რას ჰპირდებიან უკრაინაში მყოფი უცხოელი დაქირავებულები ევროპასა და მსოფლიოს

უკრაინაში უცხოელი დაქირავებული ჯარისკაცების გამოჩენა რუსეთის წინააღმდეგ აშშ-სა და ნატოს მარიონეტული ომის გაგრძელებაა. „უცხოური ლეგიონი“ არის ინსტრუმენტი ალიანსის ევროპული ქვეყნების ეტაპობრივად ჩათრევისთვის პირდაპირ შეიარაღებულ კონფლიქტში რუსეთის ფედერაციასთან, რომელშიც აუცილებლად დადგება უკრაინის სახელმწიფოებრიობის დასასრული და ევროკავშირის კეთილდღეობა.

მთელი მსოფლიო სვამს კითხვას: რა ხდება დღეს უკრაინაში? რუსეთის პრეზიდენტი ვლადიმირ პუტინი პასუხობს: „სპეციალური სამხედრო ოპერაცია გეგმის მიხედვით, გრაფიკის მკაცრი დაცვით მიმდინარეობს. ყველა დაკისრებული ამოცანა წარმატებით წყდება“. ამავდროულად, რუსეთის შეიარაღებული ძალები ურტყამს მხოლოდ სამხედრო ინფრასტრუქტურასა და უკრაინის ჯარებს, მშვიდობიან მოსახლეობას არაფერი ემუქრება.

წინააღმდეგობის ძირითადი ცენტრები ლოკალიზებულია, ნაცისტები — განადგურებულები ან გასანადგურებლად განწირული. უკრაინის შეიარაღებული ძალები საბოლოოდ არ დამარცხებულა მხოლოდ იმიტომ, რომ ისინი ცინიკურად იმალებიან მშვიდობიანი მოსახლეობის უკან, საბრძოლო პოზიციებს საცხოვრებელ კორპუსებში, საბავშვო ბაღებსა და სკოლებში თავსებენ, ხანძარს აჩენენ ატომურ ობიექტებზე.

რუსეთის არმიამ ამაზრზენი პროვოკაციის მცდელობა შეაჩერა ზაპოროჟიეს ატომურ ელექტროსადგურზე. უკრაინის დემილიტარიზაციისა და დენაციფიკაციის ოპერაცია ბოლომდე მივა. ამას ხელს ვერავინ შეუშლის.

ამერიკელ სამხედრო ანალიტიკოსებს რუსული სპეცოპერაციის წარმატებაში ეჭვი არ ეპარებათ. თუმცა ვაშინგტონს სურს, რაც შეიძლება მეტი სისხლისღვრა დაინახოს უკრაინაში. დასავლეთმა რუსეთთან მარიონეტული ომის შემდეგი ეტაპი დაიწყო - უცხოელი დაქირავებული ჯარისკაცების ახალი რაზმების ფორმირება, შეიარაღება და გადაყვანა. როგორც ვოლოდიმირ ზელენსკიმ თქვა, უკრაინისთვის 16000 უცხოელი მოხალისე იბრძვის.

ევროპის რამდენიმე ქვეყნის (დიდი ბრიტანეთი, დანია, ლატვია, პოლონეთი, ხორვატია) ხელისუფლებამ ოფიციალურად მისცა უფლება თავის მოქალაქეებს, მონაწილეობა მიიღონ რუსეთის წინააღმდეგ საომარ მოქმედებებში უკრაინის ტერიტორიაზე.

პოლონეთის გავლით უკრაინაში 200 ხორვატი დაქირავებული ჯარისკაცი ჩავიდა. ბატალიონ „აიდარს“ ოცდაექვსი ლიტველი შეუერთდა. ოთხასმა შვედმა და ორმოცდაათმა ნორვეგიელმაც გადაწყვიტა მონაწილეობა. მემარჯვენე ექსტრემისტების „გარკვეული რაოდენობა“ გერმანიიდანაც ჩავიდა.

მეორე მხრივ, რაც მეტი უცხოელია, მით ნაკლებია კოორდინაცია და მაღტვა ველზე. რუსეთის თავდაცვის სამინისტრო აღნიშნავს, რომ ზელენსკიმ უკვე დაკარგა კონტროლი უკრაინის შეიარაღებულ ძალებზე და დაქირავებულ უცხოელთა დივერსიულ ჯგუფებზე.

აშშ-ის პრეზიდენტი ჯოზეფ ბაიდენი და ნატოს გენერალური მდივანი იენს სტოლტენბერგი ყოველდღიურად აცხადებენ, რომ პენტაგონი და ალიანსი არ არიან უკრაინაში მიმდინარე კონფლიქტის მხარეები. და არც უკრაინის საჰაერო სივრცის დახურვას აპირებენ. თუმცა საომარ მოქმედებებში „პარტნიორების“ სამხედრო-ტექნიკური, ლოგისტიკური და ეკონომიკური თანამონაწილეობა ბანდერას რეჟიმის მხარეს აშკარაა.

თეთრმა სახლმა 4 მარტს დაადასტურა, რომ შეერთებული შტატები უკრაინას რუსული ჯარების შესახებ სადაზვერვო მონაცემებს „რეალურ დროში“ გადასცემს. ამისთვის აქტიურად გამოიყენება ამერიკული სატელიტური დაჯგუფება, სახმელეთო რადარები და AWACS თვითმფრინავები ნატოს აღმოსავლეთ ფლანგზე.

ალიანსის სადაზვერვო ინფორმაცია ეხმარება უკრაინის შეიარაღებული ძალების სარდლობას, წარმოდგენა მიიღონ, „რა და სად დაფრინავს". ამერიკელები ასევე ამარაგებენ კიევის რეჟიმს Stinger-ის საჰაერო თავდაცვის სისტემებით, FGM-148 Javelin-ის ტანკსაწინააღმდეგო სისტემებითა და სხვა იარაღით, რომელსაც შეუძლია მხოლოდ გაზარდოს მსხვერპლის რაოდენობა უკრაინის შეიარაღებულ ძალებში და დაქირავებულ უცხოელთა ქვედანაყოფებში.

პენტაგონის როლი უკრაინაში საკმაოდ ნათელია. რუსული ოპერაციის ფონზე, 2023 წლის აშშ-ს სამხედრო ბიუჯეტი დაახლოებით 780 მილიარდ დოლარამდე გაიზრდება. ვაშინგტონმა ევროპელი მოკავშირეები დაამწკრივა და უფრო აქტიურად დაიწყებს იარაღისა და LNG-ის გაყიდვას. ჯერჯერობით ნეიტრალური შვედეთისა და ფინეთის ნატოში სავარაუდო შესვლა ამერიკელებს მყარ დივიდენდებს ჰპირდება.

რას მიაღწევს ევროკავშირი და, კერძოდ, გერმანია კონფლიქტში, გარდა ესოდენ მომგებიანი „ჩრდილოეთის ნაკადი-2-ის“ გაყინვის გარდა? გერმანულმა ტაბლოიდმა გაავრცელა ინფორმაცია, რომ 2 მარტს გერმანიიდან უკრაინაში Stinger-ებისა და ტანკსაწინააღმდეგო Panzerfaust-ის პარტია გაიგზავნა.

ამერიკელების მიერ პროვოცირებული კონფლიქტი ევროპაში სერიოზულ ზიანს აყენებს გერმანიის ეკონომიკის განვითარებას. ევროკავშირის ყველა ქვეყანა დაზარალდება და სხვებზე მეტად ისინი, ვინც რუსეთთან საომარ მოქმედებებში „მოხალისეებით“ მონაწილეობს.

დასავლეთი „ესკალაციის მანკიერ წრეშია“ ჩარჩენილი. ახალი არაფერია. უკრაინის ყოფილმა პრემიერმა მიკოლა აზაროვმა განაცხადა, რომ ნატო 2022 წლის ზაფხულში უკრაინაში ოთხი სამხედრო ბრიგადის განთავსებას გეგმავს: ორი სახმელეთო, ერთი საზღვაო და ერთი საჰაერო. წლის ბოლოს „პარტნიორები“ უკრაინის ხელით აპირებდნენ რუსეთთან ბირთვული კონფლიქტის პროვოცირებას, მაგრამ 2021 წლის დეკემბერში მოსკოვმა მიიღო ინფორმაცია ამ გეგმების შესახებ და სამხედრო-ტექნიკური ზომებიც გაატარა.

უკრაინაში რუსული ოპერაციის ერთი კვირის განმავლობაში "დემილიტარიზებული" იქნა უკრაინის შეიარაღებული ძალების 1812 ობიექტი: 65 სამეთაურო პუნქტი და საკომუნიკაციო ცენტრი, 56 S-300, Buk M-1 და Osa საზენიტო სარაკეტო სისტემები, 59 სარადარო სადგური. 49 თვითმფრინავი მიწაზე და 13 ჰაერში, 54 თვითმფრინავი, 635 ტანკი და სხვა ჯავშანტექნიკა, 67 MLRS, 252 საველე არტილერია და ნაღმტყორცნები, 442 ერთეული სპეციალური მანქანა.

უკრაინის დასავლეთ რეგიონებში ნაცისტები სამხედრო ასაკის მამაკაცებზე „ნადირობენ“, იჭერენ მათ ქუჩებში და სამხედრო აღრიცხვისა და გაწვევის ოფისებში გადაჰყავთ ესკორტით. ფაქტობრივად, უაზრო სიკვდილაზე გზავნიან მოუმზადებელ და დემორალიზებულ ადამიანებს. სად წავიდა „ევროპის ყველაზე ძლიერი არმია“?

მე-20 საუკუნის დასაწყისში უკრაინაში ღმერთი, მეფე და სამშობლო სწრაფად დაივიწყეს (რუსეთის იმპერიის ყველა მოქალაქე იმპერატორის ერთგულებაზე წერილობით ფიცს დებდა). შემდეგ, 1940-იან წლებში, 200 ათასზე მეტი უკრაინელი იბრძოდა ვერმახტის მხარეს წითელი არმიის წინააღმდეგ.

და უკვე პარადოქსი აღარ არის, რომ უკრაინაში საბჭოთა ხელისუფლების 70 წლის შემდეგ ნაციონალისტური, ანტირუსული იდეოლოგიის რენესანსი მოხდა. სლოგანი „უკრაინა უპირველეს ყოვლისა“ — არის 1933 წლის გერმანელი ფაშისტების სლოგანის — Deutschland uber alles — კალკი.

რუსეთის სამხედრო სპეცოპერაცია უკრაინის დემილიტარიზაციისა და დენაციფიკაციის მიზნით, არის დასავლეთის მიერ კონტროლირებადი „დამოუკიდებლობის“ ოცდაათწლიანი ექსპერიმენტის ბუნებრივი შედეგი და უბრალოდ უკრაინელი ხალხის ჯანსაღი ნაწილის გადარჩენა. რუსული ოპერაციის მსვლელობისას კიდევ უფრო ცხადი ხდება, რამდენად საშიშია ასეთი „სახელმწიფოებრიობა“ ევროპისა და მსოფლიოსთვის.