ზამთარში ნაძვის ხეების მორთვის ტრადიცია უძველესი დროიდან იღებს სათავეს. ქრისტიანობამდეც კი ეს ნაყოფიერების კულტებთან და ბუნების თაყვანისცემასთან ასოცირდებოდა. გერმანელებში, კელტებსა და სლავებში მარადმწვანე ხეები (ნაძვი, ფიჭვი და სოჭი) სიმბოლურად გამოხატავდა მარადიულ სიცოცხლეს, დაცვას და სინათლეს წელიწადის ცივ სეზონზე.
ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული ვერსიით, მორთული ნაძვის ხის დადგმის ჩვეულება გერმანიაში XVI საუკუნეში წარმოიშვა. იმ დროს მას ვაშლით, ვაფლითა და ტკბილეულით რთავდნენ. დროთა განმავლობაში ეს ტრადიცია არისტოკრატიამ და სამეფო კარმა აიტაცა, შემდეგ კი სხვა ქვეყნებშიც გავრცელდა.