ვაღიაროთ, რომ კარანტინის პირობებში ყველას ფსიქიკა ვერ უძლებს საყოველთაო შეზღუდვებსა და აკრძალვებს, საამისოდ ადამიანს გვერდში მდგომი ახლობლის ნუგეში და, ზოგ შემთხვევაში, პროფესიონალის რჩევა-დარიგება ესაჭიროება.
ამ თემაზე ჩვენი დღევანდელი რესპონდენტი, ქალბატონი ეთერ ფილიპოვიჩი გაესაუბრება ყველა იმ ადამიანს, რომელიც მზადაა აქტიური მუშაობისთვის საკუთარ თავთან, მზად არის იმისთვის, რომ შეხვდეს საკუთარ თავს, გააცნობიეროს მისი ძლიერი და სუსტი მხარეები, ვინც თვლის, რომ მის ცხოვრებაში სასიკეთო ცვლილებების დრო დადგა.
აქვე ქალბატონი ეთერის რეგალიებს შეგახსენებთ: ის გახლავთ მედიცინის დოქტორი, ევროპის ინტეგრირებული ფსიქოთერაპიის ასოციაციის სერტიფიცირებული ფსიქოთერაპევტი, სერტიფიცირებული არტთერაპევტი, ტრენერი, არტთერაპიული სასწავლო-თერაპიული ტრენინგებისა და ფსიქო-სოციალური ტრენინგების წამყვანი, არტქოუჩი, ნლპ პრაქტიკოსი და ქართული მეტაფორული ბარათების კრებულების ავტორი.
1 მაისიდან მან დაიწყო არტმარათონი, რომელსაც ასეთი განმარტება დაურთო: „21 დღე, რომელიც ცხოვრებას შეცვლის“. მარათონის მსვლელობის მანძილზე მასში ჩართულ პირებს საშუალება ექნებათ ისაუბრონ საკუთარ თავზე და პრობლემებზე, გამოხატონ მადლიერება იმ მოვლენებისა და ადამიანების მიმართ, რომლებიც მნიშვნელოვანია დროის ამ მონაკვეთში და მიიღონ კვალიფიციური და ასე საჭირო რჩევა-რეკომენდაციები.
- ქალბატონო ეთერ, მოდი, საუბარი იმ ფრაზით დავიწყოთ, რომელიც განსაზღვრავს კიდეც თქვენ საქმიანობას: თუ გეჩვენებათ, რომ დროა ცხოვრებაში რაღაც შეცვალოთ, არ გეჩვენებათ...
- ცვლილებების დრო დგება მაშინ, როდესაც ხვდები, რომ ამის დროა. რადგან ძველი ჩვევები, წესები, მიდგომები და დამოკიდებულებები უკვე აღარ მუშაობს. თავისთავად იცვლება, გეგმაზომიერად, ან გარემოებები გაიძულებს, რომ შეიცვალო. უკვე ნაკლებად გეგმაზომიერად, უფრო სწრაფად და ეფექტურად, რადგან არჩევანი აღარ არსებობს - ან იცვლები, ან თანხმდები, რბილად რომ ვთქვათ, ცხოვრების ნაკლებად სასიამოვნო და ნაკლებად საინტერესო კუნჭულებში გადაინაცვლო...
- კარანტინის პირობებში ყველას ფსიქიკა ვერ უძლებს საყოველთაო შეზღუდვებსა და აკრძალვებს, რაიმე ზოგადი მარტივი რჩევა თუ არსებობს ყველასთვის?
- რა თქმა უნდა, არსებობს. ყველა კრიზისი (თუ ფატალური არაა) ახალი შესაძლებლობების დასაწყისია. ახლანდელი სიტუაცია საუკეთესო დროა, რომ გააკეთო ის, რაც ყოველთვის გინდოდა, მაგრამ საამისო დრო არ გქონდა. ისწავლო ის, რაზეც დიდი ხანია ოცნებობდი, დაუთმო დრო იმ საქმეს, რომელიც გულით გიყვარს, მაგრამ „1000 მაგრამ“ გაიძულებდა, ხელი ჩაგექნია... მაგალითად, ვიკითხო წიგნები, ვუყურო ფილმებს, ვქსოვო, ვქარგო, მოვუარო ოთახის ყვავილებს, ვიმღერო, ვიცეკვო, ვწერო, ბოლოს და ბოლოს, თუნდაც დღიურები... დიდი ალბათობით, ჩვენ მნიშვნელოვანი გარდატეხების დროს გვიწევს ცხოვრება, ამიტომ ცოცხალ ჩანაწერებს დიდი ფასი ექნება გადატანითი და, იქნებ, პირდაპირი მნიშვნელობითაც...
- თვითიზოლაცია ურთიერთობის, ოჯახის სიმყარის ერთგვარი გამოცდაც აღმოჩნდა...
- მინდა აღვნიშნო „კორონობის“ ის მადლი, რასაც ოჯახის ერთად ყოფნის შესაძლებლობა ჰქვია. გაიხსენეთ, როდის იყავით ბოლოს ასე ერთად ოჯახის წევრები? თუმცა, ასეთი ერთობა ნამდვილი სიხარული და ბედნიერებაა, როდესაც ოჯახის წევრებს ერთმანეთი უხარიათ. შემთხვევითი არ არის, რომ თვითიზოლაციას ბევრი ოჯახი შეეწირა, ფართო გაგებით. ალბათ, ის ოჯახებიც ფორმალური ერთობა იყო, ერთად ყოფნის გამოცდას რომ ვერ გაუძლეს. სავარაუდოდ, „კორონობამ“ აქაც დადებითი როლი ითამაშა, რაოდენ ცინიკურადაც უნდა ჟღერდეს - ნაკლები სიყალბე მეტ თავისუფალ და ბედნიერ ადამიანს შობს.
- 1 მაისიდან თქვენ დაიწყეთ არტმარათონი, რომელიც 21 დღე გაგრძელდება, რას წარმოადგენს ის?
- ეს საქველმოქმედო პროექტია, „მადლიერებისა და პატიების არტმარათონი“ - საჩუქარი მათთვის, ვინც მზად არის პიროვნული და ზნეობრივი გამოწვევებისთვის. ამ ფორმატით უკვე სამი წელია ვმუშაობთ, ძირითადად ჩვენი არტთერაპიის სასწავლო კურსის მონაწილეებთან ერთად. „კორონობის“ გამო გადავწყვიტეთ, რომ პროექტი გაგვეფართოებინა. 9 აპრილს ამ მარათონში პირველი ნაკადი ჩაერთო. მათ უკვე დაასრულეს 21-დღიანი გზა, რომელიც ბევრი აღმოჩენითა და გადაფასებითაა სავსე, რაც ძალიან მახარებს. გამოხმაურებები, რომელიც მას მოჰყვა, დიდ ბედნიერებას მანიჭებს, მიხარია, რომ ადამიანები ცხოვრებას უკეთესობისკენ ცვლიან. 1 მაისიდან ახალმა ჯგუფმა ახალი ათვლა დაიწყო. მიხარია, რომ უამრავი ახალი მეგობარი შევიძინეთ, ძალიან საინტერესო ადამიანები და ახლა უკვე თანამოაზრეები. ეს ძალიან დიდი საჩუქარია. უზომოდ მადლიერი ვარ მარათონის თითოეული წევრისა - გულწრფელობისთვის, ნდობისთვის, შეუპოვრობისთვის, ურთიერთმხარდაჭერისა და შემოქმედებითი ჩართულობისთვის.
- ამის გარდა თქვენ ატარებთ ფასიან ონლაინ შეხვედრებს ქალბატონებისთვის - „ბედნიერება შენით იწყება - 12 ნაბიჯი თავდაჯერებულობისკენ“. აქედან გამომდინარე მინდა გკითხოთ - როცა ქალს თავდაჯერება აკლია, ეს აღზრდის შედეგია, ცხოვრებაში შეძენილი არასასურველი გამოცდილების, თუ ორივესი ერთად?
- დიახ, თავდაჯერებულობის ჩამოყალიბებაში უდიდეს როლს ოჯახი თამაშობს, რა თქმა უნდა, ოჯახური გარემო, მშობლები, ახლობლები, შემდეგ მასწავლებლები, მეგობრები, კოლეგები... თუმცა, მაინც უპირველესი როლი ოჯახს აკისრია, მშობლებს და იმ გარემოს, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ცნობილია, რომ ბავშვობიდან წამოღებული (უპირობო) სიყვარულისა და მხარდაჭერის „საგზალი“ ბავშვს თითქმის ყველა სირთულესა და გამოწვევას ღირსეულად გადაატანინებს. სწორედ ამიტომ ძალიან მნიშვნელოვანია მშობლებთან მუშაობა, თუნდაც რაიმე საქველმოქმედო პროექტის ფარგლებში (სიამოვნებით ჩავერთვებოდი), რათა სწორად მივაწოდოთ მათ ინფორმაცია იმ რისკებზე და შესაძლებლობებზე, რომლებიც მშობლებისა და შვილების ურთიერთობას ახლავს. 6 მაისს ე.წ. „თავდაჯერებულობის კურსის“ მეოთხე ნაკადის მიღებას ვიწყებთ. არაჩვეულებრივი ქალბატონები უკვე მერამდენედ გადიან საკუთარ გზას თავდაჯერებულობისკენ, რომელიც სასწაულებრივად ჰგავს გზას საკუთარი თავისკენ, საკუთარი სურვილებისკენ, მისწრაფებებისა და ოცნებებისკენ. ჯგუფის თითოეული მონაწილე საკუთარ შედეგს დებს უკეთესი ცხოვრებისთვის და საუკეთესო ურთიერთობებისთვის, რაც ძალიან მახარებს.
- ჩემი აზრით, უმადურობა ადამიანის ერთ-ერთი საშინელი თვისებაა, რომლისგანაც ყველა უბედურება მოდის. არტმარათონი, რომელიც დაიწყეთ, მადლიერებასა და პატიებას ეძღვნება...
- ალბათ არ შევცდები, თუ ვიტყვი, რომ „კორონობის ჟამი“, გარკვეულწილად, მადლია - არა მარტო დედამიწისთვის, რაც ნათლად გამოიკვეთა. ადამიანებს აქვთ შესაძლებლობა, დროც, მოტივებიც, რომ იმაზე მეტი დაინახონ, ვიდრე ადრე ხედავდნენ, მოისმინონ იმაზე მეტი, ვიდრე ადრე ისმენდნენ, და იგრძნონ იმაზე მეტი, ვიდრე ადრე გრძნობდნენ. თუმცა ამას, როგორც ყოველთვის, ყველა თავად წყვეტს და საკუთარ არჩევანსაც დამოუკიდებლად აკეთებს. ალბათ უნდა მივიღოთ ის რეალობა, რომ სამყარო არასოდეს იქნება მარტო შავი ან მარტო თეთრი და თავი იმით დავიმშვიდოთ, რომ სამყაროს სიდიადე მის მრავალფეროვნებაშია...