ჟოლო (Rubus idaeus) ვარდისებრთა ოჯახის ბუჩქბალახია. ცნობილია მისი 120–ზე მეტი სახეობა. ჟოლო, როგორც სასარგებლო და სამკურნალო მცენარე, უძველესი დროიდან არის ცნობილი.
ჟოლოს შემადგენლობა და კალორიულობა
ჟოლოს შემადგენლობაშია პოლივიტამინების დიდი რაოდენობა; ის მდიდარია A, B, C, D, E, PP ჯგუფების ვიტამინებით, მიკრო და მაკროელემენტებით, ბიოაქტიური ნივთიერებებით, ვაშლის, ღვინის, სალიციუმის მჟავებით, ჭიანჭველამჟავით. ჟოლოს თესლი შეიცავს ცხიმებს, რომელიც გამოიყენება კოსმეტოლოგიაში ეთერზეთის დასამზადებლად.
ასევე მდიდარია სასარგებლო ნივთიერებებით ჟოლოს ფოთლები, რომლებიც შეიცავს ორგანულ მჟავებს, პექტინის ნივთიერებებს, მიკროელემენტებს, შაქრებს (გლუკოზა, ფრუქტოზა), ფიტონციდებს.
ჟოლოს კალორიულობა – 100 გრამ პოდუქტზე 46 კკალორია.
ჟოლოს სასარგებლო თვისებები
ჟოლოს ნაყოფი გემრიელია, აქვს სპეციფიკური სასიამოვნო არომატი, ის კლავს წყურვილს, აუმჯობესებს საჭმლის გადამუშავების პროცესს. ჟოლოს ჩართვა რაციონში მნიშვნელოვნად აჩქარებს კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის სხვადასხვა დაავადების მკურნალობას, რადგან ახასიათებს ღებინების საწინააღმდეგო, ანთების საწინააღმდეგო და ტკივილგამაყუჩებელი თვისებები. ცოცხალი ნაყოფი ასევე გამოიყენება ალკოჰოლით თრობის დროს, როგორც „გამოსაფხიზლებელი“ საშუალება.
ზეციური საჩუქარი – მცენარე, რომელსაც მედიცინაში საუკუნეებია იყენებენ>>
ჟოლო, ტრადიციულად, გამოიყენება გაციების, გრიპის, მწვავე რესპირატორული ინფექციების, სახსრების ტკივილის, რადიკულიტისა და სხვა დაავადებების დროს. არის სიცხის დამწევი ეფექტური საშუალება.
ჟოლო დიდი რაოდენობით შეიცავს სპილენძს, რაც ანტიდეპრესანტების უმრავლესობის შემადგენლობაშია. ამიტომ ის სასარგებლოა ადამიანებისთვის, რომელთა ცხოვრებაში საგრძნობია ნერვული დაძაბულობა.
ჟოლოს აქვს სისხლის აღდგენის უნარი, გამოირჩევა ანტიტოქსიკური ეფექტით, აუმჯობესებს მადას. ჟოლო, ვიტამინების წყალობით, მოქმედებს კანის ტონუსსა და ფერზე.
ჟოლოს ოფლმდენი ეფექტი სასარგებლოა მათთვისაც, ვინც ჰიპერტონიას ებრძვის: ოფლთან ერთად ორგანიზმიდან გამოდის მარილები, რის შედეგად მცირდება არტერიული წნევა.
ოფლმდენ ჟოლოს ჩაის ამგვარად ამზადებენ: 5–6 სუფრის კოვზ მშრალ კენკრას ასხამენ 3 ჭიქა მდუღარე წყალს. გაციებისა და მაღალი სიცხის დროს მას 2–3 ჭიქის ოდენობით ერთი საათის განმავლობაში სვამენ. ამ დროს, სჯობს, ავადმყოფი იწვეს და თბილად ეხუროს. მაღალი წნევის დროს ჟოლოს ჩაის სვამენ ნახევარ–ნახევარი ჭიქის ოდენობით.
ბარამბო – ფუტკრის ერთ-ერთი საყვარელი მცენარე>>
ხალხურ მედიცინაში ჟოლოს იყენებენ წინამდებარე ჯირკვლის ზრდისას, მისი ზომის შემცირებისთვის, აღმოსავლურ მედიცინაში – როგორც სამკურნალო საშუალების ძირითად კომპონენტს (სხვა მცენარეებთან ერთობლიობაში) უნაყოფობის დროს, სქესობრივი უძლურებისას.
ჟოლო კარგი საშუალებაა სისხლნაკლებობის, ათეროსკლეროზის, გულის რიტმის დარღვევების დროს, თირკმელების ავადმყოფობის დროს. ჟოლოს შემადგენლობაშია ფიტოსტერინები, რომლებიც აბრკოლებს ათეროსკლეროზის განვითარებას. ჟოლო აძლიერებს კაპილარებს, ხელს უწყობს შინაგანი სისხლდენის შეჩერებას. კენკრა ელასტიკურს ხდის სისხლძარღვებს, აძლიერებს მის კედლებს და აუმჯობესებს სისხლის გამტარობას.
ჟოლოს ფიტონციდები ებრძვის ოქროსფერ სტაფილოკოკს, სოკოს.
სხვა კენკროვანებისგან განსხვავებით, ჟოლო არ კარგავს თავის სამკურნალო თვისებებს თერმული დამუშავების დროს. ყველასთვის ცნობილია ჟოლოს მურაბის ეფექტი გაციებისა და მაღალი სიცხის დროს.
თაფლი – უნიკალური სამკურნალო საშუალება>>
ჟოლოს ფოთლები შეიცავს ნივთიერებებს, რომლებიც ასტიმულირებს ნაწლავების, საშვილოსნოს კუნთებს. ფოთლების ნახარში რეკომენდებულია ხანგრძლივი ფაღარათის, სისხლდენის დროს. გარეგნულად ის გამოიყენება პირისა და ყელის სავლებად ანთებითი დაავადებების დროს და ლოსიონის სახით კანის ანთებითი დაავადებების დროს. ფოთლების ნაყენი ამაღლებს იმუნიტეტს.
ჟოლოს მიღება არ შეიძლება, თუ:
ადამიანს აწუხებს თირკმელები, შარდსასქესო ორგანოებში აქვს კენჭები. ასევე, კენკრამ შეიძლება გამოიწვიოს ალერგია. უნდა იფრთხილონ მათ, ვისაც აქვს გასტრიტი, კუჭის ან თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული (მათთვის შეიძლება მხოლოდ ახალი ჟოლოს წვენი, წყალში გახსნილი).
ჟოლოს მიღება დიდი რაოდენობით არ შეიძლება შაქრიანი დიაბეტის დროს.
ფოთლების ნახარშის მიღება სარისკოა ორსულებისთვის, რადგან ის ასტიმულირებს საშვილოსნოს კედლებს და ამან ნაადრევი მშობიარობა შეიძლება გამოიწვიოს.