვიდეს.
- ვიცი, რომ ადრე ცეკვავდით და სხვადასხვა სტუდიებში გამოდიოდით. როგორც ქორეოგრაფი, ცეკვის დადგმაზე თუ ოცნებობდით?
- მე ექვთიმე თაყაიშვილის სახელობის ინსტიტუტის ქორეოგრაფიის ფაკულტეტი დავამთავრე. დიპლომის აღების დროს უნდა დაგვედგა რაიმე ცეკვა და დავდგი კიდეც. სადიპლომოდ ისეთი ცეკვა ავირჩიე, რომ ყველას გაუკვირდა – ეს იყო ხორუმი. მიმაჩნია, რომ საოცრად ლამაზი ცეკვაა, რომელშიც ჩემი ხედვით რაღაც შტრიხებიც შევიტანე.
- ქაღალდით ცეკვის „დადგმა“ არ გიცდით?
- მოცეკვავე ფიგურა ქაღალდისგან არ გამოვა. ორიგამისგან ყველაფერი არ გამოდის, ისევე, როგორც კონსტრუქტორიდან.
- სხვა მასალით თუ სცადეთ რაიმეს შექმნა?
- დიახ, ქსოვილისგან ვცადე, კერძოდ, წულისგან. ამ გზით გაკეთებული ნაძვის ხეები ყველას მოსწონს. სამომავლოდ რომელ მასალას ავირჩევ არ ვიცი, მიყვარს ექსპერიმენტები და სიახლის არ მეშინია. ვიცი, ცხოვრებაში შეუძლებელი არაფერია, მაგრამ მე შთაგონებას ვუცდი ხოლმე. მერე სურვილი და მონდომაა საჭირო და ყველაფერი გამოვა...