„ოცდაორი ივნისი, ზუსტად 4 საათი...“ - ეს სიტყვები და მათი გამჟღერებელი ხმა პოსტსაბჭოთა სივრცეში თითქმის ყველამ იცის. მათი მოსმენა შესაძლებელი იყო უამრავ ფილმში, რომლებიც კაცობრიობის ისტორიაში უსაშინლესი ომის შესახებ გადაიღეს.
ყოფილი სსრკ-ის ყველა რესპუბლიკიდან, მათ შორის საქართველოდან, ფრონტზე ურამრავი ეშელონი გაემართა - ხშირ შემთვევაში უკან დაბრუნების იმედის გარეშე, თუმცა მათ გამარჯვების იმედი ქონდათ.
დიდი სამამულო ომის დაწყების წლისთავზე რუსეთის ბევრ ქალაქში სანთლები დაუნთეს დაღუპულებს საზოგადოებრივი გაერთიანებების აქტივისტებმა და მოხალისეებმა, რომლებიც მოედნესა და მემორიალებზე მიდიან და ვეტერანებთან ერთად პატივს მიაგებენ ომში დაღუპულებს. მოსკოვში ასეთი რამდენიმე აქცია გაიმართა.
„ომის ცეცხლოვანი სურათი“ ტრადიციული აქცია „ხსოვნის სანთლის“ ნაწილია. ცერემონიაში მონაწილეობდა რუსეთის კულტურის მინისტრი ოლგა ლიუბიმოვა. მან სანთელი დაანთო ხსოვნისა და გლოვის მუზეუმის დარბაზში და ყვავილები მიიტანა მონუმენტთან „მგლოვიარე დედა“. ამ სანთლიდან მოხალისეებმა სხვა სანთლები დაანთეს და ინსტალაცია მოაწყვეს. სანთლები 22 ივნისის შუა ღამემდე ენთება.