მედეა საკვებით, ხილით, ბოსტნეულით შვილისთვის სახალისო და საინტერესო კომპოზიციებს ქმნის. საუზმეზე, რომელსაც შვილისთვის ამზადებს, ყველაზე უჭმელი ბავშვიც კი ვერ იტყვის უარს. მედეამ შვიდი თვის წინ ინსტაგრამზე ბლოგიც გააკეთა, რისი საშუალებითაც მშობლებს თავის გამოცდილებას უზიარებს.
- პროფესიით ფარმაცევტი ვარ. ვმუშაობდი ერთ-ერთ სააფთიაქო ქსელში, თუმცა აღმოვაჩინე, რომ ეს პროფესია ემოციურად ჩემგან ძალიან შორსაა. ჩემი გატაცება სამზარეულოა. ყველაფერი მიყვარს და მაინტერესებს, რაც სამზარეულოში ხდება და დიდი იმედი მაქვს, როგორც კი ჩემი შვილი მომცემს საშუალებას, ჩემ პროფესიადაც ვაქცევ.
ერთი შვილი მყავს. დანო წლის და ცხრა თვისაა. წარმოუდგენლად თბილი და მოსიყვარულეა. მიუხედავად იმისა, რომ ჯერ ძალიან პატარაა, ყოველთვის ახერხებს ყურადღების ცენტრში ყოფნას. დანოს დაბადებამ სამყარო შეცვალა ჩემში. ის საუკეთესოა ჩემს ცხოვრებაში და მე არ მაქვს უფლება არ ვიყო კარგი. იმხელა სითბო და სიყვარული მაჩუქა, არ ვიცი ეს როგორ უნდა დავუბრუნო. ჩემი ყოველი დღე მას ეკუთვნის და ასე იქნება სიცოცხლის ბოლომდე!
- რატომ დაიწყეთ მისთვის საკვებით, ხილით, ბოსტნეულით სახალისო კომპოზიციების კეთება – უჭმელი ბავშვია?
- დანომ ბუნებრივ კვებას წლის და ოთხი თვის ასაკში დაანება თავი და, შესაბამისად, უკვე გაჩნდა აუცილებლობა, რომ ყველა მისთვის საჭირო და სასარგებლო პროდუქტი მიმეწოდებინა. მინდოდა მისთვის განსხვავებული, ფერადი, სახალისო და ლამაზი ყოფილიყო ის საკვები, რაც სასარგებლო და აუცილებელია ბავშვის ზრდა-განვითარებისთვის და ეს იდეაც ასე დაიბადა. უჭმელი არასოდეს ყოფილა, მეტიც, ძალიან ღორმუცელაა. თუმცა ეს ხერხი ძალიან ეფექტურია უჭმელ ბავშვებთან მიმართებაში.
თუ სასარგებლოდ ვმართავთ ბავშვის ემოციებს, ბავშვი „უჭმელი" აღარ იქნება. გამოთქმა "თვალი ჭამს", ყველაზე მეტად ბავშვების საკვების მიმართ დამოკიდებულებაში ამართლებს.
- ფაქტიურად ხატავთ საკვებით. ფანქრით ხატვაც გეხერხებათ?
- არა, არასოდეს მიცდია ხატვა, ვფიქრობ, ფანქარზე უკეთ სამზარეულოს დანებს ვფლობ.
- თავად თუ იღებს მონაწილეობას ამ კომპოზიციების შექმნაში?
- ჯერ პატარაა მაგ საქმისთვის, თუმცა მომავალში აუცილებლად ჩავრთავ და, იმედი მაქვს, დანოსთვისაც სასიამოვნო გასართობი იქნება მსგავსი გაფორმებები.
- რატომ გადაწყვიტეთ თქვენი ისტორია ხალხისთვის გაგეზიარებინათ, როგორ გაჩნდა ბლოგის შექმნის იდეა?
- როცა დანო წლის და თვეების გახდა, მე ცოტა დრო გამოვნახე და მოვიცალე სხვა რაღაცებისთვისაც. გავაკეთე ისტაგრამ-გვერდი, თავიდან ბლოგად არ იყო ჩაფიქრებული, უბრალოდ მინდოდა დანოს ფოტოები და ვიდეოები ერთ სივრცეში მქონოდა, თუმცა ძალიან მალე ბევრი ხელმომწერი გვყავდა და გადავწყვიტე, რადგან დანოს დაბადებიდან სრულიად მარტო ვზრდით მე და ჩემი მეუღლე, ჩემი გამოცდილება და ცოდნა სხვებისთვის გამეზიარებინა, ასევე სხვა მშობლებისგანაც მიმეღო რჩევები. მერე უკვე დავიწყე ბლოგების წერა.
- რა გამოხმაურება მოჰყვა ბლოგს ქართველი მშობლების მხრიდან?
- საკმაოდ კარგი გამოხმაურება მოჰყვა და საკმაოდ მცირე დროში მოვახერხე ბევრი დედიკოს დამეგობრება. შვიდი თვეა რაც ბლოგების წერა დავიწყე და უკვე 6000 ხელმომწერი მყავს. ამ მცირე დროში ეს შედეგი ნამდვილად კარგია.
- ალბათ შიდა იზოლაციის დროს მეტი დრო გქონდათ თქვენი ფანტაზიის განსახორციელებლად...
- თვითიზოლაციისას ჩემი ცხოვრება დიდად არ შეცვლილა, მე ისედაც სულ სახლში ვარ უკვე მეორე წელია. თუმცა ჩემი მეუღლის სახლში ყოფნა ძალიან დამეხმარა და ჩემი ბლოგისთვის მეტი დრო მრჩებოდა.