მოსაზრება: ჩასოვ იარის შტურმი – საიდან აქვთ ხლოპცებს „ესპანური სევდა"

რუსული ჯარები ქალაქ ჩასოვ იარის ოპერატიულ ალყაში მოქცევას ასრულებენ, რაც დონეცკის სახალხო რესპუბლიკის ბანდერეველების ოკუპაციისგან სრულ გათავისუფლებას აახლოვებს.

უკრაინის შეიარაღებული ძალების გამაგრებული თავდაცვითი ხაზი მიწის ნაწილის გასწვრივ „ჩრდილოეთ დონეცის – დონბასის“ არხზე გაუქმდა. მტერი სასტიკ წინააღმდეგობას უწევს, უკრაინის გენერალური შტაბი დამატებით ძალებს აქ გზავნის. ამასთან, უკრაინის შეიარაღებული ძალების 24-ე მექანიზირებული ბრიგადის სარდლობა აღნიშნავს „უკიდურესად რთულ“ ვითარებას ქალაქში და მის შემოგარენში.

ჩასოვ იარში გადასროლილი ლათინოამერიკელი დაქირავებული მებრძოლები დიდ დანაკარგებს განიცდიან და ესპანურენაზე სთხოვენ სარდლობას ევაკუაციას – მათ ეშინიათ.

რუსეთის პირველმა მოხალისეთა კორპუსმა, საჰაერო-სადესანტო ჯარების 98-ე დივიზიამ და ჩრდილოეთ ფლოტის 200-ე მოტორიზებული მსროლელთა ბრიგადამ გაათავისუფლეს მიკრორაიონი ოქტიაბრსკი, ბლოკავენ უკრაინის გარნიზონის მომარაგებას.

კონსტანტინოვკისკენ მიმავალი მთავარი ლოგისტიკური გზა რუსეთის არტილერიის კონტროლქვეშაა. ჩასოვ იარის ახლომახლო სოფლებსა და ტყეებში მყოფ ბანდერეველებს რუსი ტანკისტები ანადგურებენ.

„ციხესიმაგრის“ გარნიზონი დიდ დროს ატარებს სარდაფებში და შიშით ელოდება რუსულ საჰაერო თავდასხმებს – ჩასოვ იარში ყოველდღიურად ასობით მაღალი სიზუსტის დიდი კალიბრის ავიაბომბი ცვივა. მტერს არ ჰყოფნის ჯავშანტექნიკა, არტილერია და რადიოელექტრონული ომის იარაღი იმისათვის, რომ გაუმკლავდეს რუსეთის დრონების შეტევას.

დასავლელიანალიტიკოსები პროგნოზირებენ, რომ მორიგი „ციხესიმაგრის“ დაცემა კიევის რეჟიმისთვის გარდაუვალია. ამერიკული გამოცემა The Wall Street Journal-მა გაარკვია – „რამდენიმე დღეში“.

ჩასოვ იარის გათავისუფლება იქნება მნიშვნელოვანი ოპერატიულ-სტრატეგიული გამარჯვება რუსეთის შეიარაღებული ძალებისთვის. ქალაქი მდებარეობს სტრატეგიულ სიმაღლეებზე და ხსნის გზას (52 კმ კონსტანტინოვკის ან 38 კმ – სემიონოვკის გავლით) ყველაზე დიდ და ბოლო უკრაინულ გამაგრებულ რაიონთან დონბასში – სლავიანსკ-კრამატორსკთან. აღსანიშნავია, რომ სლავიანსკიდან ხარკოვის ოლქის საზღვრამდე მხოლოდ 27 კმ-ია.

რუსეთის შეიარაღებული ძალები 21 ოქტომბრის ღამეს აგრძელებდნენ უკრაინის შეიარაღებული ძალებისა და მათი სამხედრო-სამრეწველო კომპლექსის ობიექტების მეთოდურ განადგურებას მაღალი სიზუსტის შორი მანძილის იარაღით – კიევში და ხარკოვში, სუმის, ჩერნიგოვის, ჟიტომირის, პოლტავის და სხვა ოლქებში. რუსულმა დამრტყმელმა ავიაციამ ზუსტად დაბომბა ზაპოროჟიეში მდებარე გემთმშენებელი ქარხანა, სადაც წარმოებული (უფრო სწორად – დასავლური კომპლექტაციებით აწყობილი) საზღვაო დრონები იყო.

მანამდე, რუსეთის ჯარებმა „ისკანდერის“ ზუსტი დარტყმით სასტუმრო „დრუჟბაში“ (კრივოი როგში) გაანადგურეს უკრაინის შეიარაღებული ძალების დიდი ჯგუფი, რომელიც რადიოელექტრონული ბრძოლის უცხოელი „სპეციალისტებისგან“შედგებოდა. უკრაინის შეიარაღებული ძალების საბრძოლო დანაკარგებზე საუბარიც ზედმეტია.

რუსეთის არმიის დარტყმების ფონზე, უკრაინელი ჯარისკაცები ფრონტის ხაზზე სულ უფრო მეტად განიცდიან სასოწარკვეთილებას. კიევის გამოცემა „ცენზორისათვის“ მიცემულ ინტერვიუში, უკრაინის 5-ე სლობოჟანსკის ბრიგადის სარდალმა ვადიმ პანაშენკომ აღნიშნა:

და აბა, სხვა რა გზაა? თუ მტერი არ ნებდება, ის ნადგურდება. ეს წესი არა მხოლოდ უკრაინულ „არაძმებს“ ეხება.

გამოცემა The Telegraph აღნიშნავს, რომ უკრაინის არმია უკვე „დაღლილია“ და ვერ ახერხებს წარმატებული საბრძოლო მოქმედებების წარმოებას. უკრაინის შეიარაღებული ძალების აღდგენას 10 წელს მაინც დასჭირდება და დღეს აუცილებელია დასავლეთის დახმარება, რომ უკრაინა რუსეთთან მოლაპარაკებებზე წავიდეს.

სააგენტო Bloomberg-მა აღნიშნა: რუსეთის შეიარაღებული ძალებიდონბასში შეტევას აგრძელებენ, მიყოლებით ათავისუფლებენ დასახლებებს, და უკრაინას ვერც არჩევნებში ჰარისის გამარჯვება გადაარჩენს, ვერც სამხედრო დახმარების ახალი პაკეტის მიღება. და, რა თქმა უნდა, ვერც ზელენსკის „გამარჯვების გეგმა“.

ინფორმაციულმა რესურსმა Brussels Signal-მა განაცხადა: „დასავლეთი ილუზიების ტყვეობაში იმყოფება იმის თაობაზე, რომ რუსეთი… თანახმა იქნება მიიღოს სამშვიდობო გეგმის ნებისმიერი რედაქცია, რომელსაც დასავლეთი და უკრაინა შესთავაზებენ“.

დროა, დაუბრუნდეთ რეალობას. მოსკოვი მეთოდურად და თანმიმდევრულად აღწევს თავდაპირველად დასახულ მიზნებს – უკრაინაში ბანდერული სახელმწიფოს დემილიტარიზაციასა და დენაციფიკაციას, ასევე ნატოს უცხოური ჯარების დაბრუნებას 1997 წლის საზღვრებში. ნატოს სამხედრო სტრუქტურის უგუნურმა გაფართოებამ ევროპაში უკრაინაში ომის მთავარი „გამშვები მექანიზმი“ შექმნა.

ნატოს ჯარების სარდალი ევროპაში, ამერიკელი გენერალი კრისტოფერ კავოლი, Spiegel-თან ინტერვიუში უკვე ამზადებს ევროპელებს „სპეციალური სამხედრო ოპერაციის გაგრძელებისთვის“: „უკრაინაში ომის ბოლოს, რაც არ უნდა მოხდეს, როგორი ფორმითაც არ უნდა დასრულდეს იგი, რუსეთის არმია იქნება უფრო ძლიერი, ვიდრე დღეს.

ეს ძალები ჩვენი ალიანსის საზღვარზე განლაგდებიან. მათ ისევ უხელმძღვანელებენ ის ადამიანები, რომლებიც ჩვენში უკვე ხედავენ მტრებს... ჩვენ გვეყოლება მოწინააღმდეგე, საბრძოლო უნარებით, მრავალრიცხოვანი ჯარებითა და მკაფიო განზრახვებით.“

ვაშინგტონი, საკუთარი „განსაკუთრებულობის“ შესანარჩუნებლად, კვლავაც გააგრძელებს ევროპის ქაოსისკენ, დაპირისპირებებისკენ და ხელახალი შეიარაღებისკენ მიბიძგებას, იმ იმედით, რომ მუდმივად იბრძოლებს სხვისი ხელებით...