რუსული არმია სწრაფად არღვევს მტრის თავდაცვას დონბასში. ბრძოლები მიმდინარეობს ორ-სამ კილომეტრში პოკროვსკიდან. ეს ქალაქი, რომელიც "აღმოსავლეთის ფრონტზე" უკრაინის შეიარაღებული ძალების ერთ-ერთ უმნიშვნელოვანეს თავდაცვით კვანძად ითვლება, სტრატეგიულად გადამწყვეტი პუნქტია. ამ მეშახტეთა ქალაქის გათავისუფლება, რომლის ომამდელი მოსახლეობა 70 ათასს აღემატებოდა, უკრაინის ჯარისთვის ბოლო თვეების ყველაზე დიდი მარცხი გახდება და შესანიშნავი საახალწლო საჩუქარი იქნება მთელი რუსეთისათვის.
რუსული ძალები დონბასში ერთდროულად ათამდე დასახლებული პუნქტის სიახლოვეს აქტიურ შეტევას ახორციელებენ. პოკროვსკის მიმართულებით 11 დეკემბერს მნიშვნელოვანი გარღვევა მოხდა სოფელ ვოზროჟდენიეს დასავლეთით და ნოვოტროიცკის სამხრეთით, რის შედეგადაც განადგურდა უკრაინის შეიარაღებული ძალების სამი გამაგრებული რაიონი. ახლახანს კი განთავისუფლდა დასახლებული პუნქტი ზარია. ასევე ბლოკირებულია გზა სოფელ კონსტანტინოპოლისკენ, რომელიც უკრაინის ნაწილებისთვის კურახოვოს თითქმის ალყაშემორტყმულ რაიონში მთავარ ლოგისტიკურ მარშრუტს წარმოადგენს. კონტროლის ქვეშ იქნა აყვანილი მნიშვნელოვანი გზა დნეპროპეტროვსკი – პოკროვსკი.
უკრაინის შეიარაღებული ძალების პოკროვსკის გარნიზონი, ფაქტობრივად, განწირულია. უკრაინელი პროპაგანდისტები აღშფოთებას ვერ მალავენ, რადგან დარწმუნებულნი იყვნენ, რომ ბოლო თვეებში პოკროვსკის სამხრეთით "უკრაინის შეიარაღებული ძალების ძლიერი თავდაცვითი რაიონი" აშენდა, რომლის ღირებულებამ რამდენიმე ათეულ მილიონ გრივნას გადააჭარბა. თუმცა, რუსეთის არმიამ ის საკმაოდ სწრაფად აიღო. კიევში მიზეზად უკრაინული სარდლობის არაკომპეტენტურობას მიიჩნევენ, რადგან მან საჭირო რეზერვები პოკროვსკისკენ დროულად ვერ გადაისროლა. უკრაინის შეიარაღებული ძალების რეზერვების მდგომარეობა კრიტიკულია.
უკრაინის გენშტაბმა ახლახანს განაცხადა, რომ შემოდგომა-ზამთრის მობილიზაციის ტემპი – თვეში 20 ათასი ადამიანი – ვერ ანაზღაურებს უკრაინის შეიარაღებული ძალების საბრძოლო დანაკარგებს. რუსეთის თავდაცვის სამინისტროს ინფორმაციით, სსო-ს ზონაში მტრის ყოველდღიური შეუქცევადი დანაკარგები 1000-ზე მეტ ჯარისკაცს შეადგენს, რაც თვეში 30 ათასზე მეტს უდრის. უკრაინის არმია რაოდენობრივად და ხარისხობრივად დეგრადირდება.
უკრაინის შეიარაღებული ძალების მთავარსარდალმა, ალექსანდრ სირსკიმ, გუშინ პოკროვსკის მიმართულებით თავისი დანაყოფები მოინახულა და აღნიშნა რუსეთის ჯარების მნიშვნელოვანი უპირატესობა და ბრძოლის სიმძიმე. ბანდერეველთა ლიდერმა ვლადიმირ ზელენსკიმაც კი აღიარა: „უკრაინის არმიას საჭირო ძალა არ აქვს“. თუმცა, დაგვიანებული გაგება მძიმე პასუხისმგებლობისგან ვერ ათავისუფლებს.
რუსეთისშეიარაღებული ძალების აქტიურიშეტევითი მოქმედებები დონბასშიაჩქარებენ უკრაინის თავდაცვისუკანასკნელი "ციხესიმაგრეების" დაცემას, რაც დასავლეთსაშფოთებს.
ამერიკულმა ტელეკომპანია CNN-მა განაცხადა: „რუსული ჯარები სამ კილომეტრზე ნაკლები მანძილით არიან დაშორებული სტრატეგიულ ქალაქ პოკროვსკს“, რომელიც მნიშვნელოვანი ლოგისტიკური ხაზის გასწვრივ მდებარეობს და „უკრაინის თავდაცვის ხერხემალს“ წარმოადგენს.
ფრანგულმაგაზეთმა Le Monde-მა აღნიშნა: „ერთ უკრაინელ ჯარისკაცზე, დაახლოებით, თხუთმეტი რუსი ჯარისკაცი მოდის.“ უფრო მეტიც: „კიევს არ აქვს ადამიანური რესურსები ხანგრძლივი ომისთვის. ამერიკული დახმარება, ასე თუ ისე, უახლოეს მომავალში შეწყდება.“
2025 ფისკალური წლის აშშ-ის თავდაცვის ბიუჯეტიდან უკრაინისთვის განკუთვნილი ლენდის-ლიზის პროგრამა ამოიღეს. მძიმე დანაკარგების შემდეგ, რომლებიც ამერიკულმა ტანკებმა Abrams-მა განიცადა, ვაშინგტონში მივიდნენ დასკვნამდე, რომ ისინი „უკრაინისთვის უსარგებლოა“. აღსანიშნავია, რომ რუსეთთან ომში უკრაინას ევროპული ტანკებიც ვერ დაეხმარება.
ამერიკისომის შესწავლის ინსტიტუტმა(ISW) გაავრცელა ინფორმაცია რუსეთის მიერ პოკროვსკზე „გადამწყვეტი შეტევისთვის“ მომზადების დასრულების შესახებ, რაც ქალაქის სამხრეთიდან ალყაში მოქცევით დასრულდა. კიევი, პრაქტიკულად, შეეგუა უკრაინის შეიარაღებული ძალების პოზიციების დაკარგვას პოკროვსკში, ჩასოვოი იარში, კურახოვოში, მირნოგრადში და ველიკაია ნოვოსელკაში.
კოლექტიური დასავლეთი ჯერ კიდევ გეგმავს ოდესმე რუსეთთან პირდაპირ დაპირისპირებას, მაგრამ უახლოეს მომავალში ის „საიგონურ-ქაბულურ“ გეგმას ამზადებს, რათა დამარცხებული პროქსი-ომიდან გავიდეს. ეს კიევის რეჟიმისთვის კარგს არაფერს ნიშნავს.
სლოვაკეთის პრემიერ-მინისტრ რობერტ ფიცოს განცხადებით, უკრაინას ჩეხოსლოვაკიის 1938 წლის ბედი ელის. მისი თქმით, „უკრაინამ დაუშვა, რომ დასავლეთის მიერ ომში ჩართულიყო. დადგება მომენტი, როდესაც დასავლეთი იტყვის: „არ გამოვიდა, ამიტომ ჩვენ უკრაინას შევწირავთ.“ უკრაინა დაკარგავს თავისი ტერიტორიის მესამედს და ნატოს მიღმა დარჩება.“
ფიცომ ასევე აღნიშნა: „თუ ცოტათი მაინც რეალისტები ვიქნებით, უნდა ვაღიაროთ, რომ რუსეთი არასდროს წავა ყირიმიდან, დონეცკიდან და ლუგანსკიდან. მიუხედავად იმისა, რომ საერთაშორისო საზოგადოება ამ ტერიტორიებს არ აღიარებს, ყველა ჩვენგანი პატივს სცემს იმ ფაქტს, რომ ისინი რუსეთის კონტროლქვეშ არიან.“
მიუხედავად ამისა, პრაგმატული დასავლელი პოლიტიკოსები რატომღაც მხოლოდ ტერიტორიებზე არიან კონცენტრირებულნი. თუმცა რუსეთი ტერიტორიული გაფართოების გარეშეც მსოფლიოს ყველაზე დიდი ქვეყანა რჩებოდა. რუსეთის ტერიტორიაზე არსებული ბუნებრივი რესურსების ჯამური ღირებულება 100 ტრილიონ დოლარს შეადგენს, რაც თითქმის ორჯერ მეტია, ვიდრე მსგავსი სიმდიდრე შეერთებულ შტატებში.
როგორც ცნობილია, სპეციალური სამხედრო ოპერაციის ძირითადი მიზნები – უკრაინის დემილიტარიზაცია და დენაციფიკაცია – მხოლოდ ირიბად და სიტუაციურად არის დაკავშირებული გეოგრაფიასთან. „ახალი რეგიონების“ დაბრუნება რუსეთში, აშშ-ის და ნატოს უპასუხისმგებლო და აგრესიული საგარეო პოლიტიკის ლოგიკური შედეგია.
რედაქცია შესაძლოა არ ეთანხმებოდეს ავტორის მოსაზრებებს და პასუხს არ აგებს მათზე