„ვერ გაექცევა ვალდებულებებს, ვისაც ასხია მხრებზე მანტია“, ანუ ლირიკული იურისპრუდენცია

იურისტი ნიკოლოზ მებაღიშვილი წარმოშობით მუხრანიდანაა, სადაც ბავშვობის წლები გაატარა. იურისპრუდენციაზე ადრე პოეზიით დაინტერესდა.
Sputnik

ლექსებსაც ბავშვობიდან წერს. დღეს ადვოკატთა ასოციაციის წევრია და მის ანგარიშზე არაერთი მოგებული პროცესია.

დაძაბული სამუშაო დღის შემდეგ თითქმის ყოველდღე ახერხებს, რომ საოცრად ლირიკული და ემოციური ლექსები წეროს, ზოგ შემთხვევაში საკმაოდ უჩვეულო – იურიდიული ტერმინების გამოყენებითაც...

„ვერ გაექცევა ვალდებულებებს, ვისაც ასხია მხრებზე მანტია“, ანუ ლირიკული იურისპრუდენცია

   

- ბატონო ნიკოლოზ, პროფესიული არჩევანი რა ნიშნით გააკეთეთ, იქნებ ეს ოჯახური ტრადიციაა?

- ეს პროფესია ყოველთვის, ადრეული ასაკიდან იწვევდა ჩემში ინტერესს, ამიტომ პროფესიული არჩევანის გაკეთება არ გამჭირვებია. მამა ეკონომისტი გახლდათ, დედა – მასწავლებელი, ასე რომ, ოჯახური ტრადიცია ამ მხრივ არ ყოფილა განმსაზღვრელი.

„ვერ გაექცევა ვალდებულებებს, ვისაც ასხია მხრებზე მანტია“, ანუ ლირიკული იურისპრუდენცია

- მართალია, საკმაოდ პრაგმატული პროფესია აირჩიეთ, მაინც პოეზიის ერთგული დარჩით...

- ლექსების წერა ახლა არ დამიწყია, ბავშვობიდან ვწერ. პოეზია ჩემი გულივით იყო და მეც ყოველთვის სავსე ვიყავი მისით. ყველა ჩემი ლექსი უზომოდ დიდი გრძნობების მოზღვავებითაა ნაკარნახევი. ვწერ იმას, რაც მტკივა, რაც მაწუხებს, რაც მაშფოთებს და მაღელვებს. რაზეც ცრემლები მომდის, რაც მტკივა ძალიან...

„ვერ გაექცევა ვალდებულებებს, ვისაც ასხია მხრებზე მანტია“, ანუ ლირიკული იურისპრუდენცია

- შეიძლება ითქვას, რომ ახალი ჟანრი შექმენით პოეზიაში. ჩვენი მკითხველისთვის უფრო გასაგები რომ იყოს რას გეკითხებით, მცირე ამონარიდს შევთავაზებ თქვენი ერთი ლექსიდან:

„ასე დასრულდა ეს გარინდება,

ვკითხულობ სარჩელს დასაბუთებულს,

და ხვალინდელ დღეს, დამეფიცება -

არ ველოდები განსაკუთრებულს.

რა სამყაროა ან რა მიწაა?

ვეფხვის ზოლებით წვება ბუნება,

და როგორც ჭადრაკს თითქმის წაგებულს,

საქმესაც უნდა შემობრუნება…

ზოგჯერ ბრალმდებლის, ზოგჯერ დამცველის,

ხან მოსამართლის გხვდება მისია,

და რაც გამარცხებს თითქმის ყოველთვის -

სწორედ ის მცირე კომპრომისია…

აი, დაიწყო მისი პროცესი,

ახლა დრო უფრო მეტად ზანტია,

ვერ გაექცევა ვალდებულებებს,

ვისაც ასხია მხრებზე მანტია“…

- რაც შეეხება ახალ ჟანრს, არ ვიცი რა გიპასუხოთ. იურიდიულ ამბებსა და საქმეებზე ამ ფორმით წერა, ვფიქრობ, განსხვავებულია და საინტერესო მათთვის, ვისაც პოეზია უყვარს. პირველი თუ ვარ, ვერ გეტყვით, მსგავს თემებზე და ამ ფორმით შეიძლება სხვა პოეტებიც წერენ.

„ვერ გაექცევა ვალდებულებებს, ვისაც ასხია მხრებზე მანტია“, ანუ ლირიკული იურისპრუდენცია

- თქვენი დაცვის ქვეშ მყოფმა პირებმა თუ იციან მათი ადვოკატის ამ ნიჭის შესახებ?

- დიახ, ჩემი დაცვის ქვეშ მყოფებმა იციან, რომ პოეტი ვარ. ყოფილა შემთხვევა, რომ მათთვის ლექსებიც წამიკითხავს. რაც ჩემი მხრივ იმის მცდელობა ყოფილა, რომ მათთვის რამდენადმე შემემსუბუქებინა მეტისმეტად მძიმე ფსიქოლოგიური მდგომარეობა. ჩემი აზრით, გამომსვლია კიდეც, რადგან ჩვენ საქმეში შინაგან მზადყოფნას, რომ საკუთარ უდანაშაულობაში დაარწმუნო სხვები, დიდი მნიშვნელობა აქვს.

- ყველაზე წარმატებული რომელი საქმე გახსენდებათ?

- წარმატებული საქმეები ბევრი მქონია, თუმცა, გასაგებ მიზეზთა გამო მათი გახსენებისგან თავს შევიკავებ.

„ვერ გაექცევა ვალდებულებებს, ვისაც ასხია მხრებზე მანტია“, ანუ ლირიკული იურისპრუდენცია

- საკმაოდ დაძაბული საქმიანობა გაქვთ და ლექსების წერას რა სიხშირით ახერხებთ?

- ლექსებს ყოველდღე ვწერ. ჩემთვის ლექსის გარეშე ჩავლილი დღე მკვდარია. პოეზია ჩემი გულია, სუნთქვაა, სუნთქვის გარეშე ხომ ვერ ძლებს დიდხანს ადამიანი? პოეზიაც ასეა ჩემი სულისთვის. წერისთვის იმპულსი და ინსპირაცია კი ღმერთს ყოველდღე მოაქვს ჩემთვის...

„ვერ გაექცევა ვალდებულებებს, ვისაც ასხია მხრებზე მანტია“, ანუ ლირიკული იურისპრუდენცია

- ბოლოს რა ლექსი დაიწერა ამგვარი იმპულსის წყალობით?

- სულ რამდენიმე დღის წინ დაწერილ ლექსს გაგაცნობთ:

„მე მინდა ლოცვა, ო, წმინდა ლოცვა,

ლოცვა - სიჩუმით, ლოცვა - დუმილით,

რომ იქნებ ყველა ვნება დაშანთო

შენი ღვთიური ნება-სურვილით...

არ მინდა ბგერა, სიჩუმით გეტყვი:

ამოუხსნელი თრთოლვის მარწუხებს,

რომელი სიტყვით გამოითქმება

რაც ასე ძლიერ მწვავს და მაწუხებს?!

ამაო სოფლად რა დამრჩენია?!

ყოფიერება გულს არ მსახურებს,

სიტყვა გრძნობასთან ისე მცირეა,

როგორც კლდეებთან თეთრი საყურე...

და სინანულით გაფენილ დღეებს,

ოჰ, რა გაუძლებს, ველი ნათებას,

რომის დიდების ვინ ახსნის მზეებს?!

ყველა გზა შენსკენ მოემართება...

არ დაიღლება გული ოცნებით,

სიჩუმეც ზოგჯერ ხომ ასე კივის!

და, აბა, სიტყვას სად შეუძლია

რაც შეუძლია ცრემლებს და ტირილს...

მე მინდა ლოცვა, ო, წმინდა ლოცვა,

ლოცვა - სიჩუმით, ლოცვა - დუმილით,

რომ იქნებ ყველა ვნება დაშანთო

შენი ღვთიური ნება-სურვილით“...

- თქვენს ლექსებში ლირიზმის გარდა იუმორიც არის...

- იუმორი ნიჭიერ, ხალას ადამიანს ყოველთვის და ყველა სფეროში ეხმარება, გამონაკლისი არც იურისპრუდენციაა. სასამართლო პროცესებზე როდესაც დაძაბული პაუზა დგება ხოლმე, ვცდილობ, რომ ის ზომიერი იუმორით განვმუხტო.

„ვერ გაექცევა ვალდებულებებს, ვისაც ასხია მხრებზე მანტია“, ანუ ლირიკული იურისპრუდენცია

- საქართველოში რა არის საჭირო იმისთვის, რომ წარმატებული ადვოკატი იყო?

- ვფიქრობ, ადვოკატი რომ წარმატებული იყოს, საქართველოში კი არა, ყველა ქვეყანაში საჭიროა, პირველ რიგში, პატიოსანი, წესიერი და მაღალი მორალის მქონე ადამიანი იყოს. დიდი გამარჯვებები მხოლოდ წესიერებითა და დაუღალავი შრომით მიიღწევა – ამაში ღრმად ვარ დარწმუნებული.